Kompensacyjny czas wolny - analiza pojęcia

• Autorzy: Zdzisław Kubot

Warianty tytułu

Compensatory Off Work - Analysis of Conception

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Autor analizuje znaczenie i charakter pojęcia "kompensacyjny czas wolny". Pojęcie to, użyte w uchwale Sądu Najwyższego z 13 marca 2008 r., I PZP 11/07, zostało zakwalifikowane jako pojęcie prawne zrekonstruowane w ramach interpretacji przepisów dyrektywy 2003/88. Kompensacyjny czas wolny jako pojęcie prawnicze powinno być używane w tym samym znaczeniu jak pojęcie prawne. "Kompensacyjny czas wolny" jako pojęcie języka prawniczego jest tu powtórzeniem znaczenia wyrażenia "kompensacyjny czas wolny" w języku prawnym. Kompensacyjny czas wolny to szczególne świadczenie przysługujące pracownikom w razie niezrealizowania ich prawa do dobowych oraz tygodniowych okresów odpoczynku. Prawo do kompensacyjnego czasu wolnego wynika bezpośrednio z dyrektywy 2003/88. (abstrakt oryginalny)

EN

Compensatory off work is a special benefit of an employe in case of unfulfillment of his/her right to twenty-four-hour and week rest periods. According to the Polish Supreme Court Resolution from 13th March 2008 I PZP 11/07, the right to the compensatory off work results directly from the Directive 2003/88. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prawa pracownika; Czas wolny; Dyrektywy WE

EN

Employee rights; Leisure time; EC directives

• Czasopismo: Praca i Zabezpieczenie Społeczne
• Rocznik: 2008
• Numer: nr 9
• Strony: 26--32

Twórcy

autor

Zdzisław Kubot

Bibliografia

• A. Kalisz, Wykładnia i stosowanie prawa wspólnotowego, Warszawa 2007, s. 197.
• A. Klein, Elementy zobowiązaniowego stosunku prawnego, Wrocław 1972, s. 10.
• Z. Kubot, Pojęcia norm prawnych jako pojęcia prawne - artykuł przygotowany do druku.
• Z. Kubot, Rodzaje kompensacyjnego czasu wolnego, "Praca i Zabezpieczenie Społeczne".
• B. Kurcz, Dyrektywy wspólnoty europejskiej i ich implementacja do prawa krajowego, Zakamycze 2004, s. 35.
• J. Nowacki, Przepis prawny a norma prawna, Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, nr 973, Katowice 1988, s. 31.
• K. Opałek, J. Wróblewski, Zagadnienia teorii prawa, Warszawa 1969, s. 69-75.
• S. Ossowski, O osobliwościach nauk społecznych, Warszawa 1962, s. 282.
• W. Patras, Definiowanie pojęć prawnych, Wydawnictwo UAM, Poznań 1997, s. 11, przypis 21.
• Słownik języka polskiego, t. III, pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1981, s. 523.
• M. Szuniewicz, Interpretacja prawa wspólnotowego - metody i moc wiążąca, "Studia Prawnicze" 2006, z. l, s. 34.
• S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii prawa, Poznań 2001, s. 147.
• J. Wróblewski, Język prawny a teoria dogmatyki prawa, "Państwo i Prawo" 1958, z. l, s. 60.
• J. Wróblewski, Wybrane zagadnienia metodologiczne dogmatyki prawa (w:) Zagadnienia metodologiczne prawoznawstwa. Materiały z sesji naukowej, Łódź 27-28 marca 1980 r., Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Prawnych, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1982, s. 121 i n.
• B. Wróblewski, Język prawny i prawniczy, Kraków 1948, s. 140.
• M. Zieliński, Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, LexisNexis, Warszawa 2002, s. 47 i n.
• Z. Ziembiński, Metodologiczne zagadnienia prawoznawstwa, Warszawa 1974, s. 211.
• Z. Ziembiński, Podstawowe problemy prawoznawstwa, Warszawa 1980, s. 282 i n.
• Z. Ziembiński, Teoria prawa, Warszawa 1978, s. 31-32.
• www.sn.pl