Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Niniejszy artykuł stanowi próbę przedstawienia samokształcenia jako immanentnego elementu rozwoju kadry kierowniczej współczesnych organizacji, gdzie tempo zmian „zmusza" do ustawicznej pracy nad sobą, by zaadoptować się do nowych warunków. Szczególną uwagę zwrócono na konieczność zarządzania tym procesem, przywołując czterostopniowy model M. Pedlera, który może stanowić pewnego rodzaju przewodnik dla osób chcących aktywnie kierować własnym rozwojem. (fragment tekstu)
Twórcy
autor
Bibliografia
- 1. Armstrong M., (2002), Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
- 2. Bańka A., (1995), Zawodoznawstwo, doradztwo zawodowe, pośrednictwo pracy, Wydawnictwo PRINT-B, Poznań.
- 3. Bielski M., (2002), Podstawy teorii organizacji i zarządzania, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
- 4. Jankowski D., (2002), Edukacja wobec zmiany, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
- 5. Senge P., (2002), Piąta dyscyplina. Materiały dla praktyka, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
- 6. Toffler A., (1974), Szok przyszłości, PTW, Warszawa.
- 7. Wachowiak J., (2002), Wiedza i kreatywność w organizacji uczącej się, [w:] Strykowska M. (red.), Współczesne organizacje - wyzwania i zagrożenia. Perspektywa psychologiczna, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań.
- 8. West M.A., (2000), Rozwijanie kreatywności wewnątrz organizacji, PWN, Warszawa.
- 9. Zalewski J., (1999), Istota i znaczenie samokształcenia w doskonaleniu kadr PSP, [w:] Samokształcenie - świadomą formą doskonalenia zawodowego i metodycznego strażaków PSP, Warszawa.
- 10. Znaniecki F., (1970), Socjologia wychowania, t. 2, Warszawa.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000168587488