Impairment of Assets - the Case of Latvia

• Autorzy: Vita Zarina

Warianty tytułu

Utrata wartości aktywów - rozwiązania na Łotwie

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Economic recession has led to the worsening of financial results of many Latvian companies. In this situation, cash flows from the use of assets in economic activities turn out to be insufficient to recover the balance sheet value of those as-sets. The laws and accounting standards of Latvia do not provide sufficient guidance on how the decrease in value should be calculated because cash flows generated by individual items of fixed assets cannot be estimated reliably in most cases. In the present economic situation it seems reasonable to follow the rule that when the market value of assets is lower than their balance sheet value it is necessary to recognize an impairment loss or to carry out their revaluation, which will allow their true value to be calculated. Annual revaluation is necessary for those items whose true value is changeable. For items whose values change rarely revaluation can be done less frequently. In the economic situation of Latvia almost every company, excepting only some production areas, is facing a high risk of decrease in the value of its assets. If there are indications that there may be a decrease in the value of long term assets, the company’s management has to consider at least the indicators provided by internal and external sources of information. (original abstract)

W związku z recesją gospodarczą pogorszyły się wyniki gospodarcze znacznej liczby przedsiębiorstw na Łotwie. W rezultacie przepływ środków pieniężnych, który jest otrzymywany poprzez wykorzystanie aktywów w działalności gospodarczej, zdaje się być niewystarczający, aby przywrócić wartość bilansową tych aktywów. Łotewskie przepisy prawa i standardy rachunkowości nie wyjaśniają dostatecznie dobrze, w jaki sposób należy kalkulować utratę wartości, ponieważ przepływy środków pieniężnych wytworzone przez pojedyncze składniki środków trwałych, w większości nie mogą być kalkulowane. W obecnej sytuacji gospodarczej jest możliwe zastosowanie kryterium, które określa, że gdy wartość rynkowa aktywów jest mniejsza od wartości bilansowej, oznacza to, że istnieje konieczność uznania utraty wartości aktywów lub przeprowadzenia rewaluacji, w rezultacie której można przeprowadzić kalkulację rzeczywistej wartości aktywów. Przeprowadzenie rocznej rewaluacji jest istotne dla ta-kich składników aktywów, których wartość rzeczywista jest zmienna. Rzadziej należy przeprowadzać rewaluację składników, których wartość nie zmienia się zbyt często. W obecnej sytuacji gospodarczej na Łotwie, z wyjątkiem kilku obszarów produkcji, praktycznie każde przedsiębiorstwo jest narażone na utratę wartości aktywów. Jeśli istnieją pewne wskazówki, świadczące o tym, że może wystąpić utrata wartości aktywów długoterminowych, tj. większości środków trwałych, kierownictwo przedsiębiorstwa musi rozważyć przynajmniej wskaźniki otrzymane z wewnętrznych i zewnętrznych źródeł informacji. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Asset value; Accounting; Revaluation reserve; Economic situation

PL

Wartość aktywów; Rachunkowość; Rezerwa rewaluacyjna; Sytuacja gospodarcza

• Czasopismo: Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
• Rocznik: 2010
• Tom: 57
• Numer: nr 113
• Strony: 173--182

Twórcy

autor

Vita Zarina

• Business Administration School Turiba, Latvia

Bibliografia

• Annual Accounts Law (2006), 19 October 2006, Translation 2007 Tulkošanas un terminologijas centrs (Translation and Terminology Centre).
• Alexander D. (1996), Truer and Fairer. Uninvited Comments on Invited Comments, „The European Accounting Review", Vol. 5, No. 3, pp. 483—493.
• Arden M. (1997), True and Fair View: a European Perspective, „The European Accounting Review", Vol. 6, No. 4, pp. 657-679.^ Birkett W.P., Walker R.G. (1974), Accounting: a source of market imperfection, „Journal of Business Finance & Accounting", Vol. 1, Issue 2, pp. 14—18.
• Black A., Fraser P., Hoesli M. (2006), House Prices, Fundamentals and Bubbles, „Journal of Business Finance & Accounting", Vol. 33, Issue 9—10, pp. 50—53.
• Damants D. (2008), Materialo un nematerialo aktlvu novertesanas principi, „Finansists" 2008., Nr. 3/4, 46.~55.lpp.
• Hennijs van Gremings (2005), Starptautiskie finansų parskatu standarti II, Pasaulės Banką Vašingtoną, 26—29.1pp.
• Kalnina G. (2004), Kartejais vai kapitalais remonts un rekonstrukcija, „Gramatvediba un revizija", Nr. 2, 14,—15.1pp.
• Knutson D., Wichniann H. (2005), The Accounting Standards Overload Problem For American Small Business, „Journal of Business Finance & Accounting", Vol. 12, Issue 3, pp. 14-18.
• Ludboržs A. (2009), Ka noteikt pamatlidzeklu vertlbas samazinašanos, „Bilance", Nr 15/16 (219/220), 6.-11.1pp.
• International Finance and Accounting Handbook (2002), edited by Frederick D.S. Choi, 3rd edition, Wiley, pp. 24 -38.
• Ordelheide D. (1995), Transnaccional Accounting, Mcmillan, London, p. 3169.
• Reilly R., Schweihs R. (1998), Valuing Intangible Assets, USA, p. 518.
• Robert C., Weetman P., Gordon P. (2002), International Financial Accounting. A Comparative Approach, Prentice Hall.
• Van Hulle K. (1999), The Truth and Fair View Override in the European Accounting Directives, „The European Accounting Review", Volume 6, Nr. 4, pp. 711—720.
• Whittington G. (2005), The adoption of International Accounting Standards in the European Union, „The European Accounting Review", Vol. 14, Nr. I, pp. 127-153.
• Zeghal D. (1984), Timeliness of Accounting Reports and their Informational Content on the Capital Market, „Journal of Business Finance & Accounting", Vol. 11 Issue 3, pp. 18-22.
• Соколов Я.В., Бычкова С.М. (1999), Достоверность и добросовестность составления бухгалтерской отчетности, „Бухгалтерскый учет". 1999. Нрю 12, 87-90 стр.