Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Ostatecznym skutkiem fiskalnej aktywności państwa, a ściślej władz publicznych, tj. władz państwowych i samorządowych, jest wydatkowanie zgromadzonych środków pieniężnych. Wydatkowanie to jest związane z realizacją funkcji, celów i zadań tych władz1. Podstawową formą gospodarki finansowej w sektorze publicznym powinna być gospodarka budżetowa, a głównym funduszem gromadzącym i redystrybuującym środki publiczne - budżet państwa. Tymczasem publikowane dane statystyczne i obliczenia specjalistów ujawniają bardzo niekorzystne aspekty struktury wydatków publicznych w Polsce. Przykładowo w roku 2000 wydatki budżetowe stanowiły 49,5% całości wydatków publicznych (z budżetu państwa wydatkowane było 26,3% i z budżetów samorządów 23,2%). W porównaniu z 1995 r. nastąpił więc znaczny spadek udziału wydatków budżetowych w wydatkach publicznych, wynosił on wówczas 54,4%, w tym z budżetu państwa - 43,6%2. Oprócz bardzo niskiego udziału wydatków budżetowych w wydatkach publicznych, znamienna jest również struktura wydatków budżetu państwa. Zaznaczyć jednak należy, że ze względu na przeprowadzone zmiany administracyjne kraju i stopniowe przekazywanie uprawnień samorządom, reformę zdrowia i ubezpieczeń społecznych porównywalność wydatków budżetowych w latach 1992-2002 jest ograniczona. (fragment tekstu)
Rocznik
Tom
Strony
115--125
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Łódzki
Bibliografia
- Gałuszka K., Racjonalizacja wydatków publicznych - oszczędność czy skąpstwo, w: Finanse w dobie integracji europejskiej, red. R.N. Hanisz, K. Znaniecka, Prace Naukowe AE w Katowicach, Katowice 2004.
- Finanse publiczne i prawo finansowe, red. C. Kosikowski, E. Ruśkowski, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2003.
- Owsiak S., Finanse publiczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1998.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000170749339