Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Modelowanie szkód w ubezpieczeniach majątkowych o typowych rozmiarach może być oparte na obserwacjach historycznych - zakłady ubezpieczeń dysponują dużą liczbą takich obserwacji, możliwe jest również w tym wypadku zastosowanie rozkładów empirycznych do niektórych dalszych kalkulacji. Natomiast szkody wyjątkowo wysokie muszą, z uwagi na małą liczbę dostępnych informacji, być modelowane za pomocą rozkładów ciągłych. Niekiedy stosowane jest zatem oddzielne modelowanie szkód niskich i średnich (stosowanie rozkładów uciętych) oraz szczególnie wysokich. Z tym zagadnieniem wiąże się analizowany w pracy „Modelowanie największych szkód w ubezpieczeniach majątkowych - wybrane problemy” (E. Poprawska) podziału szkód na wymienione grupy, czyli jaką wartość należy uznać za graniczną (wybór progu, w którym następuje zmiana sposobu modelowania). Przeprowadzone rozważania zilustrowane są przykładem. (abstrakt oryginalny)
Rocznik
Strony
505--514
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu
Bibliografia
- Bassi F., Embrechts P., Kafetzaki M. A survival kit on quantile estimation, dostępne na www.math.edu.ethz.ch/finance
- Daykin C.D., Pentikäinen T., Pesonen M. (1996). Practical Risk Theory for Actuaries. Chapman & Hall, London.
- Embrechts P., Klüppelberg C, Mikosch T. (1997). Modelling Extremal Events for Insurance and Finance. Springer-Verlag, Berlin.
- Klugman S., Panjer H.H., Willmot G.E.(1998). Loss models: From Data to Decisions. John Wiley & Sons, New York.
- MC Neil A.(1997). Estimating the tails of loss severity distributions using extreme value theory. ASTIN Bulletin.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171188017