Ryzyko arbitrażu wynikające z kosztów transakcyjnych

• Autorzy: Edward W. Piotrowski , Jan Sładkowski
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zwykle definiuje się arbitraż jako pozbawione ryzyka wykorzystanie różnic cenowych. Uwzględnienie niezerowych kosztów takich operacji finansowych prowadzi do sytuacji, w których (pomimo pełnej informacji o cenach na interesujących nas rynkach w określonym interwale czasowym) zazwyczaj istnieje liczna klasa optymalnych strategii nierównoważnych, jeśli uwzględnimy następne możliwe przedsięwzięcia arbitrażowe. Ten mechanizm pojawiania się ryzyka znajduje naturalne objaśnienie w ramach popularnego w fizyce statystycznej i posiadającego interpretację ekonomiczną modelu Isinga. W kontekście złożoności obliczeniowej śledzenie wszystkich strategii maksymalizujących zysk jest problemem trudno rozwiązywalnym, jednak może być efektywnie realizowane przy użyciu obliczeń kwantowych. W dobie konstruowania pierwszych komputerów kwantowych taka właściwość strategii arbitrażu z kosztami wydaje się wskazywać przyszły praktyczny sposób rozwiązywania odpowiedniego zagadnienia optymalizacyjnego. Powyższa problematyka została podjęta w pracy „Ryzyko arbitrażu wynikające z kosztów transakcyjnych” (E.W. Piotrowski, J. Sładkowski). (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Teoria arbitrażu cenowego; Koszty transakcyjne; Zysk

EN

Arbitrage Pricing Theory (APT); Transaction cost; Profit

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2004
• Tom: Modelowanie preferencji a ryzyko '04
• Strony: 405--415

Twórcy

autor

Edward W. Piotrowski

• Uniwersytet w Białymstoku

autor

Jan Sładkowski

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

Bibliografia

• 1. Cormen T.H., Leiserson C.E., Rivest R.L. (1997). Wprowadzenie do algorytmów. WN-T. Warszawa.
• 2. Davies P.C.W., Brown J.R. (1996). Duch w atomie. CIS, Warszawa.
• 3. Deutsch D. (1998). The Fabric of Reality. Penguin, Londyn.
• 4. Feynman R. P. (1980). Wykłady z mechaniki statystycznej. PWN, Warszawa.
• 5. Gribbin J. (1999). Kotki Schrodingera czyli poszukiwanie rzeczywistości. Zysk i S-ka, Poznań.
• 6. Holevo A.S. (1982). Probabilistic and Statistical Aspects of Quantum Theory. North-Holland, Amsterdam.
• 7. Isihara R. (1971). Statistical Physics. Academic Press, Nowy Jork.
• 8. Lidar D.A.. Biham O. (1997). Simulating Ising Spin Glasses on a Quantum Computer. Phys. Rev. E, 56, 3661-3681.
• 9. Łopuszański J., Pawlikowski A. (1969). Fizyka statystyczna. PWN, Warszawa.
• 10. Mantegna R.N., Stanley H.E. (2001). Ekonofizyka. Wprowadzenie. PWN, Warszawa.
• 11. Nielsen M.A., Chuang I.L. (2000). Quantum Computation and Quantum Information. University Press, Cambridge.
• 12. Piotrowski E.W., Sładkowski J. (2001). The Thermodynamics of Portfolios. Acta Physica Polonica B, 32, 597-604.
• 13. Piotrowski E.W., Sładkowski J. (2001). What was the Temperature of the Bagsik Financial Oscillator? Physica A, 301, 441-448.
• 14. Piotrowski E.W., Sładkowski J. (2002). Quantum Market Games. Physica A. 312, 208-216.
• 15. Piotrowski E.W., Sładkowski J. (2004). The Next Stage: Quantum Game Theory. W: Mathematical Physics Research at the Cutting Edge. Nova Science Publishers, 247-268.
• 16. Piotrowski E.W. (1995). O logarytmie. Penetrator - Wiadomości Gospodarcze, 12, 34-36.
• 17. Piotrowski E.W. (2000). Geometria rynku. Optimum, l, 161-179.
• 18. Piotrowski E.W. (2002). Statyka porównawcza a la thermodynamique. Elementy. Optimum, 3, 159-176.
• 19. Piotrowski E.W. (2003). Cisi i gracze. Kanoniczne zespoły portfeli. Zeszyty Naukowo-Teoretyczne PWSBiA Wiek XXI. 3, 27-49.
• 20. Popper K.R. (1977). Logika odkrycia naukowego. PWN, Warszawa.
• 21. Quadrat J.P, and Plus M. (1997). Min-Plus Linearity and Statistical Mechanics. Markov Processes and Related Fields, 3, 565-587.
• 22. Russell B. (1957). Szkice sceptyczne. Książka i Wiedza, Warszawa.
• 23. Tegmark M.. Wheeler J.A. (2001). Stulecie kwantowych zagadek. Świat Nauki, 4, 54-62.
• 24. Weron A.. Weron R. (1998). Inżynieria finansowa. WN-T, Warszawa.
• 25. Słownik matematyki i cybernetyki ekonomicznej. Red. N.P. Fiedorenko (1985). PWE. Warszawa.