Metody integracji systemu zarządzania

• Autorzy: Stanisław Nowosielski
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Współczesne przedsiębiorstwa wprowadzają (z reguły stopniowo) różne nowe koncepcje i metody zarządzania. Nie podejmuje się przy tym (choć są też pozytywne przypadki) próby ich scalania z koncepcjami już funkcjonującymi w przedsiębiorstwie w jednolity system zarządzania. Dodatkowo istniejące koncepcje zarządzania nie są wystarczająco dobrze ugruntowane i ze sobą powiązane. Jednocześnie liczba nowych koncepcji i metod zarządzania ciągle wzrasta, a istniejące - stale się rozwijają. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Systemy zarządzania; Integracja systemów; Zarządzanie przedsiębiorstwem

EN

Management system; Systems integration; Enterprise management

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
• Rocznik: 2009
• Numer: nr 129
• Strony: 392--399

Twórcy

autor

Stanisław Nowosielski

• Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Bibliografia

• D. Hahn, H. Hungenberg, PuK. Planung und Kontrolle. Wertorientierte Controllingkonzepte, 6. Auflage. Verlag Gabler, Wiesbaden 2001, s. 48.
• J. Habr, J. Veprek, Systemowa analiza i synteza, PWE, Warszawa 1976, s. 45.
• D. Hahn, H. Hungenberg, PuK. Planung und Kontrolle, s. 49.
• Zwraca na to uwagę B. Haus w: Teoria i praktyka zintegrowanego zarządzania przedsiębiorstwem. Mat. Konf. nt. Nowe kierunki w zarządzaniu przedsiębiorstwem - koncepcje przekrojowe, PN AE we Wrocławiu nr 784, s. 27.
• Zarządzanie. Teoria i praktyka, red. A.K. Koźmiński, W. Piotrowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, s. 611.
• Wśród dziesięciu przykazań podejścia systemowego znajduje się zasada: Różnicować, by lepiej integrować, by całość tworzyła nowa, wyższa jakość. Tylko jedność w różnorodności jest twórcza. Powiększa to złożoność, ale prowadzi do wyższych poziomów organizacji. Zob. Zarządzanie, s. 634.
• Dyferencjacja jest procesem zwiększania różnic między elementami (podsystemami) danego systemu, podczas którego niektóre elementy (podsystemy) dzielą się na kilka elementów (podsystemów). Zob. J. Habr, J. Veprek, Systemowa analiza, s. 45.
• R.E. Quinn, S.R. Faerman, M.P. Thompson, M.R. McGrath, Profesjonalne zarządzanie, PWE, Warszawa 2007, s. 221-222.
• B. Amshoff, Controlling in deutschen Unternehmungen. Realtypen, Kontext und Effizienz, 2. Auflage. Gabler. Wiesbaden 1993, s. 199.
• J. Habr, J. Veprek, Systemowa analiza, s. 45.
• Taki podział przedstawiono w: Integrierte prozessorientierte Managementsysteme, TMS-INFO, Steinbeis-Transferzentrum Managementsysteme, www. tms-ulm. de, s. 5-8.
• Dokumentacja składa się z trzech poziomów: poziomu opisu struktury organizacyjnej i systemu zarządzania - ujęcie statyczne, poziomu opisu organizacji przepływów (procesów gospodarczych) - ujęcie dynamiczne oraz poziomu opisu pracy (instrukcji, wskazań). Zob. F. Reto, A. Pischon, f. Riemenschneider, H. Schwerdtle, Integrierte Managementsysteme: Ansatze zur Integration von Qualitats-, Umwelt- und Arbeitssicherheitsmanagementsystemen, Institut fur Wirtschaft und Ókologie, Universitat St. Gallen, Februar 1997, s. 41.
• Tamże, s. 43.
• Tamże, s. 44.
• Tamże, s. 64 i n.
• W literaturze wskazuje się na pewne niedoskonałości podejścia procesowego w integrowaniu systemu zarządzania, twierdząc, że jest ono za bardzo ukierunkowane na cele operatywne, a zaniedbuje aspekty strategiczne. Zob. tamże, s. 77. Cyt. za: H.D. Seghezzi, TQM as an Emerging Business Management Model, ICQ-Kongres, Yokohama, Oktober 1996, s. 2.
• Zob. tamże, s. 75-76. Cyt. za: H.W. Adams, Integriertes Management System fur Sicherheit und Umweltschutz: Generic Management System, Munchen Wien 1995, s. XIV.
• Według Adamsa, który faworyzuje podejście indukcyjne, ze względu na wyższą akceptację pracowników, suma wymagań, odnośnie do systemu zintegrowanego, wyprowadzonych w ten sposób, stanowi istotę zarządzania generycznego. Zob. H.W. Adams, Integriertes Management System, s. 154-174.
• Zarządzanie, s. 442-443.