Kiedy metoda zwykłej większości zapewnia przechodniość preferencji społecznej?

• Autorzy: Marta Kuc
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zasada zwykłej większości jest najczęściej stosowaną metodą podejmowania decyzji społecznych na podstawie indywidualnych preferencji. Już w XVIII wieku markiz de Condorcet wykazał, że metoda ta może wyznaczać nieprzechodnią preferencję społeczną, nawet gdy preferencje wyborców są przechodnie. Zakres stosowalności metody zwykłej większości jest więc ograniczony. W teorii wyboru społecznego wiele zainteresowania poświęcono analizom tego problemu - formułowane są różne warunki konieczne, które określają, w jakich sytuacjach zachodzi nieprzechodniość preferencji społecznej albo wystarczające, które gwarantują jej przechodniość. Nie zaproponowano jednak dotąd warunku, który byłby jednocześnie konieczny i wystarczający - jednoznacznie definiowałby zakres stosowalności metody zwykłej większości. W niniejszym artykule zostały przedstawione najbardziej znane, klasyczne warunki, sformułowane w latach sześćdziesiątych. Zaprezentowany jest tu również nowy sposób analizy problemu nieprzechodniości metody zwykłej większości. W wyniku przeprowadzonych analiz okazało się, że alternatywa klasycznych warunków jest warunkiem jednocześnie koniecznym i wystarczającym - określa dokładnie, kiedy można stosować metodę zwykłej większości, nie ma więc potrzeby formułowania kolejnych warunków. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Teoria preferencji; Podejmowanie decyzji

EN

Preference theory; Decision making

• Czasopismo: Decyzje
• Rocznik: 2004
• Numer: nr 2
• Strony: 5--34

Twórcy

autor

Marta Kuc

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• Arrow, Keneth J. 1951, 2 wyd. 1963. Social Choice and Individual Values. New York: Wiley.
• Black, Duncan. 1958. The Theory of Committees and Elections, Cambridge: Cambridge University Press.
• Coombs, Clyde H. 1964. A Theory of Data. New York: Wiley.
• Gaertner, Wulf. 1979. An Analysis and Comparision of Several Necessary and Sufficient Conditions for Tranitivity under the Majority Decision Rule. W: J.-J. Laffont. (red.) Aggregation and Revelation of Preferences. Amsterdam: North-Holland s. 91-112.
• Gaertner, Wulf. 2001 Domain Conditions in Social Choice Theory. Cambridge: Cambridge University Press.
• Gaertner, Wulf., Heinecke, Achim. 1977. On Two Sufficient Conditions for Transitivity of the Social Preference Relation. "Zeitschrift fűr Nationalőkonomie" 37, s. 61-66
• Inada, Ken-Ichi. 1964. A Note on the Simply Majority Decision Rule. "Econometrica" 32 s. 525-531.
• Inada, Ken-Ichi. 1969. The Simply Majority Decision Rule. "Econometrica" 37 s. 490-506.
• Kaneko, Mamuro. 1975. Necessary and Sufficient Conditions for Transitivity in Voting Theory "Journal of Economic Theory" 11, s . 385-393
• Pattanaik, Prasanta K. 1971. Voting and Collective Choice. Cambridge: Cambridge University Press.
• Saposnik, Rubin. 1975. On Ttransitivity of the Social Preference Relation under Simple Majority Rule "Journal of Economic Theory" 10, s. 1-7.
• Sen, Amartya K. 1966. A Possibility Theorem on Majority Decision "Econometrica" 34, s. 491-499.
• Sen, Amartya K. 1970. Collective Choice and Social Welfare. San Francisco: Holden-Day.
• Sen, Amartya K., Pattanaik, Prasanta K. 1969. Necessary and Sufficient Conditions for Rational Choice under Majority Decision. "Journal of Economic Theory" 1 s. 178-182.
• Slutsky Steven. 1977. A Characterization of Societies with Consistent Majority Decision "The Review of Economic Studies" 44, s. 211-225.