Wskaźnik LtV a wartość bilansowa ekspozycji kredytowej zabezpieczonej hipotecznie

• Autorzy: Edward Wiszniowski

Warianty tytułu

LtV Ratio Versus the Carrying Amount of Credit Exposures Secured by Mortgages

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na niektóre, niezbyt precyzyjne unormowania pojęć zawarte w Rekomendacji S (II) KNF, w szczególności wyjaśnienie możliwości stosowania wartości bilansowej ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie na potrzeby wyznaczania wskaźnika LtV, będącego jednym z indeksów informujących o indywidualnym poziomie ryzyka kredytowego banku zaangażowanego w te ekspozycje. W opracowaniu omówiono również sposób obliczenia LtV dla portfela kredytowego, którego Rekomendacja S (II) nie definiuje, chociaż obowiązkiem banków jest jego pomiar i monitoring. Poruszone zagadnienie ma wypełnić istniejącą lukę pomiędzy praktyką a teorią rachunkowości i wynika z potrzeb zgłaszanych przez sektor bankowy.(fragment tekstu)

EN

This article is devoted to the proper interpretation of the "value of credit exposure secured by mortgages", included in the S (II) Recommendation of Financial Supervision Commission and to the demonstration of the differences in the ways of calculating the LtV ratio for individual credit exposure and the bank's loan portfolio. Conducted analysis and research carried out in the form of examples have shown that the value of credit exposures secured by mortgages is not useful in the study LtV ratio. What is useful, however, is the value of the borrower's debt as of the balance sheet date. LtV ratio for the bank's loan portfolio should not be calculated as the total ratio of borrowers' debt and the total market value of real estate hedge of credit exposures, but as the borrowers' total LtV, weighed as their debts in the loan portfolio.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Rachunkowość; Kredyt hipoteczny; Bankowość; Nadzór bankowy

EN

Accounting; Mortgage credit; Banking; Bank supervision

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia
• Rocznik: 2011
• Numer: nr 32
• Strony: 195--209

Twórcy

autor

Edward Wiszniowski

• Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Bibliografia

• Informacja o sytuacji banków w okresie styczeń-wrzesień 2009 r., Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 2009, s. 26.
• Jajuga K., Zarządzanie ryzykiem, PWN, Warszawa 2009.
• Kałużny R., Pomiar ryzyka kredytowego banku, PWN, Warszawa 2009.
• Olszak M., Charakter prawny rekomendacji nadzorczych, Lex Polonica [wersja elektroniczna] - wyjaśnienie do art. 137 pkt 5 Prawa bankowego, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006.
• Raport o sytuacji banków w 2008 r., Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 2009, s. 86.
• Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2008 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków, DzU 2008, nr 161, poz. 1002.
• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, DzU 2008, nr 235, poz. 1589, z późn. zm.
• Uchwała nr 391/2008 Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie wydania Rekomendacji S (II) dotyczącej dobrych praktyk w zakresie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie, Dz. Urz. 2008, KNF nr 8, poz. 45.
• Uchwała nr 391/2008 Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie wydania Rekomendacji S (II) dotyczącej dobrych praktyk w zakresie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie, Dz. Urz. 2008, KNF nr 8, poz. 45.
• Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, DzU 2004, nr 261, poz. 2603, z późn. zm.
• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, DzU 2002, nr 72, poz. 665, z późn. zm.
• Wiszniowski E., Badanie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie przy wykorzystaniu informacji z systemu rachunkowości, SKwP, Warszawa 2009.