Wykorzystanie cnót w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela akademickiego

• Autorzy: Grzegorz Polok , Michał Kapias

Warianty tytułu

The Virtues' Using in the Didactic-Educative Activity of Academic Teacher

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Szczególnym miejscem nawiązywania i kształtowania relacji międzyosobowych, dokonywania wyboru preferencji aksjologicznych oraz oddziaływań wychowawczych jest środowisko akademickie i okres studiów. Dlatego w licznych dokumentach, normujących lub charakteryzujących działalność szkolnictwa wyższego, pojawia się sformułowanie wskazujące, iż uczelnia wyższa, czy też nauczyciel akademicki, oprócz funkcji nauczającej, spełnia także rolę wychowawczą. W takim kontekście uwidacznia się także istotny problem. Trudno bowiem odnaleźć w zapisach ustawowych, statutach uczelni czy literaturze przedmiotu jednoznaczną i wyczerpującą informację o tym, jak powinno wyglądać wychowanie na poziomie szkół wyższych, jakie są jego cele, funkcje, zadania. (...) Z tego też względu działalność każdego nauczyciela - w szczególności akademickiego - podejmującego pracę, zarówno naukową jak też dydaktyczno-wychowawczą, jest działalnością niezwykle odpowiedzialną. Winna być ona oparta przede wszystkim o autorytet nauczyciela akademickiego. Jest on rozumiany jako żywy przykład życia i odgrywa szczególną rolę w wychowaniu młodzieży na poziomie szkoły wyższej. Stanowi przy tym dużą pomoc - zwłaszcza w rozstrzyganiu różnorodnych kwestii natury moralnej i rozwiązywaniu pojawiających się co chwilę nowych dylematów - w zakresie wyboru kierunku postępowania. (fragment tekstu)

EN

Prestige of academic teacher's activities and his or her authority, should most of all result from moral attitude. Thus there is need in this kind of activity to use ethic virtues. Thanks to them human improves internally, but also can realize the concrete property outside. Virtues are necessary for person both for him or her as an average human being and also as a scholar and an educator. By setting own example one can have the most influence on students' moral attitudes. Consequently an occasion arises to improve cardinal classic virtues, which include: prudence, deliberation, justice and courage, but also in the virtues that are related to them. These activities drive to form yourself in giving good example and have a huge impact on academic environment's advancement. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Nauczyciele; System wartości; Relacje międzyludzkie

EN

Teachers; Value system; Interpersonal relations

• Czasopismo: Annales : etyka w życiu gospodarczym
• Rocznik: 2011
• Tom: 14
• Numer: nr 2
• Strony: 37--46

Twórcy

autor

Grzegorz Polok

• Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach

autor

Michał Kapias

• Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach

Bibliografia

• J. Szczepański, Zmiany w systemie edukacji w świecie a pożądane kierunki zmian szkolnictwa wyższego w Polsce, w: Dyskusja wokół szkoły wyższej, Warszawa 1980, s. 31.
• M. Łobocki, Wychowanie moralne w zarysie, IMPULS, Kraków 2007, s. 117-119.
• J. Woroniecki, Katolicka etyka wychowawcza, RW KUL, T. II/2, Lublin 1986, s. 397.
• J. Kalinowski, Teoria poznania praktycznego, TN KUL, Lublin 1960, s. 18.
• J. Beachler, Virtue: Its Nature, Exigency, and Acquisition, w: J.W. Chapman, W.A. Galston ed., Virtue New York-London 1992, s. 41-42.
• Y.R. Simon, The Definition of Moral Virtue, New York 1980, s. 58-60.
• S. Swieżawski, Św. Tomasz na nowo odczytany, W Drodze, Kraków 1987, s. 193-200.
• M.A. Krąpiec, Dlaczego zło? Rozważania filozoficzne, Znak, Kraków 1962, s. 126.
• M. Środa, P. Śpiewak, Etyka cnót, czyli pióro na kołpaku, "Znak" 1992, nr 5, s. 82.
• B. Kiereś, Współczesny wychowawca wobec antypedagogiki, "Cywilizacja" 2003, nr 7, s. 71-85.
• H. Jarosiewicz, "Wychowanie bez porażek" - porażką wychowania, "Cywilizacja" 2005, nr 14, s. 70-80.
• S. Olejnik, Teologia moralna, t. VII, ATK, Warszawa 1993, s. 306 n.
• A. Gondek, Kształtowanie uczuć, w: A. Piątkowska, K. Stępień, Wychowywać charakter, GAUDIUM, Lublin 2005, s. 151-165.
• M.A. Krąpiec, Osoba ludzka i błędy w jej rozumieniu, w: A. Maryniarczyk, K. Stępień (red.), Błąd antropologiczny, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, Lublin 2003, s. 13-48.
• A. Maryniarczyk, Racjonalność i celowość świata rzeczy i osób, "Zeszyty z metafizyki", t. IV, Lublin 2000, s. 66-77.
• Jan Paweł II, Fides et ratio, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1998, nr 27.
• J. Nagórny, Świat przełomu tysiącleci - wyzwania wychowawcze, w: W. Stępniewski, Wobec wyzwań wychowawczych przełomu tysiącleci, RW KUL, Lublin 1998, s. 24 n.
• T. Styczeń, O etyce Karola Wojtyły - uczeń, Wydawnictwo Niedziela, Częstochowa 1996, s. 51.
• Arystoteles, Retoryka, PWN, Warszawa 1988, 1366 b.
• Arystoteles, Analityki pierwsze, w: Arystoteles, Analityki pierwsze i wtóre, PWN, Warszawa 1973, 48 b.
• Arystoteles, Etyka wielka, w: Arystoteles, Dzieła, t. V., PWN, Warszawa 1996, 1.34.14.1. oraz 1.34.14.4.
• Arystoteles, Etyka nikomachejska, PWN, Warszawa 1982, 1094 a.
• S. Smoleński, Perspektywy nowych naświetleń klasycznej definicji cnoty, "Studia Theologica Varsaviensia" 1965, nr 2, s. 486 n.

Identyfikatory

DOI

11089/1438