Gry w organizacji a wpływ społeczny

• Autorzy: Michał Mijal , Waldemar Grzywacz

Warianty tytułu

Games in Organizations and Social Influence

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Gry w organizacji mogą być rozumiane bardzo różnorodnie, w zależności od przyjętej perspektywy teoretycznej i dziedziny nauki. Także wpływ społeczny (czy też znaczeniowo węższa manipulacja) doczekał się wielu prób klasyfikacji i typologii. Artykuł porządkuje najważniejsze pojęcia z zakresu gier i wpływu społecznego w organizacjach, wskazując potencjalne zależności między tymi dwoma obszarami. Jako punkt wyjścia zostały przyjęte różne definicje bazujące zarówno na ujęciach klasycznych, jak i nowoczesnych. Następnie określone zostały ramy pojęciowe i na tej podstawie wskazano możliwe kierunki badań i praktycznego wykorzystania w działaniach doradczych w organizacji. (abstrakt oryginalny)

EN

Games in the organizations can be approached from various angles, depending on the theoretical perspective. Social influence (or manipulation in a more narrow sense) was a subject to many attempts of classification or typology as well. The article arranges the essential concepts of games and social influence in the organizations while showing potential interdependencies. As a starting point various definitions - classic and modern as well - were adopted. Next, the ramifications were named and based on that the attempt to indicate the possible research directions was undertaken. The possibilities of practical use in consulting were also pointed out. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Gry organizacyjne; Interakcje społeczne; Szkolenia; Doradztwo; Manipulacja społeczna

EN

Organization games; Social interaction; Training; Consultancy; Social manipulation

• Czasopismo: Problemy Zarządzania
• Rocznik: 2013
• Tom: 11
• Numer: nr 3 (43) Doradztwo organizacyjne
• Strony: 43--60

Twórcy

autor

Michał Mijal

• Uniwersytet Warszawski

autor

Waldemar Grzywacz

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• Antonovsky, A. (1995). Rozwikłanie tajemnicy zdrowia, jak radzić sobie ze stresem i nie zachorować. Warszawa: Fundacja IPN.
• Baker, D., Prince, C., Shrestha, L., Oser, R. i Salas, E. (1993). Aviation Computer Games for Crew Resource Management Training. The International Journal of Aviation Psychology, 3 (2), s. 143-156.
• Berne, E. (1987). W co grają ludzie? Warszawa: PWN.
• Caillois, R. (1997). Gry i ludzie. Warszawa: Volumen.
• Cialdini, R. (2010). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Crozier, M. i Friedberg, E (1982). Człowiek i system. Ograniczenia działania zespołowego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.
• Dąbrówka, A., Geller, E. i Turczyn, R. (1993). Słownik synonimów. Warszawa: MCR.
• Doliński, D. (2000). Techniki wpływu społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Fang, Ch. i Marle, F. (2011). A simulation-based risk network model for decision support in project risk management. Decision Support Systems, 52 (3), 635-644, http:// dx.doi.org/10.1016/j.dss.2011.10.021.
• Festinger, L. (2007). Teoria dysonansu poznawczego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Filiciak, M. (2006). Wirtualny plac zabaw. Gry sieciowe i przemiany kultury współczesnej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Goffman, E. (1977). Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Gredler, M. (2004). Games and Simulations and Their Relationships to Learning. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
• Green, D.R. (2011). 'Tit-for-tat' in cell biology. Nature Reviews. Molecular Cell Biology, 12 (2), http://dx.doi.org/10.1038/nrm3054.
• Grzelak, J.Ł. i Nowak, A. (2000). Wpływ społeczny. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. T. 3, Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Huizinga, J. (1985). Homo Ludens. Zabawa jako źródło kultury. Warszawa: Czytelnik.
• Jannink, M.J.A., Wildenm van der G.J., Navis, D.W., Visser G., Gussinklo, J. i Ijzerman, M.A. (2008). Low-Cost Video Game Applied for Training of Upper Extremity Function in Children with Cerebral Palsy: A Pilot Study. Cyberpsychology & Behavior, 11 (1).
• Kaluski, J. (2002). Teoria gier. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.
• Kenrick, D.T., Neuberg, S.L. i Cialdini, R.B. (2002). Psychologia społeczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Kirchler, E. i Hoelzl, E. (2011). Economic and Psychological Determinants of Consumer Behaviour. Journal of Psychology, 219 (4), 195-197.
• Koźmiński, A.K. i Zawiślak, A.M. (1979). Pewność i gra. Wstęp do teorii zachowań organizacyjnych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.
• Leary, M. (2012). Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Łucewicz, J. (1999). Organizacyjne zachowania człowieka. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu.
• Maruszewski, T. i Ścigała, E. (1999). Nasze wyprane mózgi łowców. Charaktery, (7), 12-18.
• Mijal, M. (2012). Gry we współczesnej organizacji. W: K. Klincewicz i W. Grzywacz (red.), Rozwój potencjału społecznego organizacji - wyzwania XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania UW.
• Neumann, von J. i Morgenstern, O. (1944). Theory of Games and Economic Behavior. Nowy Jork: Princeton University Press.
• Podgórecki, A. (1966). Zasady socjotechniki. Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Salen, K. i Zimmerman, E. (2004). Rules of Play. Game Design Fundamentals. Massachusets: Institute of Technology Press.
• Seligman, M.E.P. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Media Rodzina.
• Smith, S.P. i Trenholme, D. (2009). Rapid prototyping a virtual fire drill environment using computer game technology. Fire Safety Journal, 44, 559-569.
• Stothard, P. i Hengel, van den A. (2010). Development of serious computer game based training module and its integration into working at heights mine site induction. Mining Technology, 119 (2).
• Tkaczyk, P. (2012). Grywalizacja. Jak zastosować mechanizmy gier w działaniach marketingowych. Warszawa: Helion.
• Witkowski, T. (2000). Psychomanipulacje. Jak je rozpoznawać I jak sobie z nimi radzić. Wałbrzych: Oficyna Wydawnicza UNUS Olga Tokarczuk.
• Werneck, T. (2008). Leitfaden für Spieleerfinder und solche die es werden wollen. Ravensburger Spieleverlag.
• Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Identyfikatory

DOI

10.7172/1644-9584.43.3