Wewnętrzne public relations jako determinanta klimatu organizacyjnego na przykładzie organizacji publicznych

• Autorzy: Paweł Kocoń

Warianty tytułu

Internal Public Relations as the Determinant of Organization Climate on the Example of Public Organizations.

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W artykule omówiono wzajemne związki między klimatem organizacyjnym a wewnętrznym public relations w kontekście działalności organizacji publicznych. Konkluzją jest stwierdzenie, że wewnętrzne public relations jest jedną z determinant klimatu organizacyjnego. Wewnętrzne public relations jest także niezwykle waznym instrumentem tworzenia klimatu w organizacjach publicznych, których zadaniem jest zaspokajanie potrzeb publicznych.(abstrakt oryginalny)

EN

The paper describes mutual relations between organization climate and the internal public relations in the context of public organization activities. The notions enumerated above have been described and then their mutual influence has been sketched. It has been concluded that internal public relations is one of the determinant of the organization climate, the crucial tool to create such climate in public organizations, the aim of which is to fulfill public needs.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Public relations; Organizacje pożytku publicznego; Klimat organizacyjny

EN

Public relations; Public benefit organisation; Organizational climate

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu
• Rocznik: 2013
• Numer: nr 30
• Strony: 359--368

Twórcy

autor

Paweł Kocoń

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

Bibliografia

• B. Schneider, M. Erhart, W. Macey, Organizational climate research, w: The handbook of organizational culture and climate, red. N.M. Ashkanasy, C.P.M. Wilderom, M. Peterson, Sage,Londyn 2011, s.29.
• M. Bratnicki, R. Kryś, J. Stachowicz, Kultura organizacyjna przedsiębiorstw. Studium kształtowania procesu zmian zarządzania, Wyd. Ossolineum, Wrocław 1988,s. 95.
• A. Potocki, Wybrane metody humanizacji pracy, Wyd. Ossolineum, Wrocław 1992, s.32.
• A. Russell Hochschild, Zarządzanie emocjami. Komercjalizacja ludzkich uczuć, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2009.
• A. Lipińska-Grobelny, Kształtowanie marki organizacji przez kulturę organizacyjną firmy,w: Psychologia zarządzania w organizacji, red. A. Zawadzka, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010, s. 17.
• B. Kożusznik, Wpływ społeczny w organizacji, PWE, Warszawa 2006, s. 233.
• M. Kuczkiewicz, P. Motyl, M. Sielicka, Lepsze wyniki przez poprawę klimatu organizacyjnego,http://www.hbrp.pl/biblioteka/art.php?id=573&t=lepsze-wyniki-przez-poprawe-klimatu-organizacyjnego (11.03.2013).
• B. Rozwadowska, Public relations. Teoria, praktyka, perspektywy, Wyd. Studio Emka, Warszawa 2002, s. 67.
• K. Wójcik, Public relations od A do Z, Wyd. Placet, Warszawa, s. 719.
• R. Maćkowska, Znaczenie kreowania wizerunku samorządu terytorialnego, w: Public relations instytucji użyteczności publicznej, red E. Hope, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2005,s. 199.
• F.P. Seitel, Public relations w praktyce, Wyd. Felberg SJA, Warszawa 2003, s. 413.
• T. Soliński, Wewnętrzne działania public relations w samorządzie, w: Public relations w jednostkach samorządu terytorialnego, red D. Tworzydło, T. Soliński, Wyd. Urząd Miasta Kraśnik, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, Rzeszów 2005, s.63.
• F.P Seitel, Public relations..., s. 414.
• T. Soliński, Wewnętrzne..., s. 45.
• F.P Seitel, Public relations..., s. 417.
• K. Wojcik, Public relations..., s. 723.
• T. Soliński, Wewnętrzne..., s. 63-64.
• M. Protasiuk, Wewnętrzny PR - zabawa czy konieczność?, http://www.epr.pl/wewnetrznypr-zabawa-czy-koniecznosc,pr-w-firmie,12167,1.html (11.03.13).
• W.L. French, F.E. Kast, J.E. Rosenzweig, Understanding human behavior in organizations,Wyd. Harper & Row, New York 1985.
• M. Krzyżanowska, Marketing usług organizacji niekomercyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego, Warszawa 2000, s. 10.
• M. Szyszka, Kształtowanie wizerunku organizacji społecznej w mediach, Wyd. Instytut Rozwoju Służb Społecznych, Warszawa 2012, s. 81.