Warianty tytułu
Theoretical Foundations of Consolidation in the Banking Sector
Języki publikacji
Abstrakty
Zjawiska konsolidacji w sektorze bankowym obserwuje się na bieżąco na rynkach krajów Unii Europejskiej oraz USA. Głównymi przyczynami procesów integracyjnych instytucji bankowych są: globalizacja oraz liberalizacja międzynarodowych rynków finansowych. Banki stanowią szczególną grupę podmiotów gospodarczych, których powstawania i funkcjonowania nie tłumaczy się za pomocą klasycznych pojęć ekonomii. Każdy bank stara się osiągnąć zysk, ale nie jest to równoznaczne z jego maksymalizacją, szczególnie gdyby miało się to odbywać kosztem interesariuszy (stakeholders). Poza tym, rozwój teorii kosztów transakcyjnych, teorii agencji oraz teorii finansów zmieniły sposób postrzegania przez ekonomistów roli konsolidacji w bankowości. Teoria kosztów transakcyjnych zakłada, że banki będą powiększały swoje granice do chwili, kiedy koszt organizowania dodatkowych transakcji wewnątrz instytucji zrówna się z kosztem przeprowadzenia tych operacji na rynku finansowym. Zgrupowanie transakcji bankowych przynajmniej dwóch banków w jednej instytucji i ich koordynacja przez jeden zarząd zwiększa natomiast efektywność działań instytucji bankowej, a tym samym preferuje zasadność teorii menedżerskiej. Akcjonariusze oczekują przede wszystkim podniesienia wartości inwestycji, co jest osiągalne dzięki: zwiększeniu dochodów, poprzez korzyści związane z wielkością, dzięki redukcji kosztów i zwiększeniu rentowności. Poza tym koncentracja rynku finansowego w wyniku łączenia się banków, których obszary działań ex ante się nakładają, pozwala na wzrost poziomu osiąganego zysku dzięki ustanowieniu wspólnych cen na wyższym poziomie, w porównaniu z cenami usług oferowanych klientom przed połączeniem banków. Powyższe rozważania teoretyczne pokazują, że konsolidacja w sektorze bankowym - przede wszystkim z uwagi na presję kosztów, rozkład ryzyka, asymetrię informacji, dywersyfikację zakresu i obszaru działania - przyczynia się do stopniowej ewolucji specjalistycznego systemu instytucji bankowych w kierunku systemu uniwersalnego. (abstrakt oryginalny)
Both the EU and US markets are witnessing the progress of consolidation day by day. The gradual integration of banking organisations is one of the by-products of globalisation and liberalisation of international financial markets. Banks are a specific group of economic agents, whose creation and operation evades the terms and principles of classical economics. Every bank tries to generate, but not necessarily maximise profit, especially if this should happen at the expense of its stakeholders. Besides, the advent and growth of the theory of transaction costs, the agency theory and the theory of finance has changed the way economists perceive the role of consolidation in banking. Transaction costs theory assumes that banks will expand until the cost of carrying out additional operations internally becomes equal to the cost of conducting them in the financial market. On the other hand, consolidating banking transactions of at least two banks under the umbrella of one organisation and one management team increases efficiency, in line with the managerial theory. Shareholders expect the value of their investment to rise, which can be achieved through increasing revenue and through scale advantages resulting in reduced costs and higher margins. Additionally, mergers allow the banks involved to increase their profits if their activities previously overlapped, as the prices can now be set higher. The above considerations relating to theory show that consolidation in the banking sector - initiated due to cost pressures, the need to spread risk and diversify scope and field of activity, and finally by information asymmetry - is in fact a stage in an evolution from specialised bank organisations towards a universal system. (original abstract)
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171264455