Warianty tytułu
Asset Securitisation in Financing Enterprises
Języki publikacji
Abstrakty
Upadek powstałego w Bretton Woods systemu stałych kursów walutowych był jednym z wydarzeń uważanych za przyczynę rozwoju innowacji finansowych, mających pomóc uczestnikom wymiany w unikaniu ryzyka. Kolejnym stymulatorem rozwoju był także dynamiczny postęp techniki komputerowej, upraszczający system rozliczeń. Pojawiły się nowe możliwości substytucji między aktywami finansowymi upowszechniające tendencję do zastępowania tradycyjnych kredytów bankowych nowymi źródłami finansowania działalności, przy wykorzystaniu przeróżnych technik i instrumentów. Emisja papierów dłużnych zabezpieczonych aktywami w celu pozyskania kapitału, określana mianem sekuratyzacji aktywów lub obligatoryzacją, najszybciej rozwinęła się w USA. Początkowo sekuratyzowano różnego rodzaju kredyty i karty kredytowe. W miarę rozwoju rynku finansowego rozszerzano nie tylko wachlarz aktywów będących przedmiotem sekuratyzacji, ale także konstruowano przeróżne transakcje - swoiste spirale długów, emitując papiery o różnym poziomie ryzyka inwestycyjnego. Struktura transakcji sekuratyzacyjnych oraz konstrukcja papieru zależą od aktywów posiadanych przez jednostkę gospodarczą, która jest inicjatorem transakcji. Zakres potencjalnych aktywów jest ogromny. Przyjmuje się, że wszystkie wierzytelności, które mogą być przedmiotem cesji, nadają się do sekuratyzacji. Muszą one jednak generować stabilny, wiarygodny i statystycznie udowodniony dochód. W odróżnieniu od innych metod pozyskiwania kapitału drogą emisji papierów wartościowych, konstrukcja transakcji sekuratyzacyjnych ma na celu wyeliminowanie w możliwie maksymalnym stopniu ryzyka związanego z działalnością przedsiębiorstwa - inicjatora transakcji, aktywami oraz wyemitowanymi papierami. W zależności od systemu prawnego danego kraju i warunków rynkowych stosuje się różne techniki sekuratyzacji. Najprostszą i najczęściej stosowaną jest tzw. całkowita sprzedaż i subpartycypacja. Całkowita sprzedaż umożliwia całkowity, pod względem prawnym, transfer aktywów wraz ze wszystkimi z nimi związanymi typami ryzyka, dochodami i ubezpieczeniami oraz prawami akcesoryjnymi (tj. zastawy, hipoteki, poręczenia) z jednostki gospodarczej - kreatora rynku do specjalnie w tym celu utworzonej spółki celowej (SPV). Następnie SPV zdobywa środki na rynku kapitałowym, emitując papiery wartościowe zabezpieczone aktywami. Z dochodów z emisji spółka celowa reguluje swoje zobowiązania wobec kreatora. Sekuratyzacja zyskała uznanie jako metoda umożliwiająca zmniejszanie kosztów funduszy finansujących działalność jednostki, drogą pozyskiwania środków za pomocą aktywów o wyższej ocenie ratingowej. Stała się także jedną z metod dywersyfikacji źródeł finansowania oraz dywersyfikacji portfeli inwestycyjnych. Wśród wielu celów sekuratyzacji często wymienia się również możliwość uwolnienia kapitału regulacyjnego drogą oddzielenia niepłynnych aktywów i "przepakowania" ich w papiery wartościowe. Zmienia się także rola sekuratyzacji w warunkach Unii i przy wzroście znaczenia ratingu kredytowego (rządów, jednostek gospodarczych i papierów wartościowych). Spełnia ona rolę dźwigni , dając możliwość uzyskania dla emitowanych papierów wyższego ratingu od ratingu kreatora transakcji, co umożliwia małym i średnim firmom pozyskiwanie środków na międzynarodowym rynku kapitałowym. Niewątpliwie rozwojowi sekuratyzacji będą sprzyjały dalsze procesy globalizacji i unifikacji systemów finansowych, wywierające presję innowacyjną na poszczególne regiony gospodarcze. (abstrakt oryginalny)
The collapse of the Bretton Woods currency system of fixed exchange rates is one of the developments believed to have triggered off growth in risk-reducing financial innovations. The progress of information technology, which facilitated payment settlements, provided another stimulus. There emerged new possibilities of substitution between various types of assets and traditional bank loans were increasingly replaced with new sources of financing based on a range of techniques and instruments. Securitisation or issue of asset-backed debt instruments in order to raise capital developed first in the USA. Initially, the assets securitised were loans and credit cards. With the development of the financial market, more types of assets were securitised, but moreover, the transactions became increasingly sophisticated, involving chains of debts and issue of securities varying in the degree of risk. The structure of securitising transactions as well as the construction of the security itself depend on the assets held by the economic unit which initiates the transaction (the originator). It is assumed that any transferable receivables can be securitised. However, they need to generate a credible, stable and statistically proven income. In contrast to other methods of financing by issue of securities, securitisation deals are structured with an aim to eliminate, as much as possible, the risk relating to the operations of the originator, the assets or the securities issued. Depending on the legal system and market conditions, different securitisation techniques are applied in different countries. The simplest and most frequent method is the true sale and subsequent refinancing of assets. This includes a full - from the legal point of view - transfer of assets, along with any risks involved in them, incomes and insurances or accessory rights pertaining to them (such as pledges, mortgages, guarantees) from the originator to a specially founded company, called a Special Purpose Vehicle. In the next step, the SPV raises funds in the capital market by issuing asset-backed securities. The SPV then uses the proceeds from the issue to settle its liabilities with the originator. Securitisation has gained acceptance as a method which allows to reduce the cost of financing the ongoing activities of a company by raising funds against assets with a higher rating. It is also used to diversify the funding sources and investment portfolios. One of the frequently mentioned objectives of securitisation is to release regulatory capital by isolating illiquid assets and "repackaging" them into securities. It is worth mentioning that the role of securitisation is changing as the European Union evolves and credit rating - whether of governments, economic entities or securities - is becoming more important. Securitisation has often come to serve as a leverage, enabling issuers to achieve a higher rating than the one the originator enjoys. Thus, small and medium-sized companies have been able to raise funds in the international capital market. Securitisation will undoubtedly develop further as the advancing globalization and unification of financial systems exerts increasing pressure on economic regions. (original abstract)
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171264583
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.