Ruchy strategiczne

• Autorzy: Ireneusz Kotłowski , Paweł Strawiński
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W naszym opracowaniu przedstawimy teoretyczne podstawy oraz zastosowania teorii gier w procesie negocjacji. Zrobimy to na podstawie modelu dwustronnego monopolu, w którym po jednej stronie występuje hurtownik-monopolista, a po drugiej jedyny odbiorca towaru na rynku. W pierwszej części pracy opiszemy jeden z podstawowych modeli teorii gier - dylemat więźnia. Następnie zastanowimy się, dlaczego jego rozwiązanie jest nieefektywne w sensie Pareto. Pokażemy, jak zmieniają się wyniki w zależności od dostępności zbioru informacyjnego. Następnie uzasadnimy za pomocą teorii ekonomicznych i psychologicznych, że w grach powtarzalnych osiągane rezultaty mogą być lepsze niż wynikające z równowagi Nasha, a przy spełnieniu pewnych założeń, wyniki gry mogą być Pareto-efektywne. W dalszej części pracy przedstawimy sytuacje w ekonomii i gospodarce, w których występuje problem dylematu więźnia. W ostatniej części naszej pracy skonfrontujemy przedstawioną teorię z wynikami przeprowadzonych eksperymentów ekonomicznych. Odpowiemy na pytanie, czy w sytuacjach konfliktu interesów, które opisuje się sekwencyjnym dylematem więźnia, jedynym rozwiązaniem gry jest wynik zaproponowany przez teorię, czyli rozwiązanie nieefektywne. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Teoria gier; Negocjacje; Modelowanie procesów biznesowych

EN

Game theory; Negotiations; Business Process Modeling

• Czasopismo: Ekonomia / Uniwersytet Warszawski
• Rocznik: 2003
• Numer: nr 11
• Strony: 211--224

Twórcy

autor

Ireneusz Kotłowski

• Centrum Ekonomii Eksperymentalnej

autor

Paweł Strawiński

• Uniwersytet Warszawski, doktorant

Bibliografia

• Abbink K., Bolton G. E., Sadriech A., Tang F.-F., 2001, Adaptive Learning vs. Punishment in Ultimatum Bargaining, "Games and Economic Behavior", nr 37, s. 1-29.
• Muthoo A., 2000, A Non-Technical Introduction To Bargaining Theory, http://privatewww.essex.ac.uk/~muthoo.
• Axelrod J., May J. G., 1968, Effect of Increased Revard on the Two-Person Non-zero Sum Game, "Psychological Reports", nr 23, s. 109-126.
• Axelrod R., 1984, The Evolution of Cooperation, New York.
• Kreps D., Milgrom P., Roberts J., Wilson R., 1982, Rational Cooperation in the Finitely Repeated Prisoner's Dilema, "Journal of Economic Theory", nr 27, s. 245-252.
• Kreps D., Wilson R., 1982, Reputation and Imperfect Information, "Journal of Economic Theory", nr 27, s. 253-268.
• Macy M., 1995, PAVLOV and Evolution of Cooperation. An Experimental Test, "Social Psychology Quartely", nr 58, s. 74-87.
• Selten R., Stoecker R., 1986, End Behaviour in Sequences of Finite Prisoner's Dilemma Supergames, "Journal of Economic Behaviour and Organisation", nr 7, s. 47-70.
• Shor M., 2001, Tit for Tat, http://mba.vanderbilt.edu/Mike.Shor/courses/gametheory.
• Straffin P., 2000, Teoria gier, Warszawa.
• Żylicz T., 1988, Wykłady z równań różniczkowych i różnicowych dla studentów ekonomii, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.