Polska Policja jako publiczna organizacja ucząca się

• Autorzy: Joanna Łuczak

Warianty tytułu

Polish Police as a Learning Organization

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Organizacja ucząca się osiąga przewagę dzięki systematycznemu podejściu do rozwiązywania problemów, eksperymentowaniu z nowymi pomysłami, uczeniu się na podstawie własnych doświadczeń i od innych czy też popularyzowaniu i upowszechnianiu wiedzy w całej organizacji [Garvin 2006, s. 58]. W publikacji ukazano istotę organizacyjnego uczenia się przez organizację publiczną. Przedstawiono również specyfikę doskonalenia funkcjonowania jednostek organizacyjnych polskiej Policji jako wiodącej instytucji ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jest to związane z ciągłym uczeniem się tej formacji, zmierzającym do dostosowania jej do zmian zachodzących w otoczeniu i potrzeb społeczeństwa. Celem artykułu jest ukazanie uwarunkowań mających wpływ na zarządzanie jednostkami organizacyjnymi Policji, będącej przykładem publicznej organizacji uczącej się.(abstrakt oryginalny)

EN

Learning organization attains a dominating position thanks to systematic approach to problem-solving, experimenting with new ideas, learning based on own and others' experiences or by popularising and publicising knowledge in the whole organization [Garvin 2006, p. 58]. The paper shows the essence of organizational learning by public organization. It also presents the specificity of Polish police units' operational improvement, as a leading institution responsible for safety and public order. It is connected with the continuous learning in order to adjust this formation to changes in its surroundings and society needs. The goal of the article is depicting some determinants which have influence on Polish police units management, as an epitome of a learning public organization.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Zarządzanie publiczne; Policja; Uczenie się; Organizacja

EN

Public governance; Police; Studying; Organisation

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2013
• Numer: nr 310 Przedsiębiorstwo jako organizacja ucząca się
• Strony: 366--376

Twórcy

autor

Joanna Łuczak

• Społeczna Akademia Nauk w Łodzi

Bibliografia

• Baskiewicz N., (2011), Proces jako czynnik stymulujący rozwój organizacji uczącej się na przykładzie organizacji publicznej, [w:] Public Management. Funkcjonowanie organizacji publicznych w dynamicznym otoczeniu, WSPol, Szczytno.
• Bratnicki M., (1998), Transformacja przedsiębiorstwa, Akademia Ekonomiczna, Katowice.
• Garvin D.A., (2006), Budowanie organizacji uczącej się, [w:] Zarządzanie wiedzą, Harvard Business Review, Warszawa.
• Grudzewski W.M., Hejduk I.K., (2004), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwach, Warszawa.
• Kała A., (2008), Zarządzanie wiedzą sposobem na polepszenie jakości pracy administracji rządowej, [w:] Technologie wiedzy w zarządzaniu publicznym '08. Konwersja wiedzy, red. J. Głuchowski, A. Frączkiewicz-Wronka, Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Katowice.
• Koźmiński A., (2005), Zarządzanie w warunkach niepewności, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• Krawiec F., (2007), Zasadnicza zmiana drogą do sukcesu przedsiębiorstwa XXI wieku, Difin, Warszawa.
• Krzyna I., (1997), Rola psychologa w Policji. Źródła stresu zawodowego w Policji, Wyd. WSPol, Szczytno.
• Krzyżanowska M., (2000), Marketing usług organizacji niekomercyjnych, Wyd. WSPiZ L. Koźmińskiego, Warszawa.
• Letkiewicz A., (2006), Zarządzanie zmianami w organizacji publicznej, WSPol, Szczytno.
• Mikuła B., Pietruszka-Ortyl A., Potocki A., (2007), Podstawy zarządzania przedsiębiorstwami w gospodarce opartej na wiedzy, Warszawa.
• Misiuk A., Rajchel K. (red.), (2001), Podstawy organizacji i zarządzania, WSPol, Szczytno.
• Penc J., (2010), Menedżerowie i organizacje jutra. Praktyka kierowania w społeczeństwie wiedzy, WSPol, Szczytno.
• Rajchel K. (red.), (2005), Zarządzanie ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego w państwie, Politechnika Rzeszowska, Rzeszów.
• Senge P.M. i in., (2002), Piąta dyscyplina. Materiały dla praktyka: jak budować organizację uczącą się, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
• Sikorski C., (2000), Wolność w organizacji. Humanistyczna utopia czy prakseologiczna norma?, Kluczbork - Łódź.
• Stefański M., (1996), Portret własny policjanta, czyli dylematy etycznych postaw, Wyd. Szkoły Policji, Słupsk.
• Thomas R.R., (1998), Zróżnicowanie a organizacje przyszłości, [w:] R. Beckhard, F. Hosselbein, M. Goldsmith (red.), Organizacja przyszłości, Warszawa.
• Trippner-Hrabi J., (2011), Znaczenie organizacji uczącej się w tworzeniu przewagi konkurencyjnej, [w:] Trippner M., Al.-Noorachi M. (red.) Marketingowe źródła uzyskiwania przewagi konkurencyjnej w działalności nowoczesnych podmiotów gospodarczych, SWSPiZ, Przedsiębiorczość i Zarządzanie, t. XII, z. 5, Łódź 2011.
• Wojnarowska M., (2010), Zarządzanie wiedzą w organizacji, [w:] M. Czerska, A.A. Szpitter (red.), Koncepcje zarządzania. Podręcznik akademicki, C.H. Beck, Warszawa.
• Wróbel P., (2010), Koncepcja organizacji uczącej się, [w:] M. Czerska, A.A. Szpitter (red.), Koncepcje zarządzania. Podręcznik akademicki, C.H. Beck, Warszawa.
• Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz.U. 07.57.390. z późn. zm.).
• Zarządzenie Nr 21 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 maja 1993 roku w sprawie funkcjonowania organizacji hierarchicznej w Policji.