Wiedza konsumentów o dziczyźnie i zachowania nabywcze na rynku tego mięsa

• Autorzy: Hanna Małgorzata Nagalska , Krystyna Rejman

Warianty tytułu

Consumers' knowledge about wild game meat and their behaviour on the market of its products

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W porównaniu z innymi gatunkami czerwonego mięsa dziczyzna wyróżnia się bogatym smakiem i aromatem, wyższą zawartością białka i żelaza oraz mniejszą cholesterolu i tłuszczu, charakteryzującego się ponadto korzystniejszym składem kwasów tłuszczowych. Polska należy do czołowych producentów i eksporterów dziczyzny w Europie, ale spożycie tego mięsa w kraju jest znikome, wynosi około 80 g/os. rocznie. W celu poznania wiedzy konsumentów i ich zachowań nabywczych na rynku dziczyzny przeprowadzono w 2012 roku badanie ankietowe na grupie 133 respondentów, w którym narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz. Spodziewając się trudności w dotarciu do konsumentów spożywających dziczyznę, kwestionariusze dystrybuowano w postaci drukowanej, jako plik do wypełnienia na komputerze oraz online. Badanie wykazało, że wiedza respondentów o dziczyźnie jest niewielka, zwłaszcza o jej walorach dietetycznych. Głównym powodem spożywania dziczyzny jest smak i oryginalność, natomiast barierami - niedostateczna dostępność, brak zwyczaju oraz wysokie ceny. Bardzo duży odsetek osób niejadających dziczyzny deklarował chęć spożywania jej, gdyby była tańsza oraz bardziej dostępna. Barierą spożycia nie były trudności w przygotowaniu potraw z dziczyzny - ani dla konsumentów tego mięsa, ani dla osób niejadających go. Wyniki badania pozwalają nazwać rynek dziczyzny niszowym, ale też wskazują, że zwiększenie podaży przyczyniłoby się do wzrostu popytu, zwłaszcza że współczesny konsument poszukuje nowych doznań kulinarnych i jest zorientowany na zdrowie. Promocją mięsa zwierząt łownych powinny zająć się odpowiednie instytucje rządowe i samorządowe, także z wykorzystaniem funduszy europejskich, tym bardziej że w tradycji kulinarnej Polski dziczyzna była bardzo popularna. (abstrakt oryginalny)

EN

Game stands out from other kinds of red meat because of its taste and smell. It contains also more protein and iron but less cholesterol and fats. Moreover the proportions of fatty acids is more beneficial for human health. Poland belongs to the main game producers and exporters but the consumption of this meat is modest and amounts to approximately 80 g per person annually. The questionnaire study was carried out on a group of 133 respondents in 2012 with the aim to recognize consumer knowledge and purchase behaviour on the game market. To meet as much game eaters as possible the questionnaires were distributed in three ways - as the blueprint, computer file and online version. The study revealed that consumer knowledge about game is limited, especially regarding its nutritional advantages. Taste and originality were the main reasons for consuming wild animal meat, while the insufficient availability, lack of eating practice and high prices were limiting factors. Most of people who did not consume game declared the willingness to consume this meat provided that the price would be lower and meat would be more available. Neither game-eaters nor non-eaters saw difficulties in preparing meals from that kind of meat as a barrier for its consumption. The results showed that the game market is a niche market. However the increase of demand could be achieved with the increase of supply considering new trends in food choice such as need of new culinary experience and healthy diet. Appropriate governmental and local institutions should be involved in game promotion activities, also with the use of EU funds, especially taking into consideration that the traditional Polish cuisine was famous because of this meat. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Rynek mięsny; Mięso; Konsument; Świadomość konsumenta; Zachowania konsumenta

EN

Meat market; Meat; Consumer; Consumer awareness; Consumer behaviour

• Czasopismo: Marketing i Rynek
• Rocznik: 2014
• Numer: nr 6 (CD)
• Strony: 488--500

Twórcy

autor

Hanna Małgorzata Nagalska

• Warszawski Uniwersytet Medyczny

autor

Krystyna Rejman

• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Bibliografia

• Czerwińska, D. (2007). Na dziko. Przegląd Gastronomiczny, 3, 10-11.
• Dzierżyńska-Cybulko, B. i Fruziński, B. (1997). Dziczyzna jako źródło żywności. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne.
• Eurostat (2009). Export of fresh, chilled or frozen meat and edible offal of game (excl. rabbits, hares and swine). DS-016890-EU27 Trade since 1995 By CN8.
• Falandysz, J. (1993). Rtęć w sadle zwierząt rzeźnych i zwierzyny łownej. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, XXLI (1), 33-34.
• Górecka, J. i Szmańko, T. (2010). Walory żywieniowe dziczyzny. Magazyn Przemysłu Mięsnego, 1-2, 20-21.
• Haldimann, M. Baumgartner, A. i Zimmerli, B. (2002). Intake of lead from game meat - a risk to consumers' health? European Food Research & Technology, 215 (5), 375-379.
• Harald, H.R. i Günter, M. (2006). Wildlife Resources: A Global Account of Economic Use. Berlin: Springer-Verlag.
• Hoffmann, L.C. i Wiklund, E. (2006). Game and vension - meat for modern consumer. Meat Science, 74 (1), 197-208.
• http://www.about.datamonitor.com/media/archives/4633 (5.11.2012)
• http://www.gesundheitskanton.ch/d/wild.pdf (20.07.2012)
• http://www.netbrokers.pl/news.php?artykul=28929&dzial=1 (20.06.2012)
• http://www.telegraph.co.uk/foodanddrink/6546005/Rise-in-consumption-of-game-dishes.html