Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Treść / Zawartość
Pełne teksty:
![http://mbace.eu/fulltxt.php?ICID=1095590 [zdalny]](images/mime-icons/binary.gif "fulltxt.php")
Warianty tytułu
Limitations of Cooperation Strategy - Case of Board Games and Simulation Games
Języki publikacji
Abstrakty
Cel: Celem artykułu jest zbadanie uwarunkowań wyboru określonej strategii negocjacyjnej w grach symulacyjnych i planszowych.
Metodologia: Jako metodę badawczą wybrano wywiad standaryzowany z odpowiedziami zapisywanymi przez samych respondentów. Ze względu na możliwość przeprowadzenia eksperymentu w warunkach kontrolowanych zdecydowano się na grupę badawczą składającą się ze studentów Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
Wyniki: Badane osoby najczęściej wybierały strategię konfrontacyjną i w większości uzasadniały to postępowaniem drugiej strony. Część uczestników decydowała się dodatkowo uwzględnić takie czynniki jak wyznawane przez siebie wartości czy też wyniki poprzednich gier. Mimo to prawie wszyscy uczestnicy deklarowali, że wykorzystane przez nich podeście do negocjacji było kooperacyjne i integratywne. Negocjatorzy często bowiem nie postrzegają negocjacji jako całościowego procesu, lecz interesuje ich jedynie własny rezultat, bez zwracania uwagi na łączną sumę wygranych. Ponadto negocjacje dystrybutywne czy też konfrontacyjne są na tyle silnie zakorzenione w świadomości uczestników, że możliwość odejścia od schematu wymaga znaczącej wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat uwarunkowań rozwiązywania konfliktów.
Oryginalność: Artykuł jest unikalnym przykładem zastosowania gier planszowych do analizy uwarunkowań wyboru strategii w grach negocjacyjnych. (abstrakt oryginalny)
Metodologia: Jako metodę badawczą wybrano wywiad standaryzowany z odpowiedziami zapisywanymi przez samych respondentów. Ze względu na możliwość przeprowadzenia eksperymentu w warunkach kontrolowanych zdecydowano się na grupę badawczą składającą się ze studentów Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
Wyniki: Badane osoby najczęściej wybierały strategię konfrontacyjną i w większości uzasadniały to postępowaniem drugiej strony. Część uczestników decydowała się dodatkowo uwzględnić takie czynniki jak wyznawane przez siebie wartości czy też wyniki poprzednich gier. Mimo to prawie wszyscy uczestnicy deklarowali, że wykorzystane przez nich podeście do negocjacji było kooperacyjne i integratywne. Negocjatorzy często bowiem nie postrzegają negocjacji jako całościowego procesu, lecz interesuje ich jedynie własny rezultat, bez zwracania uwagi na łączną sumę wygranych. Ponadto negocjacje dystrybutywne czy też konfrontacyjne są na tyle silnie zakorzenione w świadomości uczestników, że możliwość odejścia od schematu wymaga znaczącej wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat uwarunkowań rozwiązywania konfliktów.
Oryginalność: Artykuł jest unikalnym przykładem zastosowania gier planszowych do analizy uwarunkowań wyboru strategii w grach negocjacyjnych. (abstrakt oryginalny)
Purpose: The aim of this paper was to investigate determinants of choosing negotiation strategies in simulation and board games.
Methodology: The authors decided to use the standardized interview to get first-thought answer fast. As respondents group of students from the Faculty of Management, University of Warsaw was chosen.
Findings: Research material confirms that confrontational strategy is the most popular one which was usually justified by the actions of the opponents. Some of the participants took into their considerations also personal value hierarchy and the results of previous games. Nevertheless almost all students declared that their approach to negotiations was cooperative as well as integrative. Negotiators usually do not consider negotiations as a holistic process with a variable sum of winnings but they tend to focus rather on their own result. Moreover, distributive or confrontational negotiations are so strongly rooted in participants' consciousness that abandoning this pattern requires a significant theoretical and empirical knowledge on conflict management.
Originality: The paper is unique in terms of application of board games for defining determinants of the strategy- -setting in negotiation games. (original abstract)
Methodology: The authors decided to use the standardized interview to get first-thought answer fast. As respondents group of students from the Faculty of Management, University of Warsaw was chosen.
Findings: Research material confirms that confrontational strategy is the most popular one which was usually justified by the actions of the opponents. Some of the participants took into their considerations also personal value hierarchy and the results of previous games. Nevertheless almost all students declared that their approach to negotiations was cooperative as well as integrative. Negotiators usually do not consider negotiations as a holistic process with a variable sum of winnings but they tend to focus rather on their own result. Moreover, distributive or confrontational negotiations are so strongly rooted in participants' consciousness that abandoning this pattern requires a significant theoretical and empirical knowledge on conflict management.
Originality: The paper is unique in terms of application of board games for defining determinants of the strategy- -setting in negotiation games. (original abstract)
Rocznik
Tom
Numer
Strony
89--99
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
- Bazerman, M.H. i Neal, M.A. (1997). Negocjując racjonalnie. Olsztyn: Polskie Towarzystwo Psychologiczne.
- BGG (2012a). www.boardgamegeek.com/boardgamemechanic/ 2023/co-operative-play (29.04.2012).
- BGG (2012b). www.boardgamegeek.com/boardgamecategory/ 1026/negotiation (29.04.2012).
- BGG (2012c) www.boardgamegeek.com/browse/boardgamemechanic (29.04.2012).
- BGG (2012d) www.boardgamegeek.com/wiki/page/glossary (29.04.2012).
- Bogaert, S., Boone, C. i Declerck, C. (2008). Social value orientation and cooperation in social dilemmas: A review and conceptual model. British Journal of Social Psychology, 47: 453-480.
- Boratyński, J. (2012). Co to jest TRIZ? Dostępny na www. innowacyjni.mazovia.pl/downloadStat/gfx/.../co-to-jest- -triz.pdf (11.07.12).
- Brandenburger, A.M. i Nalebuff, B.J. (1998). Co-opetition. A revolutionary mindset that combines competition and cooperation. New York: Doubleday.
- Bunker, B.B. (2005). Zarządzanie konfliktem w dużych grupach. W: M. Deutsch i D. Coleman (red.), Rozwiązywanie konfliktów. Kraków: WUJ.
- Cialdini, R. (1996). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.
- Craver, C. (2010). The inherent tension between value creation and value claiming during bargaining interactions. Cardozo Journal of Conflict Resolution, 12(1): 1-18.
- Fisher, R., Patton, B. i Ury, W. (1990). Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się. Warszawa: PWE.
- Gee, E.P. (2000). Co-opetition: The new market milieu. Journal of Healthcare Management, listopad/grudzień: 359-363.
- Hammond, J.S., Keeney, R.L. i Raiffa, H. (2005). Myślowe pułapki, które prowadzą do złych decyzji. Harvard Business Review Polska, styczeń: 117-125.
- Kirgis, P.F. (2012). Hard bargaining in the classroom: Realistic simulated negotiations and student values. Negotiation Journal, styczeń: 93-115.
- Korobkin, R. (2008). Against integrative bargaining. Case Western Reserve Law Review, 58(4): 1323-1342.
- Kostera, M. (2003). Antropologia organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Lax, D.A. i Sebenius, J.K. (2006). Negocjacje w trzech wymiarach. Warszawa: MT Biznes.
- Lewicki, R.J., Saunders, D.M. i Barry, B. (2006). Negotiation. International edition: McGraw Hill.
- McKay, M., Davis, M. i Fanning, P (2000). Ujawnianie siebie i ekspresyjność. W: J. Stewart (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Menkel-Meadow, C. (1984). Toward another view of legal negotiation: The structure of problem solving. UCLA Law Review, 3: 754-842.
- Nęcki, Z. (2000). Negocjacje w biznesie. Kraków: Antykwa.
- Raiffa, H. (1982). The art. And science of negotiations. Cambridge, Massachusetts, London: Harvard University Press.
- Revans, R. (1980). Action learning: New techniques for management. London: Blond & Briggs, Ltd.
- Rządca, R. (2003). Negocjacje w interesach. Warszawa: PWE.
- Schiavone, F. i Simoni, M. (2011). An experience-based view of co-opetition in R&D networks. European Journal of Innovation Management, 14(2): 136-154.
- Shell, G.R. (2006). Bargaining for advantage. Negotiation strategies for reasonable people. London: Penguin Books.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171290411
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.