Estymacja funkcji przeżycia - estymator Kaplana-Meiera

• Autorzy: Rafał Korzonek
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Technika analizy przeżycia, która pierwotnie rozwinęła się w naukach biologicznych i medycznych stała się już bardzo uniwersalna i coraz częściej jest wykorzystywana w ekonomii i naukach technicznych. Ekonomista może szacować czas, jaki ludzie pozostają bezrobotni po utracie pracy, badać czasy przeżycia nowo powstałych firm bądź też szacować długość życia osoby ubezpieczonej. W każdym z tych przypadków powstaje potrzeba estymacji funkcji przeżycia badanego obiektu, czyli prawdopodobieństwa, że obiekt przeżyje dłużej niż pewien przyjęty czas t. W technice analizy przeżycia pojawiającym się najczęściej estymatorem tej funkcji jest estymator Kaplana-Meiera. Ten właśnie estymator i jego własności omówione są w niniejszej pracy. Należy tu zaznaczyć, że w analizie przeżycia pojawiają się dwa typy obserwacji: obserwacje kompletne - mamy pełną informację o czasie przeżycia, oraz obserwacje ucięte - mamy jakąś informację o czasie przeżycia, ale nie znamy tego czasu dokładnie.(fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Estymacja; Estymatory; Prawdopodobieństwo

EN

Estimation; Estimators; Probability

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2009
• Tom: Metody matematyczne, ekonometryczne i komputerowe w finansach i ubezpieczeniach 2008
• Strony: 501--511

Twórcy

autor

Rafał Korzonek

• Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Bibliografia

• Fleming T., Harrington D., Counting processes and survival analysis, Wiley 2005
• Johnson R., Johnson N., Survival Models and Data Analysis, New York 1999
• Kaplan E. and Meier P., Nonparametric estimation from incomplete observations, "Journal American Statistical Association" 1958, No 53
• Droesbeke J., FichetB., Analyse s tatistique des durées de vie, "Económica" 1989
• Internetowy Podręcznik Statystyki