Czasopismo
2004
|
nr 2, Cz. 2 Rynek kapitałowy: skuteczne inwestowanie
|
427--439
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Value at Risk - Traditional Approach and Extreme Value Theory
Języki publikacji
Abstrakty
Wartość zagrożona (Yalue at Risk - VaR) jest obecnie jedną z szeroko wykorzystywanych miar ryzyka. Tradycyjne metody obliczania VaR posiadają wiele ograniczeń. Klasyczne podejście do obliczania wartości zagrożonej może nie uwzględniać w należytym stopniu pojawiających się co pewien czas ekstremalnych zwrotów, które w znacznym stopniu odbiegają od średniej... VaR jest określana jako strata wartości rynkowej portfela, taka. że prawdopodobieństwo osiągnięcia jej lub przekroczenia w zadanym przedziale czasowym jest równe zadanemu poziomowi tolerancji... Wykorzystanie podejść opartych na teorii wartości ekstremalnych może okazać się pomocne w szacowaniu miar zagrożenia takich jak VaR. Wykorzystanie metod opartych na EVT wymaga jednak dość długich szeregów danych, gdyż do szacowania parametrów rozkładu GEV lub GPD wykorzystuje się jedynie część obserwacji, a więc błędy oszacowań mogą być większe niż w podejściach klasycznych. Niestety wydłużanie tych okresów w zbyt dużej mierze wzmacnia wagę obserwacji z odległej przeszłości, co również może wpływać na jakość otrzymywanych wyników. Stwarza to dodatkowe trudności w porównywaniu metod opartych na teorii wartości ekstremalnych z metodami klasycznymi, w których często wykorzystuje się serie danych pochodzące np. ze 125 czy też 250 dni. (fragment tekstu)
In this paper a study on measuring Value at Risk (VaR) has been carried out. Traditional approaches to VaR estimation can be inadequate because they do not take proper account of the extreme observation in our data set. The main aim of the article is to present differences between traditional and extreme value (EY) approaches to estimate VaR. Three traditional methods: variance-covariance, historical simulation and Monte Carlo simulation and two EY-methods: bock maxima and peaks over threshold have been compared. In the last part these methods have been verified on Polish Stock Exchange. (original abstract)
Rocznik
Strony
427--439
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu
Bibliografia
- Bałamut T. (2002), Metody estymacji Value at Risk. Materiały i studia NBP. Zeszyt nr 147, NBP. Warszawa.
- Best P. (2000), Wartość narażona na ryzyko. Obliczanie i wdrażanie modelu VAR, Oficyna Ekonomiczna. Kraków.
- Dowd K. (1998), Beyond Value At Risk, John Wiley & Sons, Chichester.
- Embrechts P., Kluppelberg C., Mikosch T., (1997), Modelling Extremal Events for Insurance and Finance, Springer, Berlin.
- Emmer S., Kluppelberg C., Trustedt M., (1998) VaR - a measure for the extreme risk, maszynopis.
- Jajuga K. (2001), Podstawy analizy wartości ekstremalnych na rynkach finansowych. Rynek Terminowy, 11, s. 123-127.
- Jajuga K., Kuziak K., Papla D. (2000), Ryzyko rynkowe polskiego rynku akcji - Value at Risk i inne metody pomiaru., maszynopis.
- Jajuga K., Kuziak K., Papla D., Rokita P. (2001), Ryzyko wybranych instrumentów polskiego rynku finansowego - cz. 2. Rynek Terminowy, 11, s. 133-140.
- Kellezi E., Gilli M. (2000), Extreme Value Theory for Tail-Related Risk Measures, maszynopis.
- McNeil A., Saladin T. (1997), The Peaks over Thresholds Method for Estimating High Quantiles of Loss Distributions, maszynopis, ETHZ, Zurich.
- McNeil A. (1999), Extreme Value Theory for Risk Managers, maszynopis, ETHZ, Zurich.
- Metody ekonometryczne i statystyczne w analizie rynku kapitałowego (2000), Red. Jajuga K., AE Wrocław.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171302085