Zmodyfikowany współczynnik beta jako narzędzie wspomagające decyzje inwestycyjne

• Autorzy: Paweł Porcenaluk

Warianty tytułu

Modified Beta Coefficient as a Tool Supporting Investment Process

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W celu dokonania inwestycji inwestorzy stają przed problemem wyboru metody, która pozwoli im na powiększenie wartości posiadanego portfela. Obecnie każdy inwestor ma możliwość skorzystania z licznych narzędzi, których przydatność zależy od wielu czynników. Zanim podejmie się decyzje o wyborze metody powinno jednak nastąpić badanie poziomu efektywności rynku, jednak w praktyce jest inaczej, gdyż nie dokonuje się takiego badania lecz przechodzi się od razu do konkretnej metody oceny atrakcyjności. Inwestorzy dość często wybierają metodę, która im najlepiej odpowiada. Możliwe jest wykorzystanie np. analizy fundamentalnej czy też metody polegającej na prognozowaniu kursów akcji. Możemy tu zaliczyć m.in. analizę techniczną czy też metody ekonometryczno-statystyczne. W metodzie drugiej wykorzystywane są osiągnięcia ekonometrii oraz statystyki w celu budowania modeli statycznych bądź dynamicznych, które posłużą do prognozowania cen w przyszłości. Na pograniczu wyżej wymienionych metod możemy stosować metody wywodzące się z teorii portfela. Teoria ta ma dać odpowiedź jak inwestować, by osiągnąć jak najwyższą stopę zwrotu przy minimalizacji ryzyka inwestycji. Nierozerwalnie z analizą portfelową związane jest pojęcie modeli opisujących zachowanie rynku m.in. model Sharpe"a. W niniejszym opracowaniu zaproponowane zostanie nieco odmienne podejście do obliczania współczynnika beta modelu jednowskaźnikowego, które ma doprowadzić do poprawy skuteczności inwestowania. (fragment tekstu)

EN

The autor tries to use modified beta coefficient for investment process. The "new" beta coefficient can be treated as a modification of a classical mono-indicator model. This modification can increase the effectiveness of our investments. The general assumption of the mono-indicator model is that beta coefficient is stable in time but the main problem of the Sharpe's model is that classical beta is not stable. It is important to eliminate this limitation of classical beta coefficient. For example we can split beta coefficient into two parts. The first component can be calculated only for growing market but the second only for declining market. But the main problem still exists. That means the new coefficients are not stable in time. It is possible to formulate investment decisions which are based on a system of the split beta coefficients. The "new" beta coefficient shows the relationship between a stock and a market during growing and declining market. We can improve our investments when we choose a stock which has a positive relationship between "new" beta coefficients. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Współczynnik Beta; Decyzje inwestycyjne; Portfel inwestycyjny

EN

Beta factor; Investment decisions; Investment portfolio

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia
• Rocznik: 2004
• Numer: nr 2, Cz. 2 Rynek kapitałowy: skuteczne inwestowanie
• Strony: 441--453

Twórcy

autor

Paweł Porcenaluk

• Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Bibliografia

• Dembny A. (2000). Segmentacja współczynnika beta, czyli " Na granicy dwóch światów".Gazeta Giełdy Parkiet 8-10 VII 2000 (str. 14-15).
• Dembny A. (2002). Wykorzystanie zmodyfikowanego współczynnika beta do krótkoterminowych prognoz inwestycyjnych. Rynek finansowy wybrane zagadnienia, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (4).
• Francis J. (2002). Inwestycje. Analiza i zarządzanie, WIG PRESS. Warszawa.
• Jajuga K., Kuziak K., Markowski P. (1997). Inwestycje finansowe, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu. Wrocław.
• Tarczyński W. (1997). Rynki kapitałowe. Metody ilościowe, Agencja Wydawnicza Placet. Warszawa.
• Tarczyński W. (2002). Fundamentalny portfel papierów wartościowych, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa