Odpowiedzialność administracyjna za szkody w środowisku przesłanką rozwoju ubezpieczeń ekologicznych

• Autorzy: Grażyna Borys

Warianty tytułu

Administrative Responsibility for Environmental Damages as the Reason for Developing Ecological Insurance Market

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem artykułu jest przybliżenie mało znanych, stosowanych od niedawna mechanizmów związanych z odpowiedzialnością administracyjną za szkody w środowisku. W istotny sposób mechanizmy te różnią się od mechanizmów odpowiedzialności cywilnej za szkody środowiskowe, które jak dowodzi praktyka - okazały się mało skutecznym instrumentem polityki ochrony środowiska. Konsekwentne stosowanie odpowiedzialności administracyjnej może stworzyć silny impuls do rzeczywistego rozwoju ubezpieczeń ekologicznych w Polsce i Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)

EN

The objective of the hereby study is to explain the quite unknown, since only recently applied, mechanisms related to administrative responsibility for environmental damages. These mechanisms differ, to a large extend, from the mechanisms of civil responsibility for environmental damages, which - as practice proves - turned out an ineffective instrument of environment protection policy. Consistent execution of civil responsibility may become a strong impulse for the actual development of ecological insurance market in Poland and the European Union.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Odpowiedzialność ekologiczna; Ubezpieczenia ekologiczne

EN

Ecological responsibility; Ecological insurance

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2010
• Numer: nr 121 Finanse i rachunkowość - teoria i praktyka
• Strony: 61--72

Twórcy

autor

Grażyna Borys

• Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Bibliografia

• [1] Baran A., Odpowiedzialność cywilna w ochronie środowiska, "Ekonomia i Środowisko" 2006, nr 1(29).
• [2] Bralczyk J. (red.), Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
• [3] Bukowska J.E., Koncepcja odpowiedzialności za szkody w środowisku, [w:] Stan i perspektywy rozwoju zrównoważonego, red. E. Broniewicz, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2006.
• [4] Dobrzańska В., Dobrzański G., Kiełczewski D., Ochrona środowiska przyrodniczego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
• [5] Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu. DzUrz UE L 143/56 z 30.04.2004.
• [6] Gnela В., Koczanowski J., Żuławska Cz.; Elementy prawa: prawo administracyjne, karne i ochrona prawna, wyd. 2, Wydawnictwo AE, Kraków 1994.
• [7] Molęda M., Ubezpieczenie szkód ekologicznych. "Prawo Asekuracyjne" 2008, nr 4.
• [8] Nowakowski L., Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, Poltext, Warszawa 2004.
• [9] Panasiewicz A., System zarządzania ryzykiem, [w:] Gospodarka a Środowisko nr 9, red. T, Borys, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 22, Wrocław 2008.
• [10] Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku. DzU 2008 r., nr 82, poz. 501.
• [11] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2008 r. w sprawie rodzajów działań naprawczych oraz warunków i sposobu ich prowadzenia. DzU z 2008 г., nr 103, poz. 664.
• [12] Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa, DzU z 2005 г., nr 8, poz. 60 z późn. zm.
• [13] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, DzU z 2008 г., nr 25, poz. 150 z późn. zm.
• [14] Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. DzU nr 75, poz. 493 z późn. zm.
• [15] Zięba S., Kryzys ekologiczny (realność czy urojenie), "Człowiek i Przyroda" 1995, nr 3.
• [16] www.cea.eu