Cholera (Vibrio cholerae) - jako broń biologiczna

• Autorzy: Piotr Daniszewski

Warianty tytułu

Vibrio Cholerae - as Biological Weapons

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Od starożytności aż po wiek XIX stosowanie siły, gwałtu i zastraszania uważano za wyłączną domenę dyktatorskich, despotycznych i tyrańskich form władzy państwowej. Sytuacja zmieniła się jednak, gdy ugrupowania anarchistyczne i rewolucyjne uczyniły ze stosowania przemocy podstawowy element walki politycznej. W historii Europy pojawiła się pierwsza fala terroryzmu. Odtąd zamachy na polityków i wywoływanie zamieszek stały się dla wielu grup politycznych próbą doprowadzenia do sytuacji społecznego wrzenia i dokonania rewolucyjnego przewrotu. Cholera (Vibrio cholerae) jako broń stanowi jedno z zagrożeń nie tylko dla sił zbrojnych, lecz również dla ludności cywilnej we współczesnym świecie. Wiedza na temat bioterroryzmu (w tym z wykorzystaniem Vibrio cholerae) wśród społeczeństwa nie tylko w Polsce, ale również na świecie jest niewielka. Bardzo ważnym elementem zapobiegania i skutecznego przeciwdziałania skutkom biologicznych środków rażenia jest posiadanie sprawnego i zintegrowanego systemu nadzoru epidemiologicznego oraz sieci wyspecjalizowanych akredytowanych laboratoriów mikrobiologicznych zdolnych do szybkiej diagnostyki. (abstrakt oryginalny)

EN

Terrorism is defined as use of unlawful violence or threat of unlawful violence to indulge fear; intended to coerce or to intimidate governments or societies in the pursuit of goals that are generally political, social or religious. Bioterrorism is terrorism by intentional release or dissemination of biological agents, mainly bacteria or viruses. Use of biological weapons is attractive from the terrorists' point of view because of low production costs, major range and easiness of transmission. The first mention of the use of primitive biological weapons date back to the 6th century. Use of plague-infested corpses as offensive means in the 14th century caused a spread of bubonic plague through the whole Europe. The biggest development of biological weapons took place in the interwar period and in the cold war era. Biological weapon trails and research were conducted by super powers such as USSR, UK, USA and Japan. At the beginning of the 20th century a new form of bioterrorism occurred, which put humanity in the face of a terrifying threat. Cholera is a deadly disease that has caused a worldwide phenomenon throughout history. Its imperative weapon, the Vibrio cholerae bacterium, has allowed cholera to seize control and wipe out a huge percentage of the human population. V. cholerae's toxins are the primary causes of cholera's lethal symptoms. The bacterium contains toxins that help it accomplish its job of invading the human system and defeating the body's powerful immune system. With its sibling bacterium Escherichia coli, V. cholerae has become one of the most dominant pathogens in the known world. V. cholerae's strategies in causing the infamous deadly diarrhea have been widely studied, from the irritation of the intestinal epithelium to the stimulation of capillary leakage, as well as the internal effects of the disease such as the Peyer's patches on the intestinal walls. Overall, the Vibrio cholera bacterium has made cholera a tough disease to overcome, and because of its deadly virulence factors, cholera has become one of the most frightening diseases a human body could ever encounter. Vibrio cholerae is a Gram-negative, comma-shaped bacterium. Some strains of V. cholerae cause the disease cholera. V. cholerae is facultatively anaerobic and has a flagellum at one cell pole. V. cholerae was first isolated as the cause of cholera by Italian anatomist Filippo Pacini in 1854, but his discovery was not widely known until Robert Koch, working independently 30 years later, publicized the knowledge and the means of fighting the disease. V. cholerae pathogenicity genes code for proteins directly or indirectly involved in the virulence of the bacteria. During infection, V. cholerae secretes cholera toxin, a protein that causes profuse, watery diarrhea. Colonization of the small intestine also requires the toxin coregulated pilus (TCP), a thin, flexible, filamentous appendage on the surface of bacterial cells. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Terroryzm; Choroby; Zagrożenia biologiczne

EN

Terrorism; Illness; Biological threats

• Czasopismo: International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)
• Rocznik: 2013
• Tom: 9
• Strony: 65--73

Twórcy

autor

Piotr Daniszewski

• University of Szczecin, Poland

Bibliografia

• 1. Alibek K., Biohazard, New York: Random House; 1999, 15-28, 29-38, 70-86, 137-52.
• 2. Arciuch H., Stale aktualne zagrożenie wąglik. Przegl. Epid. 2001, 55, Supl. 2, 169-179.
• 3. Aslan G., Terzioglu A., Surgical management of cutaneus anthrax. Ann. Plast. Surg. 1998, 41, 5, 468-470.
• 4. Bacharz M., Michalczyk-Borawska A., Łuniewski J., Radom P.: Przypadek wąglika skórnego w województwie łomżyńskim. Przegl. Epid. 1997, 51, 3, 317-319.
• 5. Barnard N. A., Anthrax of the eyelid. Ophtalmic. Physiol. Opt. 1990, 10, 300-301.
• 6. Binczycka-Anholcer M., Imiołek A. 2011. Bioterrorism as a form of modern terrorism. Hygeia Public Health 2011, 46(3): 326-333.
• 7. Borio L., Inglesby T., Peters C. J., i in. Hemorrhagic Fever Viruses as Biological Weapons. Medical and Public Health Management. JAMA 2002; 287:2391-405.
• 8. Boudghéne-Stambouli O., Mérad-Boudia A., Aissa-Mamoun A.: Anthrrax: an unusual escharotic lesion. Dermatol. Venereol. 1999, 126, 718-719.
• 9. Celebi S., Aykan U., Alagoz G., Esmerligil S., Palpebral anthrax. Eur. J. Ophtalmol. 2001, 11, 2, 171-174.
• 10. Cherkasskiy B. L., A national register of historic and contemporary anthrax foci. J. Appl. Microbiol. 1999, 87, 192-195.
• 11. Chomiczewski K., Kocik J., Szkoda M. T., Bioterroryzm. Zasady postępowania lekarskiego. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2002: 15-25, 117-22, 128-35, 142-8, 150-8, 163-7, 190-4, 196-9.
• 12. Chomiczewski K., Patogeny zwierzęce jako broń biologiczna. Przegl. Epidemiol. 2003; 57: 355-61.
• 13. Croddy E., Perez-Armendariz C., Hart J., Chemical and Biological Warfare - A Comprehensive Survey for the Concerned Citizen. New York: Springer - Verlag Inc.; 2002: 67-9, 204-12, 259-60.
• 14. Daniszewski P., International Letters of Social and Humanistic Sciences 1 (2013) 28-34.
• 15. Daniszewski P., International Letters of Social and Humanistic Sciences 3 (2013) 54-68.
• 16. Debord T., Vidal D., Pulmonary anthrax. Rev. Pneumonol. Clin. 1998, 54, 377-381.
• 17. Dennis D. T., Inglesby T. V., Henderson D. A., i in. Tularemia as a Biological Weapon. JAMA, 2001; 285: 2763-73.
• 18. Emond R. T. D., Rowland H. A. K., Welsby P. D., Atlas chorób zakaźnych. Springer PWN, Warszawa 1996.
• 19. Franz D. R., Jahrling P. B., Friedlander A. M., i in. Clinical Recognition and Management of Patient Exposed to Biological Warfare Agents. JAMA 1997; 278: 399-411.
• 20. Friedlander A. M., Clinical aspects, diagnosis and treatment of anthrax. J. Appl. Microbiol. 1987, 2, 303.
• 21. Furowicz A. J., Boroń-Kaczmarska A., Czernomys-Furowicz D.: Wąglik człowieka ze specjalnym uwzględnieniem zakażeń pokarmowych oraz uwarunkowań środowiskowych. Przegl. Epid. 1999, 53, 3-4, 309-317.
• 22. Gewolb J., Bioterrorism: Labs tighten security, regardless of need. Science 2001, 16, 294, 1437.
• 23. Guzy J., Broń biologiczna - charakterystyka i zagrożenia. Biuletyn Stowarzyszenia Higieny i Lecznictwa 2001: 4.
• 24. Inglesby T. V., Henderson D. A., Bartlett J. G., Ascher M.S., Eitzen E., Friedlander A.M. i wsp.: Anthrax as a biological weapon. Medical and public health managment. JAMA 1999, 281, 1735-1737.
• 25. Inglesby T. V., O'Toole T., Henderson D. A., i in. Anthrax as a Biological Weapon. JAMA 2002; 287: 2236-52.
• 26. Inglesby T. V., Dennis D. T., Henderson D. A., i in. Plague as a Biological Weapon. JAMA 2000; 283: 2281-90.
• 27. Kalenik J., Bioterroryzm - zagrożenie XXI wieku. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, Koszalin 2003: 48.
• 28. Kałużewski S.: Wąglik. W: Magdzik M., Naruszewicz-Lesiuk D. [red.]. Zakażenia i zarażenia człowieka. Epidemiologia, zapobieganie i zwalczanie. PZWL, Warszawa 2001, ss. 407-412.
• 29. Kaufmann A. F., Meltzer M. I., Schmid G. P., The Economic Impact of A Bioterroristic Attack: Are Prevention and Postattack Intervention Programs Justifable? Emerg Inf Dis. 1997; 3: 83-94.
• 30. Klein L., Merka V., Biological Terrorism. Intern. J Armed Forces Medical Services 2001; 74: 46-8.
• 31. Kutuluk M. T., Secmeer G., Kanra G., Celiker A., Aksoyek H., Cutaneus anthrax. Cutis 1987, 40, 2, 117-118.
• 32. Langbein K., Skalnik C., Smolek I., Bioterroryzm. Muza, Warszawa 2003: 62.
• 33. Mallon E., McKee P. H., Extraordinary case report cutaneus anthrax. Am. J. Dermatopathol. 1997, 19, 1, 79-82.
• 34. Patra G., Vaissaire J., Weber-Levy M., LeDoujet C., Mock M.: Molecular characterisation of baccillus strains involved in outbreaks of anthrax in France in 1997. J. Clin. Microbiol. 1998, 36, 11, 3412-3414.
• 35. Puzanowska B., Czauż-Andrzejuk A., Bioterroryzm. Przegląd Epidemiologiczny 2001, 3: 381.
• 36. Samad M. A., Anthrax in man and cattle in Bangladesh. J. Trop. Med. Hyg. 1986, 89, 1, 43-45.
• 37. Stojek M., Współczesne zagrożenia bronią biologiczną - bioterroryzm. Medycyna Ogólna 2008.
• 38. Terziglou A., Aslan G.: Ulnar nerve lesion due to cutaneus anthrax. Ann. Plast. Surg. 1999, 43, 6, 644-645.
• 39. Turnbull P. C., Doganay M., Lindeque P. M., Aygen B., McLaughlin J.: Serology and anthrax in humans, livestock and Etosha National Park Wildlife. Epidemiol. Infect. 1992, 108, 2, 299-313.
• 40. Wszelaki S.: Wąglik. W: Wszelaki S. [red.]. Zarys kliniki chorób zakaźnych. PZWL, Warszawa 1954, ss. 481-485.
• 41. Zgorniak-Nowosielska I., Ospa prawdziwa jako broń biologiczna - rozpoznawanie, leczenie i aspekty zdrowia publicznego. Medycyna Praktyczna - Pediatria 2001, 6: 59.