Wieloetniczność pogranicza łużycko-śląskiego walorem krajoznawczym regionu

• Autorzy: Krzysztof R. Mazurski

Warianty tytułu

Multi-Ethnicity of the Lusatian-Silesian Borderland as Region Sightseeing Value

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Pogranicze łużycko-śląskie, ciągnące się wzdłuż Kwisy i Bobru, już na przełomie X i XI w. wieku stało się terenem styku łużyckich i śląskich plemion (należących do słowiańskiej grupy etnicznej). Następnie doszło do zetknięcia się niemieckiej ludności, przybywającej z Zachodu, z polsko-śląską. Terenowe nazwy są tego świadectwem i mimo zastąpienia ich polskimi toponimami po 1945 r. dowodzą dawnych procesów osadniczych. Także budownictwo - drewniane, ludowe o łużyckim pochodzeniu, oraz murowane (dwory, kościoły, urbanistyczne układy), świadczy o działalności tu różnych narodowości. Po II wojnie światowej polskie władze starały się nie dopuścić do społecznej świadomości o pełnej historycznej przeszłości tego pogranicza. Tymczasem owe pozostałości stanowią oryginalny i duży krajoznawczy walor. Posiada on duży potencjał dla rozwoju turystyki w tym regionie. (abstrakt oryginalny)

EN

The Lusatian-Silesian borderland, extending along the rivers Kwisa and Bóbr, already at the turn of the 10th and 11th centuries became an area of the contact between Lusatian and Silesian tribes (they both belonged to the Slavonic group). Then the German population, coming westerly, met with the Polish-Silesian one. The local names bear witness to this event and, in spite of replacing them with Polish toponyms after 1945, they prove the old settlement processes. Additionally, the wooden-building folk of the Lusatian origin and their solid architecture (mansions, churches, urban systems) bear witness to the activity of different nationalities here. After 1945 Polish authorities were trying not to allow for social consciousness about the historic past of this borderland. In the meantime those remains constitute a large and original sightseeing value. It has a large potential for the development of tourism in this region. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Grupy etniczne; Region przygraniczny; Region

EN

Ethnics group; Border areas; Region

• Czasopismo: Gospodarka, Rynek, Edukacja
• Rocznik: 2012
• Tom: 13
• Numer: nr 1
• Strony: 25--29

Twórcy

autor

Krzysztof R. Mazurski

• Wyższa Szkoła Zarządzania Edukacja we Wrocławiu

Bibliografia

• K.R. Mazurski, Eksulanci pod Sudetami, "Gościniec" 1984, R. 16, nr 4, s. 10-11.
• K.R. Mazurski, Łużyce Wschodnie jako pojęcie regionalne, "Lubskie Zeszyty Historyczne" 1984, nr 1, s. 21-31.
• Historia Śląska, t. 1, cz. 1, do połowy XIV w., red. K. Maleczyński, Wrocław 1960, s. 150.
• A. Nasz, Wpływ śląsko-łużyckiej rubieży leśnej na dynamikę procesów etnograficznych, "Sobótka" 1958, R. 13, nr 3, s. 365-409.
• H. Popowska-Taborska, Dawne pogranicze językowe polsko-dolnołużyckie (w świetle badań toponomastycznych), Wrocław 1965.
• K.R. Mazurski, Toponimia fizjograficzna pogranicza śląskołużyckiego, [w:] Kultura krajobrazu Europy Środkowej, "Zielonogórskie Studia Łużyckie 4", Zielona Góra 2005, s. 147-158.
• T. Jaworski, Tendencje rozwojowe pogranicza śląsko-łużyckiego, [w:] Ludność pogranicza śląsko-łużyckiego, red. T. Jaworski, Zielona Góra 2003, s. 11-26.
• Z. Martynowski, Nazwy miejscowe Łużyc Wschodnich, [w:] Łużyce Wschodnie. Ich przeszłość i zasoby krajoznawcze, red. K.R. Mazurski, Wrocław 1975, Appendix s. 1-18.
• F. Schönwalder, Das Quellengebiet der Görlitzer Neisse oder der Zagost und seine Bevölkerung, "Neues LausitzischesMagazin" 1888, Bd 63.
• M. Cetwiński, Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Pochodzenie - gospodarka - polityka, Wrocław 1980, s. 8.
• K.R.Mazurski, Z dziejów rodów śląsko-łużyckich, "Informator Krajoznawczy", czerwiec 1976, s. 3-10.
• K.R.Mazurski, Zarys początków Turoszowa, "Informator Krajoznawczy", czerwiec 1976, s. 11-16.
• K.R.Mazurski, Pierwsi posiadacze Bogatyni, "Materiały Krajoznawcze", czerwiec 1979, s. 43-48.
• T. Jaworski, Główne wyznaczniki rozwoju demograficznego pogranicza śląsko-łużyckiego w średniowieczu, [w:] Ludność pogranicza śląsko-łużyckiego, red. T. Jaworski, Zielona Góra 2003, s. 87-102.
• M. Cetwiński, Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Biogramy i rodowody, Wrocław 1982, s. 106.
• Schlesien. Handbuch der historischen Stätten, Hrsg. H. Weczerka, Stuttgart 1977, s. 454.
• H. Eberlein, Schlesische Kirchengeschichte. 4.Aufl., Ulm/Donau 1962, s. 234-235.
• K.R. Mazurski, Das Entstehen einer neuen polnischen Gesellschaft in Schlesien, [w:] Schlesien heute. Eine Brücke zwischen Deutschen und Polen, Hrsg. H. Trierenberg, Leer 1991, s. 157-164.