Czasopismo
2010
|
nr 4 Dziedzictwo kulturowe, historyczne podróżowanie i współczesne aspekty turystyki
|
53--59
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
The Long Way to Constantinople
Języki publikacji
Abstrakty
Jedynym z takich magicznych miejsc jest miasto położone nad Bosforem, przez starożytnych zwane Bizancjum, przez ludzi średniowiecza Konstantynopolem, zaś nam znane jako Istambuł. To wielkie i wspaniałe miasto stało się symbolem czasów średnich, do dziś jego upadek wyznacza w podręcznikach do nauki historii kres epoki. Do Konstantynopola podróżowali wszyscy, pielgrzymi aby pochylić głowę przed największym na świecie zbiorem relikwii i choć raz w życiu zobaczyć największą świątynię chrześcijańską; Kościół Mądrości Bożej, poselstwa od władców europejskich, aby zjednać sobie przychylność wszechpotężnych cesarzy, studenci po naukę na pierwszym uniwersytecie, a w końcu kupcy pragnący sprzedać swoje towary na jednym z wielu słynnych bizantyńskich rynków. Kupcy stanowili oddzielną i poddaną rygorystycznej kontroli grupę przybyszów. Wśród nich można było odnaleźć karawany arabskie wiozące wonne przyprawy, kupców z Anatolii zapewniających żywność dla stolicy, Słowian pragnących sprzedać swoje prymitywne wyroby, cesarskich handlarzy jedwabiem, a także kupców z odległej Rusi oferujących bogactwa swoich krain. Dzięki relacji cesarza Konstantyna VII (Konstantyn VII Porfirogeneta, 1949) wiemy jak wyglądała droga Rusów z Kijowa, aż do wyśnionego Konstantynopola. Musimy zachować w pamięci, że mapa polityczna ówczesnego świata wyglądała zupełnie inaczej niż ta znana nami dziś. Kupcy podążający z Rusi nad Bosfor musieli przebyć tereny niebezpieczne i dzikie, częściowo zamieszkane przez nomadów zwanych Pieczyngami, a dalej na południe ziemie należące do Bułgarów. Była to wyprawa morska w pełnym tego słowa znaczeniu.(fragment tekstu)
The following text shows the way that the Rus people had to travel from Kiev in order to reach Constantinople in the middle of the 10th century. The Rus merchants journeyed to the capitol of the Byzantine Empire once a year to sell their products on the many markets of Constantinople and to purchase luxury wares. Among the offered products you could find slaves, beeswax for candle production, and animal skins. The merchants also bought silk cloth, other luxury wares and fruit. Their journey led them along the watercourses of the Dnieper river, and further over the Black Sea. The main source, on which the author based his deliberations, is "De Administrando Imperio" written by the Byzantine emperor Constantine VII Porfirogeneta. The emperor's account includes many unique, detailed pieces of information, for example the names of all barriers (so-called "porohy") located on the Dnieper, both in the Slavic language and the language of the Nordic Rus people. Constantine's book also presents the social relations of Rus in the 10th century, putting much emphasis on the Slavs subjection to the Rus people. The analysis of "De Administrando Imperio" allows us to familiarize ourselves with the extent of the Byzantine emperor's geographic knowledge. Moreover, we learn in detail about the long journeys of the Rus people - the daily routine of braving the obstacles of the river, their struggles against the Pechenegs, or the pagan religious rituals celebrated on the islands of the Dnieper. A good knowledge of this historical source is a step in understanding the consecutive phases of how the borders of the two countries got closer - a process, which ended in 988, when Rus was baptized in the Byzantine rite.(original abstract)
Czasopismo
Rocznik
Strony
53--59
Opis fizyczny
Twórcy
autor
Bibliografia
- 1. Blondal S., 1978, The Varangians of Byzantium An aspect of Byzantine military history translated, revised and rewritten by Benedikt S. Benedikz, Cambridge
- 2. Duczko W., 2007, Ruś Wikingów, Historia obecności Skandynawów we wczesnośredniowiecznej Europie Wschodniej, Warszawa.
- 3. Evert-Kappesowa H., 1964, Historie Konstantynopolitańskie, Łódź
- 4. Konstantyn VII Porfirogeneta, 1949, De Administrando Imperio, ed. G. Moravcsik tł. R. J. H. Jenkins, Budapeszt
- 5. Kazhdan A. P., 1991, The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford
- 6. Mikucki S., 1952, Studia nad najdawniejszą dyplomatyką ruską, w: Pamiętnik Słowiański tom III, Kraków
- 7. Powieść minionych lat, 2005, Powieść minionych lat najstarsza kronika kijowska, tłum. F. Sielicki, Wrocław
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171316297