Ryzyko jako determinanta wartości rezerw celowych tworzonych przez banki komercyjne

• Autorzy: Radosław Kałużny
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Banki komercyjne, prowadząc swoją działalność gospodarczą kierują się, podobnie jak inne podmioty działające w gospodarce rynkowej, nadrzędnym celem jakim jest wzrost wartości dla właścicieli. Cel ten najczęściej realizowany jest przez osiąganie dodatniego wyniku finansowego, który następnie może zostać rozdysponowany (w postaci dywidendy) na rzecz akcjonariuszy. Jednak fakt, że banki należą do tak zwanych podmiotów zaufania publicznego, zmusza je do niezwykle ostrożnego ustalania wartości wyniku finansowego. Instrumentem stworzonym po to, by banki nie rozdysponowały zysku jeszcze nie zrealizowanego (czyli takiego, który nie jest pewny, ponieważ ujęto w nim przychody nie będące wpływami gotówkowymi) są rezerwy celowe. Podmiotem, który zajmuje się wydawaniem powszechnie obowiązujących reguł tworzenia rezerw celowych oraz ich przestrzeganiem przez banki jest nadzór bankowy. Banki powinny także zadbać o to, aby wprowadzić bardziej adekwatne wewnętrzne normy związane z rezerwami celowymi (co często oznacza konieczność ustanowienie własnej, bardziej rygorystycznej polityki bilansowej w tym zakresie). W niniejszej pracy autor pragnie ukazać alternatywne (wobec reguł ustalonych przez nadzór bankowy) sposoby dostosowania polityki tworzenia rezerw przez banki komercyjne. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Nadzór bankowy; Ryzyko bankowe; Banki komercyjne; Rezerwy bankowe; Rezerwy celowe

EN

Bank supervision; Banking risk; Commercial banks; Bank reserves; Adjusted reserves

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2002
• Tom: Finanse, bankowość i ubezpieczenia wobec wyzwań współczesności. T. 1, Bankowość, rynki
• Strony: 81--87

Twórcy

autor

Radosław Kałużny

• Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

Bibliografia

• ---
• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.U. z 21 listopada 1997 roku, nr 140, poz. 939 wraz z późniejszymi zmianami)
• A. Saunders, Metody pomiaru ryzyka kredytowego, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2001, s. 13
• A. Janc, Bank jako źródło finansowania działalności rozwojowej podmiotów gospodarczych, W: Dostosowanie metodyki oceny efektywności inwestycji do standardów światowych, pod. red. H. Gawron, Materiały Konferencyjne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 1995, s. 74-77
• P. Tokarczuk: Wprowadzenie do sposobów pomiaru ryzyka kredytowego, [w]: Finanse, banki i ubezpieczenia w Polsce u progu XXI wieku, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, tom II, s. 457
• A. Stawczyk: Wprowadzenie do metodologii pomiaru ryzyka - Value at Risk, Rynek terminowy, luty 2000, s. 132-137
• M. Lusztyn: Value at Risk - zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwie, Instytut Zarządzania, http://www.fmanse.info.pl/tekst/4270.htm
• P. Best: Wartość narażona na ryzyko - obliczanie i wdrażanie modelu (VaR), Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2000, s. 23