Przyczynek do dyskusji wokół polityki stopy procentowej

• Autorzy: Zbigniew Dresler
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Gdyby po dwunastu latach budowania gospodarki rynkowej w Polsce pokusić się o wskazanie, jaki główny problem ekonomiczny wzbudzał przez cały ten czas największe spory i emocje, to bez wątpienia należałoby wskazać na stopy procentowe. Nie było i nie ma chyba takiej dyskusji, a także prawie nie ma takich artykułów o polityce gospodarczej okresu transformacji, w których nie poruszono by problemu stopy procentowej. Czasami, i tylko na krótko, problem stopy procentowej schodził na drugi plan, gdy pojawiał się jakiś inny problem np. reformy systemu podatkowego czy deficytu w bilansie handlowym. Zwykle jednak szybko wracał i to ze zdwojoną intensywnością. Szczególne nasilenie dyskusji wokół polityki stopy procentowej pojawiło się jesienią 2001 r. po zmianie rządu. Jak łatwo zauważyć, w wypowiedziach tych dominowały i dominują opinie krytyczne, czy wręcz bardzo krytyczne. Sprowadzają się one właściwie do stwierdzenia, że w całym okresie transformacji, niezależnie od tego, kto o stopach decydował, czy to L. Balcerowicz jako wicepremier z początkowego okresu transformacji, czy jednoosobowo prezes NBP np. Pani H. Gronkiewicz-Walc, czy - jak od czterech lat - Rada Polityki Pieniężnej, prowadzono błędną politykę w tym zakresie. Główny zarzut sprowadza się do stwierdzenia, że stopy procentowe były i są zbyt wysokie i z tego powodu są przyczyną, jeśli nie wszystkich, to z pewnością większości problemów i niepowodzeń ekonomicznych naszej gospodarki.

Słowa kluczowe

PL

Finanse; Stopa procentowa

EN

Finance; Interest rate

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2002
• Tom: Finanse, bankowość i ubezpieczenia wobec wyzwań współczesności. T. 2, Finanse przedsiębiorstw. Finanse publiczne i podatki
• Strony: 59--69

Twórcy

autor

Zbigniew Dresler

• Akademia Ekonomiczna w Krakowie