Planowanie przestrzenne wobec kryzysu przestrzeni

• Autorzy: Waldemar A. Gorzym-Wilkowski

Warianty tytułu

Spatial Planning vs. Crisis of Space

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Kryzys przestrzeni jest stanem wielorakich strukturalnych konfliktów pomiędzy różnymi podmiotami gospodarującymi w przestrzeni. Zjawisko to narasta w efekcie rosnących potrzeb przestrzennych będących efektem rozwoju społecznego i gospodarczego. Narzędziem eliminowania konfliktów przestrzennych jest w założeniu planowanie przestrzenne. W rzeczywistości jednak planowanie to nie likwiduje konfliktów przestrzennych. Rozstrzyga je tylko i zapobiega ich ściśle fizycznym przejawom. Nie usuwa natomiast faktycznych kolizji interesów pomiędzy użytkownikami przestrzeni. Co więcej - tworzy nawet nowe mechanizmy tych kolizji. Oznacza to, że kryzys przestrzeni jest zjawiskiem obiektywnym i nieuniknionym. (abstrakt oryginalny)

EN

The crisis of space is a state of multiple structural conflicts between various entities operating in space. This phenomenon is growing as a result of the increase of spatial needs, being the consequence of social and economic development. By assumption, spatial conflicts are to be eliminated with the use of spatial planning. In reality, however, this planning does not eliminate spatial conflicts. It only settles them and prevents their strictly physical manifestations, but it does not remove actual conflicts of interests between space users. What is more - it even creates new mechanisms of these conflicts. This means that the crisis of space is an objective and unavoidable phenomenon. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Planowanie przestrzenne; Polityka przestrzenna; Gospodarka przestrzenna

EN

Spatial planning; Spatial policy; Spatial economy

• Czasopismo: Barometr Regionalny
• Rocznik: 2010
• Numer: nr 4(22)
• Strony: 7--13

Twórcy

autor

Waldemar A. Gorzym-Wilkowski

• Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Bibliografia

• Borodo A. (2008): Samorząd terytorialny. System prawnofinansowy, LexisNexis, Warszawa.
• Cymerman R. (2009): Podstawy planowania przestrzennego i projektowania urbanistycznego, Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
• Domański R. (1993): Gospodarka przestrzenna, PWN, Warszawa.
• Dziewoński K. (1988): Teoretyczne problemy gospodarki przestrzennej, [w:] B. Jałowiecki (red.): Gospodarka przestrzenna, region, lokalność, BIULETYN / Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, PWN Warszawa.
• Gaczek W.M. (2003): Zarządzanie w gospodarce przestrzennej, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz-Poznań.
• Gorzym-Wilkowski W. (2006): Konflikty w rozwoju przestrzennym Lublina - studium przypadku, [w:] D. Strahl (red.): Gospodarka lokalna i regionalna w teorii i praktyce, Wyd. AE, Wrocław.
• Jałowiecki B. (1988): Społeczne wytwarzanie przestrzeni, Książka i Wiedza, Warszawa.
• Kozłowski S. (1991): Gospodarka a środowisko przyrodnicze, PWN, Warszawa.
• Kuciński K. (2000): Geografia ekonomiczna. Zarys teoretyczny, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa.
• Markowski T. (1999): Zarządzanie rozwojem miast, PWN, Warszawa.
• Parysek J.J. (2007): Wprowadzenie do gospodarki przestrzennej. Wybrane aspekty praktyczne, Wyd. UAM, Poznań.
• Podolak S. (1998): Język i podstawowe pojęcia w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy: (przykłady, wybrane zagadnienia, komentarze). Poradnik metodyczny, IGPiK, Kraków.
• Regulski J. (1986): Planowanie miast, PWE, Warszawa.

Identyfikatory

DOI

doi.org/10.56583/br.1354