Postawy opiekuńczo-wychowawcze wobec chorego dziecka w rodzinie

• Autorzy: Halina Płocha
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Pierwszymi i najważniejszymi nauczycielami dziecka są rodzice a najistotniejszym i naturalnym środowiskiem wychowawczym jest dom rodzinny. Opieka i wychowanie to priorytetowe funkcje, którym rodzice powinni sprostać. Rodzina zaspokaja podstawowe biologiczne i psychologiczne potrzeby dziecka, zarazem kształtuje jego nowe potrzeby poznawcze, emocjonalne i społeczne. (abstrakt oryginalny)

EN

The first and most important teachers are parents of a child's most important educational and natural environment is the family home. The care and education is a priority function, which parents should meet. Family meets basic biological and psychological needs of the child, while shaping the new needs of cognitive, emotional and social. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Choroby; Dzieci; Opieka nad dzieckiem; Wychowanie

EN

Illness; Children; Childcare; Parenting

• Czasopismo: Prace Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości
• Rocznik: 2012
• Tom: 18 (2) Zeszyty Pedagogiczno-Medyczne
• Strony: 27--40

Twórcy

autor

Halina Płocha

• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Bibliografia

• [1] Bogusz J., Encyklopedia dla pielęgniarek, PZWL, Warszawa 1990.
• [2] Dyga-Konarska M., Jak rodzice mogą pomóc dziecku w szpitalu, wyd. Komitet Ochrony Praw Dziecka, Warszawa 1994.
• [3] Europejska Karta Dziecka w Szpitalu, Warszawa 1994.
• [4] Formański J., Psychologia, PZWL, Warszawa 1998.
• [5] Góralczyk E., Choroba dziecka w twoim życiu, MEN, Warszawa 1996.
• [6] Jolly J., Inna strona pediatrii: poradnik codziennej opieki nad chorymi dziećmi, PZWL, Warszawa 1987.
• [7] Kawczyńska-Butrym Z., Rodzina - Zdrowie - Choroba. Koncepcje i praktyka pielęgniarstwa rodzinnego, wyd. Czelej Sp. z o.o., Lublin 2001.
• [8] Leuer H., Robertson L., Opieka nad dzieckiem, PZWL, Warszawa 1990.
• [9] Łopatkowa M., Samotność dziecka, WSiP, Warszawa 1983.
• [10] Maciarz A., Pedagogika lecznicza i jej przemiany, " Żak", Warszawa 2002.
• [11] Maciarz A., Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, "Impuls", Kraków 1998.
• [12] Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1996.
• [13] Obuchowska I., Krawczyński M., Chore dziecko, NK, Warszawa, 1991.
• [14] Przetacznikowi M., Makiełko-Jarża G., Psychologia wychowawcza, społeczna i kliniczna, WSiP, Warszawa 1981.
• [15] Sendyk M., Społeczne przystosowanie dzieci z poczuciem sieroctwa duchowego, "Impuls", Kraków 2001.
• [16] Springer Bogdan de Barbaro, Pacjent w swojej rodzinie, PWN, Warszawa 1997.
• [17] Dobrzycka E., Dziecko w szpitalu - środowiskowe aspekty zagrożeń, w: Pedagogika społeczna, red. Plich T., Lepalczyk I., "Żak", Warszawa 1995.
• [18] Dudzik I., Jak oswoić szpital, "Wysokie obcasy" 2003, nr 48.
• [19] Gruba J., Twórcze postawy rodziców i wychowawców wobec dzieci przewlekle chorych, w: Opieka i wychowanie w rodzinie, red. Kępski Cz., UMCS, Lublin 2003.
• [20] Obuchowska I., Opieka emocjonalna nad hospitalizowanymi dziećmi: refleksje i propozycje, "Pediatria polska" 1998, nr 1.
• [21] Szałkiewicz O., Dziecko w szpitalu, w: Bezpieczeństwo dziecka w okresie transformacji, red. Górecka H., wyd. Decora, Olsztyn 1997.