Prawdomówność jako cnota życia publicznego. Ujęcie Arystotelowskie

• Autorzy: Jacek Jaśtal
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Prawdomówność w nowożytnej filozofii moralnej ogranicza się do rzetelności w formułowaniu sądów o faktach, dzięki czemu inni mogą dokonywanie wyboru w sytuacji, gdy sami nie posiadają niezbędnej do tego wiedzy. Racją uzasadniającą tak rozumianą prawdomówność jest zasada wzajemności: staraj się przekazać innym możliwie rzetelne opisy stanów faktycznych, ponieważ ty sam również możesz kiedyś znaleźć się w sytuacji niedostatku wiedzy i wtedy będziesz musiał polegać na wiedzy innych. W tym duchu buduje na przykład swoje ilustracje imperatywu kategorycznego Kant w Uzasadnieniu metafizyki moralności. Tak ujęta prawdomówność zakłada jej pochodność w stosunku do prawdy, czyli jakiegoś rodzaju relacji pomiędzy sądem a rzeczywistością, co w konsekwencji oznacza, że nie ma kłamstwa, jeśli nie ma sądu logicznego odnoszącego się do jakiejś sfery rzeczywistości. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Filozofia; Historia filozofii; Etyka

EN

Philosophy; History of philosophy; Ethics

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2008
• Tom: Prawda i świat człowieka. Studia i szkice filozoficzne
• Strony: 103--109

Twórcy

autor

Jacek Jaśtal

• Politechnika Krakowska

Bibliografia

• Arystoteles : Dzieła wszystkie. T. 5. Etyka nikomachejska. Warszawa 1996.
• Woleński J. : Epistemologia. T. 1. Kraków.
• Williams B. : Truth and Truthfulness. Princeton 2002.
• Kraut R. : How to Justify Ethical Propositions : Aristotle's Method. W : The Blackwell Guide to Aristotle's Nikomachean Ethics. Ed. R. Kraut. London 2006.
• Klein S. : Endoxic Method and Ethical Inquiry. NY 2000.
• Engberg - Pedersen T. : Is ther an Ethical Dimension to Aristotelian Rhetoric ? W : Essays on Aristotle's Rhetoric. Ed. A.O. Rorty. Berkeley 1996.
• Arystoteles : Dzieła wszystkie. T. 6. Retoryka. Warszawa 2001.
• Ziomek J. : Retoryka opisowa. Warszawa 2000.