Niepodległość Mongolii w polityce Chin po II wojnie światowej

• Autorzy: Jan Rowiński , Katarzyna Golik
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zanim zostanie zaprezentowana polityka chińska wobec Mongolii Zewnętrznej po II wojnie światowej, należy przypomnieć, jaka była geneza tego problemu za panowania mandżurskiej dynastii Qingów (1644-1911), ostatniej w historii Cesarstwa. Podporządkowanie Mongolii Mandżurom nastąpiło w trzech etapach: do 1636 r. przyłączona została Mongolia Południowa (zwana od tego czasu Wewnętrzną), do 1661 r. trwało wchłanianie Chałchy (Mongolii Północnej lub Zewnętrznej), zaś w 1757 r. zakończył się podbój chanatu Dżungarii (obejmujący teren Turkiestanu Wschodniego [Xinjiangu] i zachodnie ajmaki obecnej Republiki Mongolskiej, nazywanej wówczas Gansu-Xinjiang). Warto zaznaczyć, że poza Czacharami na Południu i Ojratami na Zachodzie, Mongolia została częścią imperium Mandżurów raczej poprzez porozumienia z książętami mongolskimi, niż w wyniku zbrojnej inwazji. Została ona podzielona na różne ośrodki administracyjne, z których każdy miał inny system prawny w kwestiach urzędowych, handlowych, osadnictwa itp. Mandżurowie, podobni pod względem stylu życia i kultury do Mongołów, sinizowali się znacznie szybciej niż Mongołowie, co obniżało status i pogarszało sytuację tych ostatnich. W świadomości północnych Mongołów był to okres martyrologii narodowej. Na zamieszkałych przez nich terenach opór wobec władzy mandżurskiej narastał. Uciążliwe stały się przede wszystkim wysokie podatki i działalność kupców chińskich, którzy szybko potrafili doprowadzić do bankructwa nawet przedstawicieli miejscowej szlachty. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Polityka zagraniczna; Stosunki międzynarodowe; Historia polityczna; Niepodległość

EN

Foreign policy; International relations; Political history; Independence

• Czasopismo: Stosunki Międzynarodowe
• Rocznik: 2011
• Tom: 44
• Numer: nr 3/4
• Strony: 263--283

Twórcy

autor

Jan Rowiński

• Uniwersytet Warszawski

autor

Katarzyna Golik

• Główny Urząd Statystyczny; Polska Akademia Nauk, doktorantka

Bibliografia

• W. Olszewski, Chiny pod rządami Mandżurów, w: R. Sławiński (red.), Nowożytna historia Chin, Kraków 2005, s. 13-15;
• Baabar, Dzieje Mongolii, Warszawa 2005
• P. Buckley Ebrey, Historia Chin, Warszawa 2002
• H. Wei, China and Soviet Russia, London 1956
• Chiang Kai-shek, China's Destiny, New York 1947
• Regional Security Issues and Mongolia, Ulaanbaatar 1998.
• J.W. Graver, Chinese - Soviet Relations, 1937-1945, The Diplomacy of Chinese Nationalists, New York Oxford 1988
• J. Rowiński (red.), Polityka zagraniczna Chińskiej Republiki Ludowej: dokumenty i materiały, Warszawa 1985 za: W.J. Dziak, J. Bayer, Mao, Warszawa, 2007
• S. Radchenko, The Soviets' Best Friend in Asia: The Mongolian Dimension of the Sino-Soviet Split, Washington 2003
• Sowietsko-mongolskije otnoszenija. Sbornik dokumientow, Moskwa 1966
• D.D. Wang, Clouds Over Tangshan: Essays on Social Disturbance in Xinjiang in the 1940s, s. 87, http://books.google.com/books?id=c06Er-AvexcC&pg=PA87&lpg=PA87&dq=beitashan&source=bl&ots=AyNftiNNfi&sig=CIeVqJo2tZjHnvZ6NsS-M9prxAA&hl=en&ei=M2NTTMP3L8T48AbJvfSOBQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBYQ6AEwAQ