Warianty tytułu
The geocultural model in the study of international relations
Języki publikacji
Abstrakty
Podejmując próbę wyjaśnienia relacji, jakie zachodzą w przypadku sfery aksjologicznej w odniesieniu do procesów społecznych, w tym także politycznych, należy wyjść od podstawowego rozgraniczenia występującego w pojmowaniu przestrzeni, w kategoriach: naturalnej i symbolicznej (idealnej). Pierwsza z nich odnosi się do wymiaru geograficznego, a więc do występujących naturalnych uwarunkowań przestrzennych dotyczących ziemskiego globu i jego poszczególnych części, a także do wymiaru kosmicznego, a więc pozycji ziemi w stosunku do układu słonecznego oraz jeszcze szerszego galaktycznego. W rozwoju ludzkości przestrzeń naturalna miała istotne znaczenie dla powstawania i tworzenia się warunków ludzkiego bytowania. W przypadku społeczeństw prehistorycznych można obserwować początkowo szczególnie silne związki zachodzące między człowiekiem a jego otoczeniem naturalnym. Jest on w dużym stopniu integralną częścią tego środowiska. Dopiero stopniowe wyodrębnianie się od środowiska naturalnego spowodowało powstawanie coraz bardziej samodzielnych form ludzkiego bytowania, połączonych z czasem ze zdolnością wyrażania swojego stosunku do niego. Znalazło to odbicie w specyficznym procesie odgraniczania tego, co wewnętrzne, od tego, co zewnętrzne. W okresie występowania silnych związków ze środowiskiem naturalnym człowiek był integralną częścią owych rytmów występujących w naturze. To właśnie one przejawiały się w formach jego egzystencji. Powstająca i rozwijająca się kultura ludzka stała się przede wszystkim stopniowym procesem wyodrębniania się ze środowiska naturalnego. (fragment tekstu)
The subject of geographical space, considered from a variety of perspectives, occupies a key place in the study of international relations. The paradigm of geopolitics belongs to one of the most controversial of these perspectives. Geopolitics played a key theoretical and practical role in the 20th century (as a political doctrine). In the second half of the century the concept of geoculture began to appear. According to the French author Christian Daudel, geoculture was an innovative extension of the established geopolitical paradigm. The concept of geoculture addresses the relationship between natural and axiological space. The use of this concept in the study of international relations allows the scope of research to be substantially broadened and the significance of the cultural factor to be given proper weight in connection with the shaping and development of international relations. This applies to both historical and contemporary research. The ongoing process of European integration can also be analyzed from the perspective of the geocultural paradigm in terms of the relationship that exists between national and regional cultural spaces and pan-European cultural space. (original abstract)
Twórcy
autor
- Uniwersytet Warszawski
Bibliografia
- M. Eliade, Sacrum i profanum, Warszawa 1997.
- H. Brill, Geopolityk heute. Deutschlands Chance?, Ullstein, Berlin 1994.
- C. Daudel, Geographie, Geopolitique et Geostrategie Les Termes de l'Echange, "Strategique" 1991, nr 50
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171349303