Fryderyk Nietzsche jako filozof-artysta

• Autorzy: Jerzy Luty

Warianty tytułu

Friedrich Nietzsche as a Philosopher-Artist

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W niniejszym tekście zastanowimy się nad tym, w jakim sensie był Nietzsche filozofem-artystą - nowym typem filozofa nieczystego, swego rodzaju kusicielem i "deprawatorem młodzieży". Zastanowimy się również, w jakim stopniu Nietzsche - filozof podziemny - opuścił teren filozofii teoretycznej, nadając swemu pisarskiemu dyskursowi charakter artystyczny. Powiemy również, w jakim sensie, naszym zdaniem, filozofia Nietzschego jest pochwałą człowieka niezakorzenionego, oraz dlaczego filozofia Nietzschego jest filozofią wiosny. Zastanowimy się także, dlaczego filozof-artysta pozostaje nieodpowiedzialny, i jak ma się do tego fragmentaryczność jego wypowiedzi. Zwrócimy uwagę na zasadnicze trudności powstałe przy formułowaniu opisów filozofa-artysty i jego postawy twórczej, tej "sfery burz" i różnorodności, czyli zagłębimy się w kwestię "czytania i pisania. Na końcu powiemy, dlaczego filozof-artysta jest niewinny, oraz co to znaczy, że jest naiwny. (fragment tekstu)

EN

From the post-modern perspective Nietzsche was a new type of thinker - a philosopher- -artist (like Bruno, Sade, Kierkegaard). He represents Dostojevsky's "philosopher from the underground" who leaves an area of the theoretical philosophy - philosophy in old meaning. He also represents a "philosopher without roots", and a "philosopher of spring" - exploring heterogeneity of the modern world. As a philosopher-artist he is "irresponsible" - in his work he used to create an "aphorism style" to describe/build his fragmentary existence - existence of heraklitian "eon-man" - a child taking part in artistic game of the universe. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Filozofia; Poglądy filozoficzne

EN

Philosophy; Philosophical thought

• Czasopismo: Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne
• Rocznik: 2002
• Tom: 7
• Numer: nr 937
• Strony: 314--335

Twórcy

autor

Jerzy Luty

Bibliografia

• Banasiak B.: Filozofia po filozofii. Warszawa 1995.
• Chwin S.: Mobilny duch. Pochwała człowieka niezakorzenionego. "Polityka" nr 2267 (42/2000).
• Deleuze G.: Różnica i powtórzenie. Przeł. B. Banasiak, K. Matuszewski. Warszawa 1998.
• Hayman R.: Nietzsche. Warszawa 1997.
• Hegel G.W.F.: Wykłady z historii filozofii. Przeł. Ś.F. Nowicki. T. I i II, Warszawa 1994.
• Nietzsche F.: Pisma pozostałe 1876-1889. Przeł. B. Baran. Kraków 1994.
• Nietzsche F.: Poza dobrem i złem. Przeł. S. Wyrzykowski. Warszawa 1905.
• Rorty R.: Prywatna ironia i nadzieja liberałów. "Twórczość" 1992 nr 12, s. 59-76.
• Schulz B.: "Wiosna". W: Opowiadania. Wybór esejów i listów. Warszawa - Wrocław: Ossolineum 1989.
• Schulz B.: Mityzacja rzeczywistości. W: Opowiadania. Wybór esejów i listów. Warszawa - Wrocław: Ossolineum 1989.
• Staff L., "Podwaliny" z tomu: "Wiklina", 1954. Warszawa 1976.
• Vuaraet J.-N.: Filozof-artysta. Przeł. K. Matuszewski. Gdańsk 2000.