Mięta rośliną roku 2011

• Autorzy: Paulina Jakowienko
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Mięta została uznana przez specjalistów branży zielarskiej rośliną roku 2011. Tytuł został ogłoszony 15 sierpnia w Klęce (pow. średzki), podczas święta Matki Boskiej Zielnej i Dnia Zielarza. Prezes Polskiego Komitetu Zielarskiego, dr Jerzy Jambor, wyjaśnił wówczas, iż "o wyborze decyduje zawsze stopień zainteresowania daną rośliną ośrodków badawczych w Polsce i na świecie oraz stopień nadziei na jej skuteczność w leczeniu chorób." Niektóre zioła, stosowane od wieków, straciły w obecnych czasach swoje dawne znaczenie w lecznictwie (np. ruta zwyczajna, chaber bławatek, biedrzeniec mniejszy), ale nie mięta, która należy do tzw. ziołowej "wielkiej piątki" (obok rumianku, dziurawca, melisy i szałwii) stosowanej od stuleci po dzień dzisiejszy. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Zioła; Medycyna; Właściwości zdrowotne produktu

EN

Herbs; Medicine; Health properties of the product

• Czasopismo: Aura
• Rocznik: 2012
• Numer: nr 2
• Strony: 29--30

Twórcy

autor

Paulina Jakowienko

• Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, doktorant

Bibliografia

• M. Biggs, J. McVicar, B. Flowerdew, Wielka księga warzyw, ziół i owoców. Tłum. E. Gałązka-Salamin et al. Bellona, Warszawa 2007.
• L. Bremness, Wielka księga ziół. Tłum. J. Cieśla et al. Wiedza i Życie, Warszawa 1991.
• J. Britton, T. Kircher, Zioła w medycynie. Tłum. J. Gajewska. Muza S.A., Warszawa 1999.
• A.A. Cavelius, B. Frohn, Zioła w medycynie naturalnej. Wydawnictwo Маk, 2005.
• R. Dawid-Pać, S.W. Kuczyński, Zioła z apteki natury. Publikat S.A., Poznań 2008.
• K. Hawkins, Przyprawy i zioła. Wydawnictwo MWK, Warszawa 2008.
• A. Iwaniuk, Atlas ziół krajowych. Bellona, Warszawa 2007.
• A. Jabłońska-Trypuć, R. Czerpak, Surowce kosmetyczne i ich składniki. MedPharm, Wrocław 2008.
• K. Kmieć, Rośliny lecznicze w "Panu Tadeuszu". Wydawnictwo Kontekst, Poznań 2005.
• S. Kohlmünzer, Farmakognozja. Wyd. V (dodruk), Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
• B. Kołodziej (red.), Poradnik dla plantatorów. Uprawa ziół. PWRiL, Poznań 2010.
• В.M. Korszikow (red.), Lecznicze właściwości roślin uprawnych. Tłum. A. Kaszak. PWRiL, Warszawa 1991.
• B. Kowalczyk, Co się tyczy zapachów... Panacea 3(8), 2004.
• E. Kuźniewski, J. Augustyn-Puziewicz, Przyroda apteką. Jak rozpoznawać i stosować zioła. Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2006.
• E. Lamer-Zarawska, B. Kowal-Gierczak, J. Niedworok, Fitoterapia i leki roślinne. Wyd. Lekarski PZWL, Warszawa 2007.
• A. Rumińska, A. Ożarowski (red.), Leksykon roślin leczniczych. PWRiL, Warszawa 1990.
• W. Schaffner, Rośliny lecznicze. Chemizm, działanie, zastosowanie. Tłum. A. i S. Kłossowscy. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1996.
• M.E. Senderski, Prawie wszystko о ziołach. Wyd. Mateusz E. Senderski, Podkowa Leśna, 2007.
• T.W. Wielgosz, Zioła z apteki natury. Publikat S.A., Poznań 2008.
• B.E., van Wyk, M. Wink, Rośliny lecznicze świata. Tłum. I. Fecka, Wyd. MedPharm, Wrocław, 2008.
• http://www.naukawpolsce.pap.pl/palio/html.run?_Instance=cms_naukapl.pap.pl&_Page-ID=1&s=szablon.depesza&dz=szablon.depesza&dep=383549&data=&lang=PL&_Check-Sum=444481253 [Dostęp: 01.09.2011].