Rola komunikacji z interesariuszami w aspekcie doskonalenia efektów działalności środowiskowej organizacji

• Autorzy: Alina Matuszak-Flejszman

Warianty tytułu

Role of Communication with Stakeholders in the Aspect of Improvement of Activities Effects of Environment Organization

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W celu sprawnego zarządzania organizacją należy zapewnić sprawny przepływ informacji zarówno wewnątrz organizacji, jak i z zewnętrznymi zainteresowanymi stronami (interesariuszami). Organizacje mające na celu minimalizację negatywnego wpływu na środowisko, zapobieganie zanieczyszczeniom oraz ciągłe doskonalenie efektów działalności środowiskowej muszą, realizując te działania w sposób sprawny i skuteczny, komunikować się z interesariuszami. Bardzo często strategia mająca na celu realizację polityki środowiskowej organizacji wymaga działań i współpracy z różnymi interesariuszami, na których w sposób bezpośredni lub pośredni organizacja oddziałuje. Do grup tych zalicza się interesariuszy powiązanych rynkowo (klienci, pracownicy, dostawcy, detaliści, hurtownicy, konkurencja, akcjonariusze i wierzyciele) oraz grupę, z którą organizacja związana jest na poziomie budowania wizerunku i wiarygodności; są to tzw. interesariusze nierynkowi (społeczności lokalne, organizacje pozarządowe, instytucje rządowe, działacze społeczni oraz media). W artykule podjęto próbę oceny roli komunikacji z interesariuszami w aspekcie doskonalenia efektów działalności środowiskowej organizacji. W tym celu wykorzystano doświadczenia oraz wyniki badań organizacji posiadających wdrożony system zarządzania środowiskowego według normy ISO 14001 oraz system ekozarządzania i audytu EMAS, w których wymagana jest komunikacja z zainteresowanymi stronami. Postawiono hipotezę, że znacznie większy wpływ na doskonalenie efektów działalności środowiskowej organizacji mają wymagania zawarte w rozporządzeniu EMAS niż w międzynarodowej normie ISO 14001.(abstrakt oryginalny)

EN

To efficiently manage an organization must ensure the smooth flow of information both within the organization and with external stakeholders. Organizations, which minimize the negative impact on the environment, pollution prevention and continuous improvement of environmental performance must communicate with stakeholders. A strategy for the implementation of the organization's environmental policy very often requires action and cooperation with various stakeholders, who directly or indirectly affect the organization. These groups include market-related stakeholders (customers, employees, suppliers, retailers, wholesalers, competitors, shareholders and creditors) and a group with which the organization is related to the level of building the image and credibility of the so-called non-market stakeholders (local communities, NGOs, government agencies, social activists and the media). The article attempts to assess the role of communication with stakeholders in terms of improving the environmental performance of organizations. In this regard, there was used the experience and the results of organizations that have implemented an environmental management system according to ISO 14001 and Eco-Management and Audit Scheme, which require communication with stakeholders. It was hypothesized that by far the greater impact on improving the environmental performance of organizations have the requirements of the EMAS regulation than the international standard ISO 14001.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

System zarządzania środowiskiem; Normy ISO 14001; Europejski System Ekozarządzania i Audytu; Interesariusze

EN

Environment management system; ISO 14001; Eco-management and Audit Scheme (EMAS); Stakeholders

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2015
• Numer: nr 377 Zrównoważony rozwój organizacji - odpowiedzialność środowiskowa
• Strony: 215--229

Twórcy

autor

Alina Matuszak-Flejszman

• Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Bibliografia

• Brouwer M.A.C., van Koppen C.S.A., 2008, The soul of the machine: continual improvement, "Journal of Cleaner Production", Vol. 16.
• Ejdys J., 2004, Metoda oceny wyników działalności środowiskowej, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok.
• Ejdys J., Kobylińska U., Lulewicz A., 2006, Zintegrowane systemy zarządzania jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem pracy. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok.
• Epstein M.J., Wisner P.S., 2005, Linking management control systems to environmental performance: Evidence from Mexico, "Advantages in Management Accounting", Vol. 14, s. 115-137.
• Freeman R.E., 1984, Strategic Management: A Stakeholders approach, Boston, Pitman Publishing Company.
• Matuszak-Flejszman A., 2010, Determinanty doskonalenia systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami normy ISO 14001, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań.
• Matuszak-Flejszman A., 2011, Skuteczność i efektywność systemów zarządzania, [w:] Rola znormalizowanych systemów zarządzania, red. J. Łańcucki, Zeszyty Naukowe UEP, Poznań.
• Perotto E., Canziani R., Marchesi R., Butelli P., 2008, Environmental performance, indicators and measurement uncertainty in EMS context: A case study, "Journal of Cleaner Production", Vol. 16, s. 517-530.
• Piontek F., Piontek B., Piontek W., 2000, Efektywność wydatkowania funduszy ekologicznych posiadających osobowość prawną, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Katowice-Białystok.
• PN-EN ISO 14031, 2002, Zarządzanie środowiskowe. Ocena efektów działalności środowiskowej Wytyczne, PKN, Warszawa.
• PN-EN ISO 14001, 2005, System zarządzania środowiskowego. Wymagania i wytyczne stosowania, PKN, Warszawa.
• PN-EN ISO 14063, 2010, Zarządzanie środowiskowe - Komunikacja środowiskowa - Wytyczne i przykłady, wersja angielska, PKN, Warszawa.
• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 roku w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE.
• Urbaniak M., 2007, Znaczenie społecznej odpowiedzialności, "Problemy Jakości", nr 6, s. 11-19.
• Wathey D., O'Reilly M., 2002, ISO 14031: A Practical Guide to Developing Environment Performance Indicators for your Business, "Corporate Environmental Strategy", Vol. 9, No. 2, s. 206.
• Wee Y.S., Quazi H.A., 2005, Development and validation of critical factors of environment al management, "Industrial Management + Data Systems", Vol. 105, No. 1, s. 96-113.
• Zalecenie Komisji z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie stosowania wspólnych metod pomiaru efektywności środowiskowej w cyklu życia produktów i organizacji oraz informowania o niej (2013/179/UE).

Identyfikatory

DOI

10.15611/pn.2015.377.15