Reprezentacja polityczna w ujęciu doktryny francuskiej

• Autorzy: Jarosław Szymanek

Warianty tytułu

The Political Representative Government from the Perspective of the French Doctrine

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Genezy francuskiego projektu reprezentacji politycznej należy poszukiwać w teorii przeniesienia. W artykule omówiono koncepcję przeniesienia oraz koncepcję reprezentacji. Przedstawiono główne założenia francuskiej doktryny reprezentacji politycznej.

EN

The article presents the main principles of the French doctrine of the political representation. This doctrine refers to the concept of transference. According to her one entity transfers its rights and obligations to another entity. Transmission entity is represented (voter), while the entity for which the transfer is made is representative (member of parliament). Representation means so that the member of parliament speaks on behalf of the nation. The focal point of this concept is the belief of the fictional nation as a sovereign. As a result, the traditional doctrine of the French was of the view that the nation as something fictional can exist only in the parliament and can be expressed only by the parliamentarian. This position concluding cry that no nation outside of the representatives of the nation. The second element of the French approach was the assumption of a community dimension representation. Evidence of this was the representative mandate to exclude instructions, orders and command will vote. These two assumptions to this day is the essence of the French project of political representation.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Polityka; Doktryny polityczne; Koncepcje polityki

EN

Politics; Political doctrine; Policy concepts

• Czasopismo: Studia Iuridica Lublinensia
• Rocznik: 2014
• Tom: 22
• Strony: 135--148

Twórcy

autor

Jarosław Szymanek

Bibliografia

• J. Szymanek, Współczesne rozumienie pojęcia reprezentacji politycznej (zarys problemu), "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny" 2005, nr 2, s. 223 i n.
• F. Hamon, M. Troper, Droit constitutionnel, Paris 2011, s. 83 i n.
• C. Haguenau-Moizard, Les systèmes politiques européens, Paris 2009, s. 24.
• A. Haouet, Le concept de souveraineté en droit constitutionnel français, Paris 2003.
• D. Mineur, Archéologie de la représentation politique, Paris 2010, s. 127 i n.
• J. Barthélemy , P. Duez, Traité de droit constitutionnel, Paris 2004, s. 324 i n.
• S. Pierré-Caps, Le constitutionnalisme et la nation, [w:] Le nouveau constitutionnalisme. Mélanges en l'honneur de Gérard Conac, Paris 2001, s. 67 i n.
• M. Sobolewski, Zasady demokracji burżuazyjnej i ich zastosowanie, Warszawa 1969, s. 19.
• M. Granat, Od klasycznego przedstawicielstwa do demokracji konstytucyjnej (ewolucja prawa i doktryny we Francji), Lublin 1994, s. 9.
• E. Gasparini, E. Gojosso, Introduction historique au droit et histoire des institutions, Paris 2011, s. 226.
• P. Avril, Note sur les origines de la représentation, [w:] La représentation, red. F. d'Arcy, Paris 1985, s. 102 i n.
• J. L. Gazzaniga, Mandat et représentation dans l'ancien droit, "Droits" 1987, nr 5, s. 24 i n.
• P. Ardant, Institutions politiques & droit constitutionnel, Paris 2004, s. 172.
• D. Chagnollaud, Droit constitutionnel contemporain. Théorie générale. Les grands régimes étrangers, Paris 2005, s. 171.
• J.-C. Acquaviva, Les deputes. Election, mandat, role, Paris 1997.
• G. Vedel, Manuel élémentaire de droit constitutionnel, Paris 2002, s. 141.
• M. Hogga, Souveraineté; concept et conflit en Occident. La quête infinie de la liberté, Paris 2007, s. 7 i n.
• I. Nguyen-Duy, Souverainete du Parlement Britannique, Paris 2011, s. 237 i n.
• R. Carré de Malberg, Considérations théoriques sur la question de la combinaison du referendum avec le parlementarisme, "Revue du Droit Public" 1931, t. 48, s. 234 i n.
• M. Lascombe, Le droit constitutionnel de la V e République, Paris 2010, s. 107 i n.
• B. Manin, The Principles of Representative Government, Cambridge 1997, s. 98, 99.
• P. Rosanvallon, Le Peuple introuvable: histoire de la representation démocratique en France, Paris 2002.
• F. Bluche, Manuel d'histoire politique de la France contemporaine, Paris 2008, s. 211 i n.
• J.-L. Richard, Corps électoral, [w:] Dictionnaire du vote, red. P. Perrineau, D. Reynié, Paris 2001, s. 264 i n.
• J. Barthélemy, P. Duez, Traité de droit constitutionnel, Paris 2004, s. 103 i n.
• A. Peretiatkowicz, Jan Jakub Rousseau. Filozof demokracji społecznej, Poznań 1949.
• M. Kruk, Koncepcja mandatu przedstawicielskiego w konstytucyjnej doktrynie i praktyce, "Przegląd Sejmowy" 1993, nr 4, s. 18.
• J. Touchard, Histoire des idées politiques, Paris 1959, t. II, s. 425, 426.
• P.-H. Zaidman, Le mandat impératif. De la Révolution française à la Commune de Paris, Paris 2008, s. 7, 8.
• Z. Czeszejko-Sochacki, Prawo parlamentarne w Polsce, Warszawa 1997, s. 60.
• K. Grzybowski, Demokracja francuska, Kraków 1947, s. 84.
• F. Rouvillois, L'avenir du référendum, Paris 2006.
• M. Granat, Pojęcie demokracji konstytucyjnej we francuskiej doktrynie ustrojowej, [w:] Prawo, parlament i egzekutywa we współczesnych systemach rządów. Księga poświęcona pamięci Profesora Jerzego Stembrowicza, red. S. Bożyk, Białystok 2009, s. 252 i n.
• M. Prélot, Institutions politiques et droit constitutionnel, Paris 1957, s. 358.
• G. Burdeau, Manuel de droit constitutionnel, Paris 1952, s. 88.
• F. Rouvillois, Droit constitutionnel. Fondements et pratiques, Paris 2005, s. 239, 240.

Identyfikatory

DOI

10.17951/sil.2014.22.135