Małżeństwo Jadwigi Andegaweńskiej z Władysławem Jagiełłą w Rocznikach Jana Długosza

• Autorzy: Krzysztof Osiński

Warianty tytułu

The Marriage of Jadwiga of Anjou and Wladyslaw Jagiello in the Annals of Jan Dlugosz

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Artykuł porusza bardzo ważki problem, czyli stosunki między Jadwigą Andegaweńską a jej małżonkiem, Władysławem Jagiełłą. Co ciekawsze te stosunki zostały przedstawione na podstawie opinii kronikarza, który miał okazje kilka razy spotkać monarchę, gdy był młody i kształcił się w Nowym Korczynie. Roczniki Jana Długosza są tekstem bardzo trudnym w interpretacji, ponieważ zawierają bardzo obfity ładunek moralizatorski i zaopatrzony został przez autora w bardzo wiele subiektywnych ocen. Stąd wydaję się bardzo pożądane, aby opatrywać tekst Długosza aparatem krytycznym i dyskutować nad wartością przekazanych przez niego informacji, które często są jedynym źródłem na temat interesujących nas osób, czy też zdarzeń.(abstrakt oryginalny)

EN

Article discusses a very weighty issue, namely relations between Jadwiga of Anjou and her husband, Wladyslaw Jagiello. More interestingly, these relations are presented on the basis of the chronicler, who have the opportunity to meet the monarch several times when he was young and was educated in New Korczyn. Annals of Jan Dlugosz text are very difficult in the interpretation, because they contain very heavy load moralistic and was provided by the author in a lot of subjective judgments. Thus seems to be highly desirable for providing text Dlugosz critical apparatus and discuss the value of his briefing, which are often the only source about the interesting people or events.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Historia

EN

History

• Czasopismo: Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny
• Rocznik: 2014
• Numer: nr 2
• Strony: 38--48

Twórcy

autor

Krzysztof Osiński

Bibliografia

• J. Długosz, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. X, X-XI, XI, XI-XII, Warszawa 1981, 1982, 1985, 2004 [dalej w tekście: Długosz, X; X-XI; XI-XII].
• J. Nikodem, Jadwiga. Król Polski, Wrocław 2009, s. 198.
• J. Krzyżaniakowa, J. Ochmański, Władysław II Jagiełło, Wrocław 1990, s. 153; H. Łowmiański, Studia nad dziejami Wielkiego Księstwa Litewskiego, Poznań 1983, s. 386-389.
• Z. Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005, s. 63-65.
• U. Borkowska, Dynastia Jagiellonów w Polsce,Warszawa 2013, s. 480-484.
• A. Prochaska, Długosz o Elżbiecie trzeciej żonie Jagiełły, "Tydzień Literacki, Artystyczny, Naukowy i Społeczny", t. 3 (1876).
• A. Prochaska, Do krytyki opowiadania Długosza o Elżbiecie Granowskiej, "Kwartalnik Historyczny", t. 10 (1896), s. 307-312.
• J. Sperka, Elżbieta z Pilicy Granowska i król Władysław Jagiełło. Kulisy wielkiej miłości, [w:] Miłość w dawnych czasach, pod red. B. Możejko i A. Paner, Gdańsk 2009, s. 107-119.
• K. Niemczyk, Kilka uwag do genealogii Elżbiety Pileckiej-Granowskiej i jej rodziny, [w:] Średniowiecze polskie i powszechne, pod red. I. Panica, J. Sperki, t. 5, Katowice 2009, s. 139-148.
• B. Czwojdrak, Zofia Holszańska. Studium o dworze i roli królowej w późnośredniowiecznej Polsce,Warszawa 2013, passim.
• H. Łowmiański, Polityka Jagiellonów, Poznań 2006, s. 39 i nast.
• J. Sperka, Szafrańcowie herbu Stary Koń. Z dziejów kariery i awansu w późnośredniowiecznej Polsce, Katowice 2001, s. 58-59 i przyp. 39.
• J. Nikodem, Długosz o początkach związku polsko-litewskiego. Przyczynek do dyskusji nad znaczeniem krewskiego "applicare", "Białoruskie Zeszyty Historyczne", t. 34 (2010), s. 25.
• S. M. Kuczyński., Rozbiór krytyczny roku 1385 "Dziejów polskich" Jana Długosza, "Studia Źródłoznawcze", t. 3 (1958), s. 221-223.
• J. Wyrozumski, O królewską spuściznę Piastów, [w:] J. Wyrozumski, Królowa Jadwiga. Między epoką piastowską i jagiellońską, Kraków 1997, s. 58 i nast.
• J. Wyrozumski, W 600 rocznicę koronacji Jadwigi Andegaweńskiej, [w:] Dzieło Jadwigi i Jagiełły, pod red. W. Bilińskiego, Warszawa 1989, s. 20 i nast.
• J. Nikodem, Akt krewski i jego znaczenie, [w:] Poznań - Wilno. Studia historyków w roku tysiąclecia Państwa Litewskiego, pod red. Z. Wojtkowiaka, Poznań 2010, s. 114-116.
• B. Przybyszewski, Błogosławiona Jadwiga królowa zdobna w cnoty, Kraków 1996, s. 21-23.
• J. Nikodem, Gniewosz - Jadwiga - Wilhelm. Krytyka przekazu "Annales" Jana Długosza, "Przegląd Historyczny", t. 98 (2007), s. 190.
• R. Bubczyk, Kariera rodziny Kurozwęckich w XIV wieku,Warszawa 2002, s. 170.
• J. Wyrozumski, Życie i dzieło królowej Jadwigi, [w:] Idem, Królowa Jadwiga. Między epoką piastowską i jagiellońską, Kraków 1997, s. 79.
• S. Grzybowski, Jan Długosz, Kraków 2003, s. 20-21, 77.
• K. Osiński, Przejawy pobożności Władysława II Jagiełły w Rocznikach Jana Długosza, "Nasze Historie", t. 13 (w druku).
• B. Przybyszewski, Jadwiga i Wilhelm, "Annalecta Cracoviensia", t. 7 (1975), s. 141-143.
• J. Sperka, Osobiste akty hołdownicze panów polskich z okresu panowania Władysława Jagiełły, [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej, red. S. K. Kuczyński, t. 9, Warszawa 2001, s. 226 i przyp. 29.
• J. Sperka, Władysław książę opolski, wieluński, kujawski, dobrzyński, pan Rusi, palatyn Węgier i namiestnik Polski (1326/1330 - 8 lub 18 maja 1401), Kraków 2012, s. 152-153, przyp. 128.
• J. Ochmański, Historia Litwy, s. 79-80. Z. Kiaupa, J. Kiaupienė, A. Kuncevičius, Historia Litwy. Od czasów najdawniejszych do 1795,Warszawa 2008, s. 129-130.
• J. Nikodem, Problemy legitymizacji władzy Władysława Jagiełły w 1399 r., [w:] Nihil superfluumesse. Studia z dziejów średniowiecza ofiarowane Profesor Jadwidze Krzyżaniakowej, pod red. J. Strzelczyka, J. Dobosza, Poznań 2000, s. 393-403.
• R. Sobotka, Powoływanie władcy w Rocznikach Jana Długosza, Warszawa 2005, s. 88-89.
• J. Kurtyka, Jeszcze o kryzysie legitymizacyjnym i pozycji namiestniczej kasztelana oraz starosty krakowskiego Jana z Tęczyna w latach 1399-1402, [w:] Średniowiecze polskie i powszechne, pod red. I. Panica, J. Sperki, t. 4, Katowice 2007, s. 208-225.