Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Globalizacja stała się kluczowym słowem epoki lat dziewięćdziesiątych XX wieku, ale jest także w nowym śmieciu pojęciem niezwykle popularnym i kontrowersyjnym, co jak można sądzić, wiąże się z trudnością jego jednoznacznego wydefiniowania. Globalizacja interpretuje świat nie jako homogeniczną jedność, lecz jako jedność różnorodności, jako globalny pluralizm kultur, stylów życia i komunikacji. Procesy i następstwa globalizacji dzielą umysły. Podczas gdy jedni widzą w niej szansę na szerszą międzynarodową współpracę i większy dobrobyt, inni dostrzegają w globalizacji koniec demokracji i społecznie sprawiedliwego podziału dobrobytu między społeczeństwami. U. Beck proponuje, aby dokonać rozróżnienia pomiędzy "globalizmem", "globalnością", a "globalizacją" gdzie globalizmem będzie ideologia panowania światowego rynku, globalnością fakt, że od dawna żyjemy w społeczeństwie świata, a globalizacją - proces, który winien być zbadany empirycznie w całej swej różnorodności - transnarodowości i transkulturowości. Z. Bauman pisze: "Globalizacja" jest na ustach wszystkich, słowo na czasie, które szybko zmienia się w slogan, magiczną formułę i hasło, otwierające bramy wszystkich tajemnic teraźniejszości i przyszłości. Podczas gdy jedni "globalizację" nazywają praktyką, której się oddajemy, ponieważ chcemy być szczęśliwi, dla innych stanowi ona przyczynę naszego nieszczęścia. Wszyscy jednak uważają "globalizację" za nieunikniony los świata, a także za nieodwracalny proces, który dotyczy każdego nas w takim samym stopniu i w ten sam sposób. Jesteśmy "globalizowani", a bycie "globalizowanym" znaczy niemal to samo dla wszystkich, których ten proces dotyka. Globalizacja jawi się więc jako nowy porządek świata o niewyobrażalnej sile tworzenia nowej rzeczywistości, nowych stosunków społecznych i nowego wizerunku człowieka. Jest to jednak rzeczywistość, w ocenie której charakteryzuje nas duża ambiwalencja. Jedni utożsamiają ją z destrukcją i zagrożeniem świata, inni z szansą na lepsze jutro, otwarciem na świat. Wydaje się jednak, że zarówno pierwszych, jak i drugich niepokoi pytanie o to samo; jak zachować tożsamość kulturową, rdzeń osoby? Jest to więc pytanie o kształt edukacji i wizerunek współczesnego człowieka. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Rocznik
Strony
235--241
Opis fizyczny
Twórcy
autor
autor
Bibliografia
- Bauman Z., Globalizacja, czyli komu globalizacja, a komu lokalizacja? "Studia Socjologiczne", nr 3/1997.
- Bauman Z., Globalizacja. I co z tego dla ludzi wynika. Warszawa 2000.
- Frąckiewicz L., Frączkiewicz-Wronki A., (red.) Współczesna polityka społeczna Polski na tle Unii Europejskiej, Katowice 2000.
- Kawula S., Pomocniczość i wsparcie. Olsztyn 2002.
- Kłoskowska A., Socjologia kultury. Warszawa 1981.
- Łobocki M., ABC wychowania. Warszawa 1999.
- Nikitorowicz J., O nowy humanizm w edukacji, red. J. Gajda, Kraków 2000.
- Malewska E., Śliwerski B., ( red.) Pedagogika i edukacja wobec wspólnot i różnic w jednoczącej się europie. Kraków 2002.
- Pilch T., (red.), O potrzebie dialogu kultur i ludzi. Warszawa 2000.
- Theiss W., (red.), Małe ojczyzny. Kultura - edukacja - rozwój lokalny. Warszawa 2001.
- Tofflerowie A. i H., Budowa nowej cywilizacji. Polityka trzeciej fali. Poznań 1996.
- Trafiałek E., Bezrobocie: stereotypy i wyzwania. "Polityka społeczna" nr 3/2003
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171394817