Trekking jako forma turystyki aktywnej i kwalifikowanej

• Autorzy: Dorota Gnacik

Warianty tytułu

Tracking as a Form of Active and Qualifield Tourism

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Terminu trekking po raz pierwszy użył około 1950 roku Jummy Roberts, były żołnierz stacjonujący w Kathmandu, który zajmował się organizowaniem tragarzy dla potrzeb pieszych wypraw himalajskich. Z biegiem czasu, na trekkingowe szlaki J. Roberts postanowił wysłać zwykłych turystów. Początkowo wyprawy były organizowane w Himalaje, obecnie tę formę turystyki organizuje się również w Andach, Afryce, Alpach, ale również na pustyniach, w dżunglach, lodowcach. Pojęcie trekking można rozpatrywać w dwóch aspektach: w ujęciu wąskim - trekking oznacza wędrówki w wysokie góry świata, przy użyciu sprzętu alpinistycznego (trekking klasyczny), w których ważnym elementem jest bliski kontakt z naturą i egzotyczną kulturą, w ujęciu szerokim - trekking to wszelkie wyprawy mające na celu poznanie wielkich krain geograficznych, odbywane pieszo lub przy użyciu sprzętu takiego jak: rower, łódź, narty, które umożliwiają bliski kontakt z naturą oraz obcą, egzotyczną kulturą. Piesze wędrówki odbywane indywidualnie lub w małych grupach, w terenach nie dotkniętych jeszcze ubocznymi skutkami masowej turystyki, umożliwiają nawiązanie kontaktu z miejscową ludnością, poznanie ich tradycji, obyczajów, itp. Trekking, który łączy w sobie założenia turystyki alternatywnej i kwalifikowanej, jest doskonałą formą świadomie i celowo uprawianej turystyki, która pozostaje w harmonii z przyrodniczym i społeczno-kulturowym środowiskiem odwiedzanych miejsc. W zależności od terenu, na którym się odbywa wędrówka i od rodzaju wykorzystywanego sprzętu, w literaturze zagranicznej wyróżnia się następujące rodzaje trekkingu: trekking klasyczny, trekking na lodowcu, trekking rowerowy, trekking rzeczny, trekking tropikalny, trekking pustynny, trekking "z wyspy na wyspę", trekking na sawannie i trekking w jaskini. Formuła trekkingów ciągle się jeszcze rozszerza na inne formy turystyki. Od trekkersów, czyli uczestników wypraw oczekuje się posiadania bardzo dobrej kondycji fizycznej, znajomości podstawowych elementów wspinaczki, znajomości zasad "survivalu", odporności na zmienne warunki atmosferyczne i wszelkie niewygody towarzyszące wędrówce przez góry. W świadomości trekkersa musi tkwić potrzeba zachowania środowiska przyrodniczego w jak najlepszym stanie. To nie tylko świadomość ekologiczna, ale nawyk ekologicznego postępowania. Trekking - jak wszystkie formy turystyki alternatywnej - umożliwia zaspokojenie potrzeby aktywności ruchowej, ale również uczula na problemy zanieczyszczenia środowiska i uświadamia potrzebę jego ochrony. Od pewnego czasu, ta forma turystyki budzi coraz większe zainteresowanie wśród polskich turystów. Powstają specjalizujące się w trekkingu biura turystyczne organizujące liczne wyprawy, rozrasta się sieć sklepów ze sprzętem trekkingowym. Ukazują się mapy, przewodniki, które w znacznym stopniu ułatwiają przygotowanie tych wypraw. Oferta skierowana przez biuro Trekking Sport z Polski proponuje między innymi: "Trekking w skalnym świecie dolomitów" lub Trekking przez najwyższy tropikalny łańcuch górski na świecie - Cordilliera Blanca. (abstrakt oryginalny)

EN

The expression "tracking" was first used by Jummy Roberts, a former soldier stationing in Kathmandu, who later used to offer load-carriers willing to help during waking Himalayan expeditions. As the time went on, Jummy Roberts decided to people the tracking routs with average tourists. Originally, such expeditions were held in the Himalayan mountains exclusively but now this form of tourism is also observed in different parts of the world: Africa, the Alps, the Andes, deserts, jungles and/or glaciers. The very idea of tracking can be understood in two different ways: its narrow notion (classical tracking) conveys foot walks in high mountains with the application of specialist mountain equipment, where close contact with nature and exotic culture functions as a very important element; its wide notion includes any expeditions aiming at learning about great geographical areas, that are carried out on foot or with the application of such equipment as a bicycle, a boat, a pair of skis, etc, which help the users with closer meetings with nature as well as foreign exotic culture. Such walks performed either individually or in small groups across and along the areas that have not been suffering from side-effects of mass tourism make the trackers possible to get in touch with the local communities, learn their local traditions, customs and habits etc. tracking, that joins the ideas of alternative and qualified tourism is a perfect form of consciously performed tourism that remains in harmony with natural as well as social and cultural environment of visited places. According to some foreign sources, depending on the area the trip takes place as well as the type of used equipment the following forms of tracking can be specified: classical tracking, glacier tracking, cycling tracking, riverside tracking, tropical tracking, desert tracking, "island to island" tracking, savannah tracking, and potholing tracking. Some other new forms of tracking are still being added to this inventory of tourist activity. Trackers i.e. the participants of such expeditions are expected to have very good physical condition, be competent as far as the basic elements of climbing are concerned, know the rules of "survival", be resistant to changing weather conditions as well as different forms of discomfort that can be met while walking across the mountains. Each tracker must be aware of the necessity of the preservation of natural environment and leaving it in as good a condition as possible. This is not only his/her ecological awareness that is to be taken into account here, this is a habit well-grounded in his everyday behaviour. Tracking - just as other forms of alternative tourism - not only makes possible to satisfy human natural needs of movement but also makes its participants aware of the environment and the need of its protection. This form of tourism has been observed to become more and more popular among Polish tourists. Comparing to the situation of but some years ago, the number of tourist offices offering various tracking-related services as well as the shops in which different tracking equipment can be purchased are now much easier to be spotted. One can see different maps and guide-books being published, what evidently helps in the preparation of a tracking expedition. The offer launched by the Polish Tracking Sport Office invites all those who want to experience and feel the sense of adventure to the tracking expeditions "In the Rocky World of the Dolomites" or across the highest tropical mountains in the world - the Cordillera Blanca. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Aktywność turystyczna; Rodzaje turystyki; Rozwój turystyki; Ochrona środowiska; Region turystyczny; Szlaki turystyczne; Oferta turystyczna; Turystyka; Żołnierz

EN

Tourist activity; Type of tourism; Tourism development; Environmental protection; Tourist region; Tourist routes; Touring offer; Tourism; Soldier

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa w Katowicach
• Rocznik: 1999
• Numer: nr 6 Zeszyt Naukowy Katedry Turystyki oraz Katedry Geografii Turystycznej i Ekorozwoju
• Strony: 83--104

Twórcy

autor

Dorota Gnacik

Bibliografia

• E. Dereń, Trekking - między alpinistą a turystą, "Turystyka" 1997, nr 4.
• S. Ardito, Trekking w Alpach, Ars Polona, Warszawa 1995.
• R. Niedzielski, Trekking na Aconcaguę, "Travel" lato 1991.
• E. Dereń, Wyprawa do śniegów Kilimandżaro, "Góry" 1995, nr 16.
• B. Baumann, T. Siller, Trekking, Znak, Kraków 1996.
• J. Kurczab, Nepal. Przewodnik trekkingowy, Explo, Gliwice 1993.
• Z. Kresek, Organizacja turystyki górskiej w Polsce, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa-Kraków 1995.
• J. Babicz, D. Tkaczyk, Alpy, Sklep Podróżnika, Warszawa 1994.
• Haxel Adwenture Tours z Krakowa, katalog 1998.
• H. Mc Memers, Z plecakiem przez świat. ABC trekkingu, Galaktyka, Łódź 1995.
• W.W. Gaworecki, Turystyka, PWE, Warszawa 1997.