Dyplomacja publiczna Polski: model dla państw średnich?

• Autorzy: Beata Ociepka

Warianty tytułu

Poland's Public Diplomacy

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Jedną z najbardziej istotnych zmiennych polskiego modelu dyplomacji publicznej jest geopolityka. Definiuje ona grupy docelowe i wpływa na postrzeganie Polski. W okresie wchodzenia do UE Polska była uważana za "konia trojańskiego" USA, ale już jako członek Unii - za jedno z państw należących do "antyrosyjskich zachodnich neofitów". Dziesięć lat członkostwa oraz osiągnięcie stabilności gospodarczej i politycznej okazały się najlepszymi przekazami o Polsce, dla których nośnikiem stała się m.in. dyplomacja publiczna. W modelu dyplomacji publicznej Polski nastąpiła już konwergencja dyplomacji publicznej i kulturalnej, i wykorzystuje się w nim nadawanie za granicę. Jest to model okresowo skupiony, a zawsze związany z kształtowaniem marki kraju. Wyraźne są również działania koordynujące dyplomację gospodarczą i dyplomację publiczną. (fragment tekstu)

EN

As a medium-sized country in Central Europe, Poland implemented soft power tools as public diplomacy and country branding in the run-up to joining the European Union. Now Polish public diplomacy is coming of age and the aim of the paper is to discuss the Polish case as a transmission or relational model of new public diplomacy as defined by J. Melissen. In the paper the constitutive elements of the Polish model are identified and their relations discussed. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Dyplomacja; Polityka zagraniczna; Kultura; Stosunki międzynarodowe; Miękka siła

EN

Diplomacy; Foreign policy; Culture; International relations; Soft power

• Czasopismo: Sprawy Międzynarodowe
• Rocznik: 2015
• Numer: nr 4
• Strony: 61--78

Twórcy

autor

Beata Ociepka

• Uniwersytet Wrocławski

Bibliografia

• J.S. Nye, Soft Power The Means to Success in World Politics, Public Affairs, New York 2004 (wyd. pol. Soft Power Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007).
• Czym jest dyplomacja publiczna, www.msz.gov.pl.
• J. Batora, Public diplomacy in small and medium-size states: Norway and Canada, "Discussion Papers in Diplomacy" 2005, nr 97.
• E.H. Potter, Canada and the new public diplomacy, "Discussion Papers in Diplomacy" 2001, nr 81.
• G. Evans, "No Power? No Influence? Australia's Middle Power Diplomacy in the Asian Century", wykład, Sydney, 6 czerwca 2012 r., www.gevans.org?speeches.
• M.K. Davis Cross, Conceptualizing European Public Diplomacy, w: M.K. Davis Cross, J. Melissen, European Public Diplomacy. Soft Power at Work, Palgrave Macmillan, New York 2013, s. 4.
• N. Cull, Public Diplomacy: Lessons from the Past, Figureoa Press, Los Angeles 2009, s. 10.
• www.msz.gov.pl.
• J.E. Grunig, T. Hunt, Managing Public Relations, Holt & Co, New York 1984, s. 23.
• J. Melissen, The New Public Diplomacy: Between Theory and Practice, w: J. Melissen (red.), The New Public Diplomacy. Soft Power in International Relations, Palgrave Macmillan, Basingstoke 2005, s. 11.
• J. Pamment, New Public Diplomacy in the 21st Century, Routledge, New York 2013.
• N. Bayne, S. Woolcock (red.), The New Economic Diplomacy. Decision-Making and Negotiation in International Economic Relations, Ashgate, Burlington 2011.
• R.S. Zaharna, The Soft Power Differential: Network Communication and Mass Communication in Public Diplomacy, "The Hague Journal of Diplomacy" 2007, t. 2 (3), s. 213-228.
• B. White, Dyplomacja, w: S. Baylis, S. Smith (red.,), Globalizacja polityki światowej. Wprowadzenie do stosunków międzynarodowych, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008, s. 478.
• R.S. Zaharna, The public diplomacy challenges of strategic stakeholder engagement, w: A. Fischer, S. Lucas (red.), Trials of Engagement. The Future of US Public Diplomacy, Martinus Nijhoff Publishers, Leiden 2011, s. 209 i n.
• M. Castells, Communication Power, Oxford University Press, Oxford 2009, s. 55.
• E. Gilboa, N. Shai, Rebuilding Public Diplomacy: The Case of Israel, w: A. Fisher, S. Lucas (red.), Trials of Engagement. The Future of US Public Diplomacy, Martinus Nijhoff Publishers, Leiden 2011, s. 35.
• Ph. Taylor, Public Diplomacy on Trial?, w: A. Fischer, S. Lucas (red.), Trials of Engagement. The Future of US Public Diplomacy, Martinus Nijhoff Publishers, Leiden 2011, s. 20.
• Russian Soft Power 2.0, "Russia Direct" (Quarterly Report) 2013, nr 1, www.russiadirect.org.
• M. Leonard i in., Public Diplomacy, The Foreign Policy Centre, London 2002.
• Instytut Adama Mickiewicza. Misja i cele, www.iam.pl.
• A. Umińska-Woroniecka, Instytuty Polskie. Zmiany modelowe w funkcjonowaniu polskiej dyplomacji kulturalnej 1998-2011, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2013, s. 57.
• R.S. Zaharna, Chinas Confucius Institutes: Understanding the Relational Structure and Relational Dynamics of Network Collaboration, "CPD Perspectives on Public Diplomacy" 2014, nr 3, s. 10.
• Raporty Burson-Marsteller, Twiplomacy, z lat 2013 i 2014, www.twiplomacy. com.
• Badania opinii publicznej 2005-2011, "Polska pomoc", polskapomoc.gov.pl.
• www.goodcountry.org.
• B. Ociepka, Miękka siła i dyplomacja publiczna Polski, Wydawnictwo "Scholar", Warszawa 2013, s. 68.