Kreatywność jako cel kształcenia w koncepcji locus educandi (miejsca uczącego)

• Autorzy: Ilona Copik

Warianty tytułu

Creativity as the Aim of Education in Locus Educandi Conception

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Locus educandi jest to perspektywa badawcza formułowana na gruncie pedagogiki miejsca, dla której dominującymi kategoriami operacyjnymi są miejsce i przestrzeń oraz powiązane z nimi procesy nauczania, wychowywania i uczenia się1. Punktem wyjścia jest w niej oczywiste stwierdzenie, że procesy edukacyjne zawsze z konieczności dzieją się "gdzieś", są zanurzone w konkretnym środowisku, który to fakt staje się impulsem do postrzegania przestrzeni jako elementu znaczącego dla procesów edukacyjnych. Kluczowe pojęcie miejsca nie jest przy tym definiowane w tradycyjnej perspektywie antropologicznej, nadającej mu charakter strukturalny, limitowany i stabilny, lecz w sposób ponowoczesny - jako dialektyczne relacje, które różne podmioty - jednostki i grupy społeczne nawiązują z bliskimi sobie przestrzeniami w toku procesów lokacji/dyslokacji. Założenia teoretyczne w pedagogice miejsca przejęte z teorii postmodernistycznych ogniskują się wokół koncepcji przestrzeni wypraco-wanych na gruncie tak zwanego "zwrotu spacjalnego" (spacial turn) obejmującego interdyscyplinarnie różne dziedziny humanistyki i nauk społecznych [Bachmann- -Medick, 2012]. Jego istotą jest ujęcie współczesnych przestrzeni w aspekcie dynamiki napędzanej nakładającymi się warstwowo na siebie w określonym miejscu rozlicznymi procesami i praktykami: kulturowymi, społecznymi, ekonomicznymi, politycznymi, uwikłanymi we wzajemne rozliczne zależności2. Locus educandi jest optyką badawczą, która do wspomnianych uwarstwień dołącza jeszcze jeden element - szeroko rozumianą płaszczyznę edukacji.(fragment tekstu)

EN

The aim of the article is to present the outline of the proposed theoretical concept of examination of a place and area in an educational context - locus educandi (a teaching place). It is specified within the frame of the education of place and is interdisciplinary linking the scientific findings revolving around so called special turn, critical geography (geopoetics and geopolitics) and the cultural approach to education. The aim of the study is in particular thinking over the meaning and the role of creativity as an important aim of education in/about/for a place.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Kreatywność; Geopolityka; Pedagogika

EN

Creativity; Geopolitics; Pedagogy

• Czasopismo: World Journal of Theoretical and Applied Sciences
• Rocznik: 2015
• Numer: nr 1 (2) Homo creator w wymiarze społecznym, kulturowym i ekonomicznym w XXI wieku (cz. I)
• Strony: 10--21

Twórcy

autor

Ilona Copik

• Uniwersytet Śląski

Bibliografia

• 1. Auge M.: Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności. Tłum. R. Chymkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2010.
• 2. Bachmann-Medick D.: Cultural turn. Nowe kierunki w naukach o kulturze. Tłum. K. Krzemieniowa. Warszawa: Oficyna Naukowa 2012.
• 3. Baldwin E., Longhurst B. i in.: Wstęp do kulturoznawstwa. Warszawa: Wydawnictwo Zysk i Spółka 2007.
• 4. Barnett C., Low M.: Introduction: Geography and Democracy. W: Spaces of Democracy: geographical perspectives on citizenship, participation and representation. Red. C. Barnett, M. Low. London: Sage Publications 2004.
• 5. Boden M. A.: In a Nutshell. W: Tejże: The Creative Mind: Myths And Mechanisms. London: Routledge 2004.
• 6. Bruner J.: The Proper Study of Man. W: Tegoż: Acts of Meaning. Harvard University Press 1990.
• 7. Bruner J.: Kultura edukacji. Tłum. T. Brzostowska-Tereszkiewicz. Kraków: Universitas 2010.
• 8. Harvey D.: The Urban Experience. Baltimore: John Hopkins University Press 1989.
• 9. Italiano F.: Defining Geopoetics. "TRANS- 6" 2008, nr 6.
• 10. Jenkins H.: Convergence Culture: Where Old and New Media Collide. London - New York: University Press 2006.
• 11. Lefebvre H.: The Production of Space. Tłum. D. Nicholson-Smith. Oxford: Blackwell 1991.
• 12. Massey D.: For Space. Los Angeles - London - New Delhi - Singapore - Washington DC: Sage 2005.
• 13. Mendel M.: Pedagogika miejsca a animacja na miejsce wrażliwa. W: Pedagogika miejsca. Red. M. Mendel. Wrocław: Dolnośląska Wyższa Szkoła Edukacji TWP 2006.
• 14. Męczkowska A.: Locus educandi. Wokół problematyki miejsca w refleksji pedagogicznej. W: Pedagogika miejsca. Red. M. Mendel. Wrocław: Dolnośląska Wyższa Szkoła Edukacji TWP 2006.
• 15. Ogonowska A.: Współczesna edukacja medialna: teoria i rzeczywistość. Kraków: Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN 2013.
• 16. Rewers E.: Miejska przestrzeń kulturowa: od laboratorium do warsztatu. W: Kulturowe studia miejskie. Wprowadzenie. Red. E. Rewers. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury 2014.
• 17. Sławek T.: Gdzie? W: T. Sławek, A. Kunce, Z. Kadłubek: Oikologia, nauka o domu. Katowice: Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych 2013.
• 18. Soja E.: History:Geography:Modernity. W: Tegoż: Postmodern Geographies. The Reassertionof Space in Critical Social Theory. London: Verso, 2003.
• 19. Soja E.: Thirdspace. Journeys to Los Angeles and Other Real-and-Imagined Places. Blackwell - Cambridge - Oxford: Blackwell 1996.
• 20. Szymik E.: Drama w nauczaniu języka polskiego. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls 2011.
• 21. Tuathail G.O., Dalby S.: Rethinking Geopolitics. Towards a Critical Geopolitics. London - New York: Routledge 1998.
• 22. White K.: Geopoetics. In Brief. [online: http://www.kennethwhite.org/geopoetique/].
• 23. White K.: Geopoetyki. Tłum. K. Brakoniecki. Olsztyn: Centrum Polsko-Francuskie Cotes d'Armor - Warmia i Mazury 2014.