Recenzja książki Anny Grzywacz, Tożsamość narodowa i polityka zagraniczna Indonezji, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2014

• Autorzy: Joanna Dobkowska
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Rosnąca rola Indonezji w regionie Azji Południowo-Wschodniej - jako największego, liczącego ponad 250 mln ludzi państwa - nie powinna budzić wątpliwości. Dynamiczny rozwój gospodarczy, potencjał ludnościowy i powiększająca się klasa średnia czynią z niej ważnego uczestnika rynków międzynarodowych; jej atutem jest również położenie geostrategiczne. Czynniki te decydują o tym, że Indonezja staje się naturalnym regionalnym liderem politycznym. Stara się ona efektywnie pełnić rolę dyskretnego mediatora sporów pomiędzy państwami Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) i pomysłodawcy wielu inicjatyw regionalnych. Uznawana jest coraz powszechniej za największą w regionie, młodą, stopniowo dojrzewającą demokrację, źródło propagacji demokratycznych norm, a także przykład możliwości łączenia ich z tradycyjnymi wartościami i praktykami społecznymi. Wszystkie te cechy czynią z Indonezji ważne mocarstwo regionalne, aktywnie wpływające na relacje w Azji Wschodniej. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Recenzja

EN

Review

• Czasopismo: Stosunki Międzynarodowe
• Rocznik: 2015
• Tom: 51
• Numer: nr 2
• Strony: 389--393

Twórcy

autor

Joanna Dobkowska

• Uniwersytet Warszawski, doktorantka

Bibliografia

• G.C. Gunn, Indonesia in 2012: An Electoral Democracy in Full Spate, "Asian Survey" 2013, t. 53, nr 1, s. 118-119.
• B. Nelson, Can Indonesia lead Asean?, "The Diplomat" z 5.12.2013;
• M.M. Wihardja, Can Indonesia play a leadership role in the Asian century?, "East Asia Forum" z 3.09.2013, http://www.eastasiaforum.org/2013/09/03/can-indonesia-play-a-leadership-role-in-the-asian-century/ (data dostępu: 22.01.2015);
• E. Widyaningsih, C.B. Roberts, Indonesia in ASEAN: Mediation, leadership, and extra-mural diplomacy, "National Security College Issue Brief" 2014, nr 13, s. 105-116.
• B. Anderson, Imagined Communities, London-New York 1991, s. 6-7.
• W. Case, Politics in Southeast Asia: Democracy or Less, New York-London 2013, s. 29-30.
• Y. Fukuoka, Oligarchy and democracy in post-Suharto Indonesia, "Political Studies Review" 2013, t. 11, s. 52-64.
• A. Acharya, Democratisation and the prospects for participatory regionalism in Southeast Asia, "Third World Quarterly" 2003, t. 24, nr 2, s. 375-390;
• J.S. Davidson, Dilemmas of democratic consolidation in Indonesia, "The Pacific Review" 2009, t. 22, nr 3, s. 293-310;
• M. Metzner, Indonesia\'s democratic stagnation: Anti-reformist elites and resilient civil society, "Democratization" 2012, t. 19, nr 2, s. 209-229;
• Y. Fukuoka, Indonesia\'s "democratic transition" revisited: A clientelist model of political transition, "Democratization" 2013, t. 20, nr 6, s. 991-1013.
• I.T.-Y. Chen, A.H. Yang, A harmonized Southeast Asia? Explanatory typologies of ASEAN countries\' strategies to the rise of China, "The Pacific Review" 2013, t. 26, nr 3, s. 265-288;
• J. Brown, Jakarta\'s juggling act: Balancing China and America in the Asia-Pacific, "Foreign Policy Analysis" 2011, nr 5;
• A.M. Murphy, Indonesia in Asia\'s Changing Balance of Power, "World Politics Review" z 2013, http://www.worldpoliticsreview.com/articles/12779/indonesia-in-asias-changing-balance-of-power (data dostępu: 25.01.2015).
• G. Barton, Indonesia: Legitimacy, Secular Democracy, and Islam, "Politics and Policy" 2010, t. 38, nr 3, s. 471-496.
• Y.G.H. Mulyana, Pancasila and Indonesia\'s foreign policy, "The Jakarta Post" z 30.06.2011, http://www.thejakartapost.com/news/2011/06/30/pancasila-and-indonesia\'s-foreign-policy.html (data dostępu: 23.01.2015).
• K. Szuppe, Limits of Imagined Community. The Role of Internal and External Factors in Shaping Acehnese Nationalism, Budapest 2009.