PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2015 | nr 74 O pojęciu odpowiedzialności z perspektywy zagadnień filozoficznoprawnych i wybranych dogmatyk prawniczych | 59--69
Tytuł artykułu

Racjonalizacja odpowiedzialności za usiłowanie popełnienia przestępstwa (między teorią obiektywną a subiektywną)

Autorzy
Treść / Zawartość
Warianty tytułu
Rationalization of Liability for Endeavor of Committing of Crime (between Objective and Subjective Theory)
Języki publikacji
PL
Abstrakty
Zasada odpowiedzialności karnej za popełniony czyn jest regułą funkcjonującą na gruncie prawa karnego. Oznacza ona, że podstawą ponoszenia odpowiedzialności karnej nie mogą być nieuzewnętrznione w postaci zachowania myśli lub poglądy człowieka, a także jego właściwości fizyczne lub psychiczne. Odpowiedzialność karna związana jest zawsze z niebezpiecznym dla dóbr prawnie chronionych czynem, a nie z niebezpieczeństwem, jakie może stwarzać człowiek ze względu na swoje właściwości czy poglądy. W tym ostatnim przypadku prawo karne przewiduje stosowanie innych niż kary środków zapewniających społeczeństwu ochronę przed niebezpieczeństwem płynącym ze strony człowieka cierpiącego na zaburzenia psychiczne. (fragment tekstu)
EN
Penal liability for stages of perpetrating an offence is not an unambiguous issue. So, it must be remembered that in case of endeavor there is no infringement of the legal interest, or if clumsy endeavor is meant such infringement could not take place. Expansion of penality beyond perpetration, is substantiated in literature by actual social harmfulness of such behavior which is not indifferent from the point of view of their negative importance in a social sense. Each endeavor means endangering the legal interest protected by a proper legal ban; in case of endeavor the danger is direct. So, penality of endeavor is justified by two elements. (original abstract)
Twórcy
  • Uniwersytet Łódzki
Bibliografia
  • Indecki Krzysztof, Liszewska Agnieszka. 2002. Prawo karne materialne. Nauka o przestępstwie, karze i środkach penalnych. Warszawa Dom Wydawniczy ABC.
  • Dębski Ryszard. 1999. "Karalność usiłowania nieudolnego". Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2 : 101-117.
  • Liszewska Agnieszka. 2013. Rozdział II. Formy stadialne popełnienia czynu zabronionego. W System prawa karnego. Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności. red. Dębski Ryszard. 705-824. Warszawa. C.H. Beck.
  • Makarewicz Juliusz. 1924. Prawo karne. Wykład porównawczy. Lwów-Warszawa.
  • Zawłocki Robert. 2012. Rozdział II. Formy popełnienia przestępstwa. W Kodeks karny. Część ogólna, Komentarz do art. 1-31. red. Królikowski Michał, Zawłocki Robert. 513-640. Warszawa. C.H. Beck.
  • Jędrzejewski Zbigniew. 1994. "Usiłowanie udolne i nieudolne w świetle nauki i orzecznictwa polskiego", Edukacja Prawnicza 4 : 75-84.
  • Spotowski Andrzej. 1990. Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym. Warszawa. Polskie Wydawnictwo Naukowe.
  • Wróbel Włodzimierz, Zoll Andrzej. 2010. Polskie prawo karne. Część ogólna. Kraków: Znak.
  • Jędrzejewski Zbigniew. 2007. "Granice karalności usiłowania nieudolnego". Wojskowy Przegląd Prawniczy 2 : 60-79.
  • Cieślak Marian. 1990. Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171431092

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.