Ryzyko personalne i realizacja strategii kadrowych w kontekście megatrendów

• Autorzy: Anna Lipka

Warianty tytułu

Personnel Risk and The Execution of Personnel Strategies in The Context of Megatrends

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem opracowania jest określenie, jak określone megatrendy wpływają na poziom poszczególnych rodzajów ryzyka personalnego i realizację określonych strategii personalnych. Rozpatrzono zarówno wpływ każdego z megatrendów osobno, jak i ich łączny wpływ na dane ryzyko. Wzięto pod uwagę: globalizację procesu tworzenia wartości, zmiany demograficzne oraz pluralizację wartości i stylów życia. Następnie zidentyfikowano strategie kadrowe, których realizacja będzie następować w warunkach podwyższonego (w związku z oddziaływaniem nań powyższych trendów) ryzyka personalnego(abstrakt oryginalny)

EN

The objective of the study is to determine how particular megatrends affect the level of individual types of personnel risk and realization of determined personal strategies. The impact of each megatrend on a given risk was examined both separately and jointly. The following factors were taken into account: the globalisation of the value generating process, demographic changes and the increasing pluralism of values and lifestyles. Eventually, personnel strategies, which would be implemented in the conditions of increased personnel risk, caused by the influence of the aforementioned trends, were identified(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Globalizacja; Demografia; Megatrendy cywilizacyjne

EN

Globalization; Demography; Civilization megatrends

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2016
• Numer: nr 429 Sukces w zarządzaniu kadrami. Dylematy zarządzania kadrami w organizacjach krajowych i międzynarodowych. Problemy zarządczo-ekonomiczne
• Strony: 101--111

Twórcy

autor

Anna Lipka

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

Bibliografia

• Białas S., 2013, Zarządzanie zasobami ludzkimi w otoczeniu międzynarodowym, Wydawnictwa Profesjonalne PWN, Warszawa.
• Bochniarz P., Gugała K., 2005, Budowanie i pomiar kapitału ludzkiego w firmie, Poltext, Warszawa.
• Dudek J., 2014, Relacje rodzajów ryzyka personalnego i komponentów postaw temporalnych w środowisku pracy, [w:] Lipka A., Król M., Waszczak S., Dudek J., Postawy wobec czasu pracy jako źródło ryzyka personalnego, Difin, Warszawa.
• Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26.06.2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywę 2006/48/WE oraz 2006/49/WE, https:/www.nbp.pl/statystyka/.../from/dyrektywa-crdiv- 2013-36-ue (Capital Requierenents Directive IV, CRD IV) (dostęp: 08.03.2016).
• Ebert J., Weller I., 2012, Der Engpass ist die groesste Gefahr, Personalmagazin, nr 5.
• Enderle da Silva K., 2012, Achtung, Personalrisiko!, Personalmagazin, nr 5.
• Kierner G., 2008, Bezpieczeństwo osobowe, [w:] Staniec I., Zawiła-Niedźwiecki J. (red.), Zarządzanie ryzykiem operacyjnym, C.H. Beck, Warszawa.
• Klaffke M., 2009, Personal-Risiken und - Handlugsfelder in turbulenten Zeiten. Personalarbeit als Wertschoepfungspartner gestalten, [w:] Klaffke M. (red.), Strategisches Management von Personalrisiken.
• Konzepte, Instrumente, Best Practices, Gabler, Wiesbaden.
• Klaffke M., 2014, Millennials und Generation Z - Charakteristika der nachrueckenden Arbeitnehmer- Generationen, [w:] Klaffke M. (red.),, Generationen-Management. Konzepte, Instrumente, Good- Practice-Ansaetze, Springer Gabler, Wiesbaden.
• Kloti L., 2008, Personalrisiken. Qualitative und quantutative Ansaetze fuer das Management von Personalrisiken, Haup, Berge.
• Kobi J.M., 2012, Personalrisikomanagement. Strategie zur Steigerung des People Value, Betriebswirtschaftlicher Verlag Dr. Th. Gabler, Wiesbaden.
• Kryńska E., Krzyszkowski J., Urbaniak B., 2013, Rekomendacje, [w:] Kryńska E., Krzyszkowski J., Urbaniak B., Wiktorowicz J. (red.), Diagnoza obecnej sytuacji kobiet i mężczyzn 50+ na rynku pracy w Polsce. Raport końcowy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
• Ledig G., 2008, Personal-Risikomanagement als Zukunftssicherung, Zeitschrift fuer Organisation, nr 1.
• Lipka A., 2002, Ryzyko personalne. Szanse i zagrożenia zarządzania zasobami ludzkimi, Poltext, Warszawa.
• Młodzik E., 2012, Zarządzanie ryzykiem operacyjnym w banku, jmf.wzr.pl/pim/2012-1-1-11 (dostęp: 08.03.2016).
• Pocztowski A., 2015, Geneza, rozwój i zakres międzynarodowego zarządzania zasobami ludzkimi,[w:] Pocztowski A. (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi na rynkach międzynarodowych, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa.
• Przytuła S., 2014, Zarządzanie kadrą ekspatriantów w filiach przedsiębiorstw międzynarodowych w Polsce, CeDeWu, Warszawa.
• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26.06.2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Capital Requirenents Regulation, CRR) (dostęp: 08.03.2016).
• Rugman A.M., Brewer T.L., 2003, Oxford Handbook of International Business, Oxford University Press, Oxford.
• Rutka R., Czerska M., 2006, Ryzyko ewaluacyjne w zarządzaniu personelem w badanych urzędach miasta, [w:] Stabryła A. (red.), Doskonalenie systemów zarządzania w społeczeństwie informacyjnym, materiały konferencyjne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków.
• Stalewski T., 1997, Strategie personalne w organizacji. Studium teoretyczne, [w:] Stalewski T., Chlebicka E. (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Wybrane problemy i metody, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
• Stor M., 2011, Strategiczne międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
• Wiktorowicz J., 2013, Starzenie się ludności Unii Europejskiej jako wyzwanie dla rynku pracy, [w:] Kryńska E., Szukalski P. (red.), Rozwiązania sprzyjające aktywnemu starzeniu się w wybranych krajach Unii Europejskiej. Raport końcowy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Identyfikatory

DOI

10.15611/pn.2016.429.10