Analiza duration jako komplementarna metoda zarządzania ryzykiem stopy procentowej

• Autorzy: Edward Pielichaty

Warianty tytułu

Duration Analysis as Complementary Method of Interest Rate Risk Management

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Cel - w niniejszym artykule ukazano zastosowanie analizy duration w zarządzaniu bilansem banku ze względu na ryzyko stopy procentowej. Głównym celem artykułu jest wyjaśnienie istoty oraz pokazanie możliwości praktycznego wykorzystania dynamicznej metody badania ryzyka stopy procentowej instrumentów finansowych o stałym dochodzie, jaką jest analiza duration. Metoda badania - badanie ryzyka stopy procentowej przeprowadzono na podstawie sprawozdawczości finansowej wybranego banku spółdzielczego, wykorzystując omówioną w artykule metodę duration oraz klasyczną metodę luki niedopasowania terminów przeszacowania aktywów i pasywów. Wynik - wydaje się, że wykorzystanie analizy duration w badaniach nad ryzykiem stopy procentowej może istotnie wspomagać proces zarządzania tym ryzykiem, a przede wszystkim stwarzać podstawy do dokładniejszej oceny wrażliwości na zmiany stóp procentowych wyniku finansowego i kapitału własnego danego podmiotu, dysponującego dużym portfelem instrumentów finansowych o stałym dochodzie. Oryginalność/Wartość - analiza duration jest wyrafinowaną metodą badania ryzyka stopy procentowej, wykorzystywaną w praktyce polskich banków prowadzących tradycyjną działalność bankową do wybranych instrumentów finansowych. Oryginalność niniejszego artykułu związana jest z propozycją autora zastosowania tej metody do zarządzania całym bilansem banku w zakresie instrumentów finansowych o stałym dochodzie. (abstrakt oryginalny)

EN

In the below article the author outlines the application of the duration analysis in the risk management of interest rate in the bank's balance, as opposed to individual portfolios. It appears that the utilisation of the duration method in research on risk associated with the interest rate can significantly support the process of managing such risk and especially create the basis for more precise evaluation of the sensitivity of the financial results and equity to the interest rate fluctuation in a large fixed income portfolios. The key objective of this article is to explain the nature and to show how this dynamic method could be practically used, when measuring the interest rate of fixed income financial instruments with the use of duration analysis. The evaluation of interest rate risk was conducted on the basis of financial reports of a chosen local bank with the use of the duration method and traditional gap method of the mismatch in the term re-forecasting of assets and liabilities. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Instrumenty dłużne; Instrumenty finansowe; Ryzyko stopy procentowej

EN

Debt instrument; Financial instruments; Interest rate risk

• Czasopismo: Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia
• Rocznik: 2016
• Numer: nr 2 (80) Cz.2 Rachunkowość w zarządzaniu jednostkami gospodarczymi
• Strony: 365--375

Twórcy

autor

Edward Pielichaty

• Wyższa Szkoła Bankowa we Wrocławiu

Bibliografia

• Fabozzi, F.J. (2000). Rynki obligacji. Analiza i strategie. Warszawa: WIG PRESS.
• Fabozzi, F.J., Fong, G. (2000). Zarządzanie portfelem inwestycji finansowych przynoszących stały dochód. Warszawa: PWN.
• Francis, J. C. (2000). Inwestycje. Analiza i zarządzanie. Warszawa: WIG PRESS.
• Fisher, J., Weil, R. (1971). Coping with the risk of interest-rate fluctuations: Returns to bondholders from naïve and optimal strategies. Journal of Business, 44.
• Gup, B.E., Brooks, R. (1997). Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej. Warszawa: ZBP.
• Heffernan, S. (2007). Nowoczesna bankowość. Warszawa: PWN.
• Iwanicz-Drozdowska, M., Nowak, A. (2002). Ryzyko bankowe. Warszawa: SGH.
• Jackowicz, K. (1999). Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej. Metoda duracji, Warszawa: PWN.
• Jackowicz, K. (1996). Teoria immunizacji portfelowej. Bank i Kredyt, styczeń-luty.
• Jajuga, K., Jajuga, T. (1996). Inwestycje. Warszawa: PWN.
• Kalinowski, M. (2009). Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej w przedsiębiorstwie. Warszawa: CeDeWu.
• Macaulay, R.F. (1938). Some Theoretical Problems Suggested by the Movements of Interest Rates Bond Yields and Stock Prices in the United States since 1856. New York: National Bureau of Economic Research.
• Pielichaty, E. (2012). Analiza duration w ocenie ryzyka stopy procentowej portfeli instrumentów finansowych o stałym dochodzie. Wrocław: Wyd. UE we Wrocławiu.
• Rekomendacja G Komisji Nadzoru Bankowego dotycząca zarządzania ryzykiem stopy procentowej w bankach z dnia 23 czerwca 1999 r., zaktualizowana w roku 2002.
• Uchwała nr 76/2010 KNF z dnia 10 marca 2010 r., Dz. Urz. KNF nr 2 z dnia 9 kwietnia 2010 r., w sprawie zakresu i szczegółowych zasad wyznaczania wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka.
• Uhlir, H., Steiner, P. (1983). Analyse anleihespezifischer Risiken. Zeitschrift für Betriebswirtschaft, 53.
• Uyemura, D.G., Deventer, D.R. (1997). Zarządzanie ryzykiem finansowym w bankach. Warszawa: ZBP.
• Zawadzka, Z. (1995). Ryzyko bankowe, ryzyko stopy procentowej i ryzyko walutowe. Warszawa: Poltext.

Identyfikatory

DOI

10.18276/frfu.2016.2.80/2-38