Części zamienne - nowe, ale jakie? - wnioski i uwagi z lektury wystąpienia Rzecznika Ubezpieczonych z dnia 8 listopada 2011 r. i postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2012 r.

• Autorzy: Paweł Wawszczak

Warianty tytułu

New Spare Parts - What Does that Mean? - Conclusions and Observations from the Motion of the Polish Insurance Ombudsman Dated November 8, 2011 and the Supreme Court's Order dated June 20, 2012

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Wejście w życie unijnych i krajowych aktów prawnych regulujących problematykę porozumień grupowych w sektorze motoryzacyjnym, dopuszczenie do napraw serwisowych nieoryginalnych części zamiennych i upowszechnienie ich stosowania w naprawach powypadkowych zrodziły liczne spory pomiędzy poszkodowanymi a ubezpieczycielami co do zasad ustalania wysokości odszkodowania z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w sytuacji, gdy uszkodzeniu w pojeździe uległy części oryginalne bezpośrednio pochodzące od producenta pojazdu mechanicznego, a w obrocie lub w komputerowych systemach wyceny szkody występowały również części alternatywne. Rozbieżność stanowisk ubezpieczycieli, poszkodowanych i Rzecznika Ubezpieczonych, różne ujmowanie przez sądy powszechne zakresu restytucji rzeczy złożonej w razie uszkodzenia jej części składowych w sytuacji, gdy w obrocie występują części o różnym pochodzeniu i jakości, skłoniły Rzecznika Ubezpieczonych do złożenia w dniu 8 listopada 2011 r. do Sądu Najwyższego wniosku o podjęcie uchwały mającej na celu udzielenie odpowiedzi na zagadnienie dotyczące zakresu uprawnienia poszkodowanego do ustalenia odszkodowania według cen części oryginalnych, gdy uszkodzeniu uległy tego rodzaju części, a w obrocie występują ich nieoryginalne zamienniki. W dniu 20 czerwca 2012 r. Sąd Najwyższy w sprawie sygn. akt III CZP 85/11 odmówił podjęcia uchwały, zajmując stanowisko, że przedstawione przez Rzecznika Ubezpieczonych zagadnienie nie jest kwestią wykładni prawa, lecz dotyczy jego stosowania. Pomimo odmowy podjęcia uchwały Sąd Najwyższy dość obszernie wypowiedział się co do zakresu restytucji (obowiązku naprawienia szkody) w sytuacji, gdy w pojeździe uszkodzeniu uległy części oryginalne bezpośrednio pochodzące od producenta pojazdu mechanicznego i zachodzi konieczność ich wymiany na nowe. Celem niniejszego artykułu jest omówienie dotychczasowej praktyki zakładów ubezpieczeń na tle skarg poszkodowanych kierowanych do Rzecznika Ubezpieczonych, przedstawienie stanu literatury i orzecznictwa sądów powszechnych poświęconych problematyce części oryginalnych i nieoryginalnych, a także dotychczasowego orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach odszkodowawczych. Opracowanie przedstawia również stanowisko Rzecznika Ubezpieczonych wyrażone we wniosku o podjęcie uchwały i najważniejsze tezy z uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2012 r. (III CZP 85/11). (abstrakt oryginalny)

EN

Entry into force of the EU and national legislation related to vertical agreements and concerted practices in the motor vehicle sector, admission to use other than original spare parts in the repair services and dissemination of its use in repair of vehicles damaged in traffic accidents raised numerous doubts between victims of traffic accidents and insurers. The doubts are connected with rules for determining the amount of compensation paid from obligatory third party liability insurance when damaged parts of vehicle have been directly produced by the original manufacturer of the vehicle but spare parts of matching quality are also available on the market. The divergence of views of insurers, victims and Insurance Ombudsman, different approach of the courts in relation to restitution of an object in case it is damaged when there are parts of different origin and quality on the market led the Polish Insurance Ombudsman to file on November 8, 2011 a motion to the Supreme Court. The Polish Insurance Ombudsman asked the court to adopt a resolution aimed at answering a question of scope of the rights of a victim to determine the compensation based on the prices of original spare parts, in case such parts were damaged, even if spare parts of matching quality are available on the market. On June 20, 2012 the Supreme Court denied the motion with argumentation that the submitted question is not a question of interpretation of law, but only its application in practice. Despite denying the motion, the Supreme Court spoke at length about the scope of restitution (liability for damage) in case original spare parts produced by manufacturer of the vehicle were damaged and they have to be replaced with new ones. The aim of this article is to overview the current practice of insurance companies against victims in the view of the complaints submitted to the Insurance Ombudsman, to present literature and case law devoted to the problems of original and non-original spare parts, as well as former Supreme Court's decisions concerning compensation issues. The article also presents the opinion of the Polish Insurance Ombudsman expressed in the motion directed to the Supreme Court and also the main thesis of the Courts decision dated June 20, 2012 (no. III CZP 85/11). (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Odszkodowania; Ubezpieczenia komunikacyjne OC; Regulacje prawne

EN

Compensation; Motor insurance; Legal regulations

• Czasopismo: Rozprawy Ubezpieczeniowe
• Rocznik: 2013
• Numer: nr 1(14)
• Strony: 167--193

Twórcy

autor

Paweł Wawszczak

• Biuro Rzecznika Ubezpieczonych

Bibliografia

• J. Orlicka, Klauzula napraw a zakres obowiązku odszkodowawczego w ubezpieczeniach komunikacyjnych, "Rozprawy Ubezpieczeniowe" nr 3(2/2007), s. 98-99.
• J. Nawracała, Szkody częściowe w pojazdach, "Miesięcznik Ubezpieczeniowy" 2010, nr 12, s. 17 i nast.
• P. Wawszczak, Dopuszczalność zastosowania cen części alternatywnych przy ustalaniu wysokości odszkodowania za szkodę komunikacyjną z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, "Rozprawy Ubezpieczeniowe" nr 5(2/2008), s. 35-36.
• Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania - część ogólna, C.H. Beck, Warszawa 2005, s. 95.