Model optymalnego sterowania branżą przemysłową z wykorzystaniem relacji ekonometrycznych

• Autorzy: Zygmunt Wesoły , Dorota Witkowska
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Sterowanie rozwojem układu gospodarczego wymaga znajomości mechanizmu funkcjonowania układu. Mechanizm funkcjonowania może być opisany przez wielorównaniowy ekonometryczny model dynamiczny. Sterowanie układem na podstawie modelu ekonometrycznego jest możliwe jeżeli spośród zmiennych egzogenicznych da się wyodrębnić zmienne, których poziom może być określany przez decydenta, w ramach pewnego przedziału dopuszczalnego. Tak wyodrębnioną grupę zmiennych egzogenicznych nazwiemy zmiennymi sterującymi, a zmienne endogeniczne nieopóźnione zmiennymi sterowanymi. (W szczególnych przypadkach zmienne sterujące przebierają postać zmiennych zero-jedynkowych). Dotychczasowe wykorzystanie modeli ekonometrycznych do celów predykcji i symulacji daje w zasadzie odpowiedź na pytanie. Jakie są efekty sterowania, trudno zaś na ich podstawie stwierdzić, czy otrzymane rozwiązanie jest optymalne z punktu widzenia decydenta, który realizując swoją politykę ekonomiczną, zmierza do osiągnięcia określonych celów gospodarczych. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na fakt, że w praktycznych rozwiązaniach nie można ograniczać się do formułowania jednego celu, jaki ma realizować układ gospodarczy, np.: maksymalizacja zysku, maksymalizacja produkcji przy danych nakładach itp. Nie jest to bowiem podejście realistyczne. Układ gospodarczy (przedsiębiorstwo, branża, gospodarka narodowa), realizując wiele celów jednocześnie z tym, że poszczególnym celom jest przypisywana rozmaita skala preferencji (wagi). Wiadomo ponadto, że z reguły zamierzone cele nie są dokładnie realizowane. Praktycznie powinniśmy dążyć do takiego oszacowania zmiennych sterujących, aby zminimalizować różnice pomiędzy pożądanymi a zrealizowanymi wartościami zmiennych sterowanych (celów) oraz nadać celom odpowiednie preferencje (wagi). (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Modele ekonometryczne; Model rozwoju; Rozwój przemysłu; Modele optymalizacyjne

EN

Econometric models; Evaluation model; Industry development; Optimizing models

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
• Rocznik: 1986
• Numer: nr 126 Studia i przyczynki młodych pracowników nauki
• Strony: 85--101

Twórcy

autor

Zygmunt Wesoły

• Uniwersytet Łódzki

autor

Dorota Witkowska

• Uniwersytet Łódzki

Bibliografia

• Aoki M.: Optimization of Stochastic Systems. New York: Academic Press, 1967.
• Chow G.C.: Effect of Uncertainty on Optimal Control Policies. Inst. Econ. Rev. 3/73, s. 632-645.
• Chow G.C.: Analysis and Control of Dynamic Economic Systems. New York: John Wiley 1975.
• Friedman B.M.: Economic Stabilization Policy Methods in Optimization. Amsterdam: North Holland 1975.
• Goldberger A.S.: Teoria ekonometrii. Warszawa: PWE 1972 s. 471 i dalsze.
• Milo W.: Model ekonometryczny jako element modelu optymalnego sterowania (opracowanie w ramach problemu węzłowego 11.1.2).
• Pindyck R.S.: Planning for Economic Stabilization. Amsterdam: North Holland 1973.
• Theil H.: Principles of Econometrics. New York: john Wiley 1971, s. 460 i dalsze.
• Theil H.: Optimal Decision Rules for Government and Industry. Amsterdam: North Holland 1968.
• Wesoły Z.: Ekonometryczny model przemysłu dziewiarsko-pończoszniczego. Praca doktorska napisana w Instytucie Ekonometrii i Statystyki UŁ pod kierunkiem prof. W. Welfe.