Edukacja spersonalizowana a rozwijanie potrzebnych współcześnie kompetencji społecznych wśród studentów uczelni wyższych

• Autorzy: Agnieszka Żur

Warianty tytułu

Developing Social Competence among University Students in the Light of Personalist Education

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

CEL NAUKOWY: Celem opracowania jest krytyczna analiza współczesnych wyzwań i dylematów w zakresie rozwijania kompetencji społecznych w toku kształcenia akademickiego oraz przedstawienie zalet kształcenia personalistycznego opartego na paradygmacie humanistycznym i personalistycznym, stawiającym osobę w centrum jako jednostkę rozumną i wolną. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Opracowanie powstało na podstawie krytycznej analizy porównawczej literatury krajowej i zagranicznej z zakresu pedagogiki personalistycznej oraz kształtowania kompetencji społecznych w toku kształcenia akademickiego. Analiza współczesnych wyzwań badanego problemu oparta jest również na danych wtórnych pochodzących z raportu NCBiR z 2014 roku. PROCES WYWODU: Opracowanie identyfikuje potencjalne słabości modelu opartego na z góry narzuconym, płytkim i instrumentalnym kształtowaniu kompetencji społecznych. W toku opracowania podkreślona została rola poszanowania autonomii jednostki oraz kształcenia w kierunku samoświadomości, samosterowalności i samodzielności. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wynikiem analizy jest zaproponowany trójstopniowy model kształtowania kompetencji społecznych w kontekście edukacji spersonalizowanej, oparty na odkrywaniu, przyjmowaniu i doświadczaniu wartości, które są podstawą rozwijania kompetencji społecznych człowieka. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioskiem płynącym z rozważań jest teza, że głębokie procesy kognitywne i internalizacja wartości stanowią solidną podstawę rozwijania kompetencji społecznych, tak aby znalazły trwałe odzwierciedlenie w działaniu, podejmowaniu decyzji i dobroczynnym uczestniczeniu w życiu społecznym i zawodowym. (abstrakt oryginalny)

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is an analysis of contemporary challenges regarding the development of social competence among students in academic contexts during their university education and the identification of personalist recommendations regarding the effectiveness and durability of the development of social competence. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The study is based on a critical analysis of literature, reports and official government data regarding contemporary needs of the development of social competence and the current state of social competence among university students in Poland. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The study outlines the risks and drawbacks of instrumental, mechanistic and thus shallow processes of social competence training and presents potential advantages of a process based on personalist pedagogy, which places the person in the centre as a free and rational individual. RESEARCH RESULTS: The study proposes a three-stage model of developing social competence in the context of the personalist theory, based on discovery, internalization and personal experience of values serving as the basis of social competence. The role of autonomy, self-consciousness and independence is emphasized. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The study concludes with a thesis that deep cognitive processes along with internalization of chosen values create a solid basis for the development of social competence, which should be reflected in stable behaviour, decision making and beneficiary membership in the society. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Szkolnictwo wyższe; Kompetencje społeczne; Pedagogika; Studenci

EN

Higher education; Social competences; Pedagogy; Students

• Czasopismo: Horyzonty Wychowania
• Rocznik: 2016
• Tom: 15
• Numer: nr 34 Edukacja w służbie przedsiębiorczości
• Strony: 137--155

Twórcy

autor

Agnieszka Żur

• Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Bibliografia

• Adamski, F. (2005). Personalizm - filozoficzny nurt myślenia o człowieku i wychowaniu. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Kraków: Wydawnictwo WAM, 9-23.
• Analiza kwalifikacji i kompetencji kluczowych dla zwiększenia szans absolwentów na rynku pracy. (2014). Warszawa: Raport NCBiR.
• Argyle, M. (2002). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Bobrowska-Jabłońska, K. (2003). Znaczenie inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych w kształceniu w SGH - raport z badań. e-mentor, 2, 22-27.
• Borkowski, J. (2003). Podstawy psychologii społecznej. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.
• Cichoń, W. (1996). Wartości, człowiek, wychowanie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Gadacz, T. (2005). Wychowanie jako spotkanie osób. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Kraków: Wydawnictwo WAM, 214-221.
• Goleman, D. (1997). Inteligencja emocjonalna. Poznań: Media Rodzina of Poznań.
• Jagielska, D. i Kostkiewicz, J. (2015). Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Kaczmarek, K. i Gadacz, T. (2005). Racje za personalistyczną filozofią wychowania. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Kraków: Wydawnictwo WAM, 155-169.
• Kurczewska, A. (2016). Entrepreneurship Education built upon the concepts of experience and responsibility. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Light, G., Cox, R. i Calkins, S. (2009). Learning and Teaching in Higher Education, Thousand Oaks, CA: Sage.
• Locke, E.A. (2009). Jak uczyć się efektywnie, Poznań: Wydawnictwo Nakom.
• Matczak, A. (2005). Uwarunkowania inteligencji emocjonalnej i kompetencji społeczno-emocjonalnych. Raport końcowy z realizacji projektu 2H01F06223 w latach 2002-2005.
• Matulka, Z. (2005). Wartości u podstaw wychowania personalistycznego. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Kraków: Wydawnictwo WAM, 225-237.
• Nowak-Dziemianowicz, M. (2012). Kompetencje społeczne jako jeden z efektów kształcenia z Krajowych Ram Kwalifikacji w kontekście pytań o cele i funkcje edukacji. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
• Okoń, W. (1998). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
• Semków, J. (2003). Tożsamość uniwersytetu wobec kryzysu wartości świata ponowoczesnego. W: A. Ładyżyński i J. Raińczuk (red.), Uniwersytet - między tradycją a wyzwaniami współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 45-53.
• Szewczyk, K. (2013). Wychować człowieka mądrego. Zarys etyki nauczycielskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Szymański, M.J. (2014). Edukacyjne problemy współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
• Wach, K. (2013). Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań cywilizacyjno-gospodarczych. Przedsiębiorczość - Edukacja, 9, 246-258.
• Wach, K. (2014). Edukacja dla przedsiębiorczości: pomiędzy przedsiębiorczą pedagogiką a edukacją ekonomiczną i biznesową. Horyzonty Wychowania, 13(28), 11-33.
• Wach, K. (2015). Środowisko biznesu rodzinnego jako stymulanta intencji przedsiębiorczych młodzieży akademickiej. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 16(7), 25-40.
• Winkler, M. (2009). Pedagogika Społeczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Woźniak, W.G. (2015). Od gospodarki ekonów do zintegrowanego rozwoju poprzez nową edukację ekonomiczną. W: A. Pollok (red.), Edukacja dla zrównoważonego i trwałego rozwoju oraz społecznie odpowiedzialnego biznesu. Warszawa: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne.

Identyfikatory

DOI

10.17399/HW.2016.153408