Prawa człowieka umierającego

• Autorzy: Kamil Stępniak

Warianty tytułu

Human Rights of the Dying

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Prawa człowieka umierającego powinny stanowić integralną część ogółu praw pacjenta. Trzeba uznać, że są to normy powiązane z końcem bytu człowieka, co za tym powinny się one spotkać ze szczególną troską ze strony osób wykonujących opiekę lekarską czy pielęgniarską. Prawa pacjenta są stosunkowo nową dziedziną jeżeli pod uwagę bierzemy genezę rozwoju praw człowieka. Jednakże w demokratycznym państwie prawnym koniecznością wydaje się być ich przestrzeganie. Dlatego też krajowy ustawodawca, podążając za międzynarodowymi trendami ochrony praw człowieka podjął się uregulowania praw człowieka umierającego w ustawie o prawach pacjenta oraz Rzeczniku Praw Pacjenta. Niniejszy artykuł stanowi omówienie praw człowieka umierającego i uwarunkowanie tej ochrony zarówno w prawie międzynarodowym jak i krajowym. Artykuł został przygotowany na podstawie literatury przedmiotu oraz obowiązujących aktów prawnych. (abstrakt oryginalny)

EN

Patient's rights are a guarantee of ensuring respect for basic human rights. Among the set of rules, we can distinguish those that are associated with the end of life of the patient. Right to die in peace and dignity is a very delicate matter. Nevertheless, it has found its regulation of both international law and the Constitution of the Polish Republic. In the national legal order, exactly the matter is governed by Article. 20 paragraph 2 Act of 6 November 2008 on the Rights of the patient and the patient Ombudsman. However, if we look at the etymology of this problem, we know that the issue of dying in peace and human dignity have been studied for many centuries. In the beginning, all had the character of customary procedures. Only in the twentieth century have been expressed in the legislation. The legislature decided to safeguard the rights of the patient, not only related to its contact with the hospital units. It also paid the ultimate things. Among the rights to die in peace and freedom, we can identify a number of smaller procedural and substantive guarantees. But the most important is the fact that human dignity must be non-transferable and intact human from birth until his death. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prawa człowieka; Prawa pacjenta; Ochrona praw człowieka; Bioetyka

EN

Human rights; Patient's rights; Human rights protection; Bioethics

• Czasopismo: Studia Prawnicze i Administracyjne
• Rocznik: 2016
• Numer: nr 15 (1)
• Strony: 93--97

Twórcy

autor

Kamil Stępniak

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Bibliografia

• Aszyk P., Granice leczenia. Etyczny problem odstąpienia od interwencji medycznych., Warszawa 2006.
• Bołoz W., Bioetyka i prawa człowieka., Warszawa 2007.
• Council of Europe, Convention for Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with Regard to the Application of Biology and Biomedicine: Convention of Human Rights and Biomedicine. Oviedo 1997.
• Gronowska B., Jasudowicz T., Balcerzak M., Lubiszewski M., Mizerski R., Prawa człowieka i ich ochrona, Toruń 2010.
• Haberko J., Sumienie medycyny i litery prawa w obronie życia i zdrowia ludzkiego [w:] Lege artis. Problemy prawa medycznego., (red.) Haberko J., Kocyłowski R., Pawelczyk B., Poznań 2008.
• Prawa pacjentów i problemy etyczne współczesnej medycyny w dokumentach Rady Europy, oprac. Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
• Hołda J., Hołda Z., Ostrowska D., Rybczyńska J., Prawa człowieka. Zarys wykładu., Warszawa 2011.
• Jonsen A.R., The birth of bioethics. Oxford, New York 1999.
• Liszewska A., Problem zgody pacjenta jako dylemat aksjologiczny, Prawo i Medycyna 1999.
• Ostrowska A., Prawa pacjenta, Warszawa 1996.
• Safjan D., Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i prognozowanych metodach leczenia, Warszawa 1993.
• Radzicki J., Pobieranie tkanek i narządów ze zwłok w celach leczniczych w świetle przepisów obowiązujących w Polsce, NP 1968.
• Wronkowska S., Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa, Poznań 2005.
• Zoll A., Odpowiedzialność karna lekarza za niepowodzenia w leczeniu, Warszawa 1988.