Czasopismo
Tytuł artykułu
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W artykule zaprezentowano koncepcję portfeli rogowych oraz ideę algorytmu pozwalającego wyznaczyć zbiór tych portfeli. Zbiór ten może stanowić podstawę do wyznaczania linii efektywnej oraz portfeli optymalnych. Badania teoretyczne i empiryczne prowadzone na podstawie danych pochodzących z Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie pozwoliły sformułować następujące wnioski:
- udziały dowolnego portfela efektywnego są liniową kombinacją wypukłą udziałów dwóch sąsiednich portfeli rogowych, natomiast zależność pomiędzy stopą zwrotu a odchyleniem standardowym portfeli efektywnych (granica efektywna) jest nieliniowa, a jej fragmenty można opisać zależnościami funkcyjnymi w odpowiednich przedziałach,
- generalnie do kolejnych portfeli rogowych walory są dodawane, rzadziej natomiast ujmowane, w przypadku ujmowania walorów ma miejsce degeneracja portfela rogowego,
- maksymalny stopień dywersyfikacji dowolnego portfela efektywnego nie przekracza liczby portfeli rogowych,
- metoda szacowania ryzyka portfeli wpływa na charakterystyki wyznaczonych portfeli rogowych, natomiast nie ma zależności między ilością portfeli rogowych oszacowanych jedną z metod w stosunku do ilości tychże portfeli oszacowanych drugą metodą. (fragment tekstu)
- udziały dowolnego portfela efektywnego są liniową kombinacją wypukłą udziałów dwóch sąsiednich portfeli rogowych, natomiast zależność pomiędzy stopą zwrotu a odchyleniem standardowym portfeli efektywnych (granica efektywna) jest nieliniowa, a jej fragmenty można opisać zależnościami funkcyjnymi w odpowiednich przedziałach,
- generalnie do kolejnych portfeli rogowych walory są dodawane, rzadziej natomiast ujmowane, w przypadku ujmowania walorów ma miejsce degeneracja portfela rogowego,
- maksymalny stopień dywersyfikacji dowolnego portfela efektywnego nie przekracza liczby portfeli rogowych,
- metoda szacowania ryzyka portfeli wpływa na charakterystyki wyznaczonych portfeli rogowych, natomiast nie ma zależności między ilością portfeli rogowych oszacowanych jedną z metod w stosunku do ilości tychże portfeli oszacowanych drugą metodą. (fragment tekstu)
Rocznik
Strony
20--29
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach
autor
- Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach
Bibliografia
- Dudzińska R., Wybrane metody wyznaczania granicy efektywnej, [w:] Analiza i perspektywy polskiego rynku kapitałowego, red. M. Król, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2001.
- Dudzińska R., Wykorzystanie portfeli rogowych do wyznaczania linii efektywnej, [w:] Modelowanie preferencji a ryzyko '02, red. T. Trzaskalik, Akademia Ekonomiczna, Katowice 2002.
- Dudzińska R., Zastosowanie metod optymalizacyjnych w wyborze strategii inwestycyjnej, Akademia Ekonomiczna, Katowice 2003 (praca doktorska).
- Dudzińska R., Kopańska-Bródka D., Application of the Comer Portfolios, [w:] Proceedings of the 20th International Conference Mathematical Methods in Economics, Ostrava 2002.
- Elton E.J., Gruber M.J., Nowoczesna teoria portfelowa i analiza papierów wartościowych, WIG-Press, Warszawa 1998.
- Haugen R.A., Teoria nowoczesnego inwestowania, WIG-Press, Warszawa 1996.
- Jajuga K., Jajuga Т., Jak inwestować w papiery wartościowe, PWN, Warszawa 1994.
- Sharpe W.F., A Simplified Model For Portfolio Analysis, "Management Science" 1963 Vol. 9, nr 2.
- Sharpe W.F., Macro-Investment Analysis: Optimization. The Critical Line Method, 2000, http://www.stanford.edu/~wfsharpe/mia/opt/mia_opt3.htm.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171466227